Haggard - Eppur si muove

Στις μέρες μας αυτό που αποκαλούμε symphonic metal είναι ένα trendy της εποχής, το οποίο διαρκεί πολλά πια χρόνια. Μπάντες σε όλες τις μορφές του metal είτε στο στούντιο είτε στις συναυλίες, που μετατρέπουν σε κονσέρτα, βάζουν συμφωνικά στοιχεία, ή ακόμα και συμφωνικές ορχήστρες με πολύ καλά ή λιγότερο καλά αποτελέσματα. Οι Haggard, μια μουσική κολεκτίβα από την Γερμανία, το κάνει αυτό πολλά χρόνια από το ντεμπούτο της, ‘’And Thou Shalt Trust... the Seer’’ του 1997, σε μικρότερο βαθμό καθώς κυριαρχούσε η death metal φύση της και κυρίως στο επόμενο ‘’Awaking the Centuries’’ του 2000. Αμφότεροι οι δίσκοι έκαναν μεγάλη αίσθηση, αλλά έτι περισσότερο έκαναν αίσθηση οι συναυλίες, ή αν θέτε τα κονσέρτα του γκρουπ με τα παραδοσιακά metal όργανα να ταιριάζουν με βιολιά, βιόλες, τσέλο και άλλα συμφωνικά όργανα. Ο master mind Asis Nasseri και η παρέα του στις 26 του Απρίλη του Σωτήριου έτους 2004 κυκλοφόρησαν μέσω της Drakkar Classic τον τρίτο τους δίσκο με τον τίτλο ‘’Eppur si muove’’.

Το ‘’Eppur si muove’’ θεματολογικά ασχολείται με τον Galileo Galilei (5 February 1564 – 8 January 1642) που με τις ανατρεπτικές, για την εποχή, θεωρίες του προκάλεσε την μάνητα της εκκλησίας. ‘’Eppur si muove’’ ‘’και όμως κινείται’’ είναι η δική του φράση όταν τον ανάγκασαν να αρνηθεί την θεωρία του ότι η Γη κινείται για να γλυτώσει την πυρά. Αυτός είναι ένας ταιριαστός τίτλος για τον δίσκο των Haggard καθώς πρωτοπορούν μουσικά και σαν δημιουργία και σαν εκτέλεση των συνθέσεων δείχνοντας ότι στην τέχνη, στην μουσική αλλά και στο αγαπημένο μας metal τα πάντα κινούνται με ένα προοδευτικό αλλά και αντικομφορμιστικό τρόπο. Εντάξει όχι πάντα, αλλά σε περιπτώσεις σαν του Haggard αυτό συμβαίνει και βιώνουμε σπουδαίες δημιουργίες και πολύ εντυπωσιακές – ουσιαστικές ζωντανές παρουσιάσεις αυτών των δημιουργιών. Στα εννιά του ‘’Eppur si muove’’ metal και classical music κάνουν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πανέμορφο ηχητικά χαρμάνι και αυτό απλώνεται σε όλη την διάρκεια του. Μία συνύπαρξη από riffs, solos και συμφωνικής ενορχήστρωσης, από βιολιά, βίολες, όμποε, φλάουτα, που απογειώνουν τις συνθέσεις και κάνουν τις μελωδίες να μοιάζουν με ουράνιες ή επίγειες από ανθρώπους που τους αρέσει η ζωή, τα όνειρα και τα ονειρικά τοπία. Το ‘’All'inizio è la morte’’ που μας βάζει σε αυτήν την μουσική πανδαισία, το ορχηστρικό ‘’Menuetto in Fa-minore’’, ‘’Per aspera ad astra’’. Τα χορωδιακά φωνητικά συνδυάζονται με αυτά του Asis Nasseri, είτε γρυλίζει είτε τραγοδάει καθαρά και τα soprano της Susanne Ehlers, της Veronika Kramheller και της Gaby Koss και τονίζουν την τότε διαφορετικότητα τους, που μετά έγινε συνήθεια. Το ‘’Of a Might Divine’’ με μια χορευτική διάθεση που σβήνει στο πιανιστικό μέρος στην μέση, το ‘’Gavotta in Si-minore’’ μια ακόμα ορχηστρική συμφωνική πινελιά και το ‘’Herr Mannelig’’ που γίνεται των soprano συνεχίζουν αυτό το μουσικό ταξίδι. Το ‘’The Observer’’ ψιθυρίζει μέσα σε μουσικές και μετά γρυλίζει την αλήθεια του, ή απλά τα οράματα του, το ομώνυμο ‘’Eppur si muove’’ και το ακόμα ένα ορχηστρικό ‘’Larghetto / epilogo adagio’’ δίνουν ένα προσωρινό επίλογο. Καθώς υπάρχει μια ακόμα μικρότερη βερσιόν του ‘’Herr Mannelig’’ και ένα καλά κρυμμένο κομμάτι μετά από λίγα δευτερόλεπτα σιωπής.

Το ‘’Eppur si muove’’ είναι metal. Είναι μουσική. Είναι τέχνη, δημιουργία, έκφραση. Και όλα αυτά μέσα σε μια απόλυτη ελευθερία, χωρίς περιορισμούς και στερεότυπα. Αυτή είναι η Γερμανική μουσική κολεκτίβα Haggard και το τρίτο της έργο ‘’Eppur si muove’’ . Αναμένουμε δισκογραφική και συναυλιακή επαναδραστηριοποίηση τους, όταν η περίστασις συγχωρήσει.