- Home
- Sanctuary - Into the Mirror Black
Sanctuary - Into the Mirror Black
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΨΥΧΩΝ, ΟΝΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ
Κάποτε υπήρχαν οι Nevermore, λατρευτοί από πολύ κόσμο που αγαπά αυτήν την μουσική. Πριν αυτούς υπήρχαν οι Sanctuary. Αρχές με μέσα των 80ς. Με μπροστάρη τον Warrel Dane (r.i.p.). Μετά από δυο κασετένια demos ‘’Sanctuary’’ το 1986 και ‘’Refuge Denied promo’’ 1987 σκάει το ‘’Refuge Denied’’ ντεμπούτο σκορπίζοντας metal καμωμένο και παιγμένο με ψυχή. Και στις 27 του Φλεβάρη του 1990 λένε να επαναλάβουν το γεμάτο ψυχικά καταφύγια έργο τους με το ‘’Into The Mirror Black’’. Κυκλοφόρησε μέσω της Epic Records και έχει επανακυκλοφορήσει σε διάφορα formats από την ίδια εταιρία αλλά ακόμη και από την Century Media Records.
Οι Sanctuary ήταν και ακόμη είναι μία παρέα. Μια παρέα που έψαχνε καταφύγειο ψυχής αλλά και για τα όνειρα τους μέσα στην μουσική που αγαπούσαν. Ο Lenny Rutledge και το ξαδερφάκι του Sean Blosl είσαν στις κιθάρες και ο Dave Budbill στα ντραμς. Ακόμα σε αυτό το καταφύγιο θα τους βρείτε. Ακόμα ο γίγαντας μπασίστας και των Nevermore, Jim Sheppard, που και αυτός ακολούθησε το μετά από χρόνια re union. Αυτοί, μαζί με τον Warrel αποτελούσαν την παρέα των Sanctuary. Εξώφυλλο διαφορετικής, πιο σκοτεινής και ρεαλιστικής, αισθητικής από το ‘’Refuge Denied’’ ντεμπούτο, πατάμε play και φύγαμε. Και εκεί διαφορετικό από το ντεμπούτο που φτιάχθηκε με ένα άλλο ενθουσιασμό, αλλά εδώ έχουμε τους Sanctuary πιο ώριμους, πιο ξέρουμε που θέλουμε να το πάμε και με μια καλύτερη σε σημεία παραγωγή. Πάντα όμως με διάθεση να φτιάξουμε, να παίξουμε, να χαρίσουμε αληθινή μουσική, καθάριο metal και αυτό χαρακτήριζε τον Warrel και την εκάστοτε παρέα του, Sanctuary, Nevermore, solo και πάλι Sanctuary ως το τέλος του στις 13 του Δεκέμβρη του 2017. Όλα αυτά τα καταλαβαίνεις από το πρώτο κομμάτι, ‘’Future Tense’’, αλλά και από το ακόλουθο του ‘’Taste Revenge’’. Τα κομμάτια εδώ δεν είναι φτιαγμένα για μια εύκολη ακρόαση, αλλά κατορθώνουν να βρουν κέντρο καρδιά και να μείνουν εύκολα στον ακροατή. Έχει να κάνει αυτό με τις συνθέσεις, τις μελωδίες και τα λόγια. Έχει να κάνει και με τον τρόπο που βγάζει τις μελωδίες και τα λόγια ο Warrel και το άμεσο παίξιμο από όλους. Ίσως αυτό είναι το μυστικό για αληθινή μουσική, κυρίως στην μουσική που αγαπάμε και εδώ οι Sanctuary το έχουν πιάσει. Έτσι μπαίνει η κιθάρα, βάζοντας ρίγη στην ραχοκοκαλιά, μαζί πάντα με τον Warrel, στο ‘’Long Since Dark’’, ακριβώς πριν έρθει το ‘’Epitaph’’ με την σπαραξικάρδια μορφή του και ολοκληρώσει την ανατριχίλα. Αλλά και η riffάρα του ‘’Eden Lies Obscured’’ δεν πάει πίσω. Το σχεδόν ομώνυμο ‘’The Mirror Black’’ βγάζει μια σχεδόν επική χροιά, ενώ το ‘’Seasons of Destruction’’ σαν να πηγάζει από death metal πηγές που αναβλύζουν αυτόν τον καλπάζοντα ρυθμό καθώς τα τύμπανα ηχούν σχεδόν πολεμικά. To ‘’One More Murder’’ μπάινει με μια Queensryche ορμή και συνεχίζει με ένα Savatage λυρισμό που αφήνει όλους κάγκελο και το τερματικόν ‘’Comunion’’, πάλι με τα τύμπανα να δίνουν το σύνθημα, δίνει ένα προσωρινό τέρμα σε αυτήν την απολαυστική ακρόαση, καθώς αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Οι Sanctuary σταμάτησαν προσωρινά να δημιουργούν αλλά όχι να είναι ένα καταφύγιο για τα μέλη τους και για πολύ άλλο κόσμο. Καθώς ο Warren Dane με τον Jim Sheppard και κάποια άλλα τυπάκια φόρμαραν και συνέχισαν το όνειρο ζωής τους με τους Nevermore. Και μετά τους Nevermore πάλι στους Sanctuary κατέφυγε – κατέφυγαν - καταφύγαμε.