Exodus - Persona Non Grata

Έφτασε η ώρα για τον δωδέκατο δίσκο των Exodus. Τώρα που τελείωσε το Slayerικο περπάτημα του Gary Holt το οποίο διήρκεσε για οκτώ ολάκερα χρόνια. Και να το ‘’Persona Non Grata’’ το οποίο κυκλοφορεί και διαδέχεται το προ επταετίας ‘’Blood In, Blood Out’’. Και κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast σε διάφορες cd, tape και 12’’ vinyl εκδόσεις, αλλά και ψηφιακά.

Αμέσως με το που βάζεις ‘’Persona Non Grata’’ καταλαβαίνεις ότι οι Exodus είναι ακόμα εδώ ακμαίοι, ότι συνεχίζουν απο εκεί που το άφησαν πριν τα τσιλιμπουρδίσματα του Gary Holt αλλά και ότι κοιτώντας τις 80ς ρίζες του και ταυτόχρονα ρίζες του thrash metal, θέλουν και βάζουν ένα πιο σύγχρονο προσωπείο, που το ταιριάζουν απόλυτα με την σαραντάχρονη thrash metal ψυχή και καρδιά τους. Και όλα αυτά φυσικά είναι πολύ ωραία. Γιατί σε αυτήν την μια ώρα που διαρκεί το ‘’Persona Non Grata’’ και τα μια όμορφη ντουζίνα κομμάτια του παίρνεις και απολαμβάνεις όλα τα καλά του thrash metal, χωρίς να σκέφτεσαι το πόσες φορές αυτά τα έχεις ξανά ακούσει. Και θα κοπανηθείς ακολουθώντας τα riff, από Holt και Altus και τα κελεύσματα των τυμπάνων, από Hunting, στα ‘’R.E.M.F’’, ‘’Slipping Into Madness’’, ‘’Elitist’’, και ‘’Clickbait’’. Θα ακούσεις και θα σου φτιάξουν την πιο technical διάθεση τα ‘’Persona Non Grata’’ ‘’Prescribing Horror’’, το ορχηστικό, επιστροφή στην φύση, ‘’Cosa Del Pantano’’ και την συνέχεια του ‘’Lunatic Liar Lord’’. Θα βροντοφωνάξεις αυτοί είναι οι αγαπημένοι μου Exodus ακούγοντας τα ‘’The Beatings Will Continue (Until Morale Improves)’’ και ‘’The Years Of Death And Dying’’. Ο Steve Souza φτιάχνει ακόμα πιο όμορφα τα πράμματα με την ‘’γλυκούλα’’ φωνούλα του και ο Jack Gibson βάζει δύσκολα στο στήθος του καθενός μας με τα περίτεχνα χτυπήματα στο μπάσο. Όλα καλά και όμορφα, όμορφη και εύστοχη και η παραγωγή και έτσι κυλάμε προς τα τελευταία λεπτά και στα ‘’The Fires Of Division’’ και ‘’Antiseed’’ που κλείνουν όμορφα το ‘’Persona Non Grata’’. Μια ομορφιά όλα.