IRON FATE - Crimson Messiah

Έχοντας παρουσιάσει το 2010 κι αποκτήσει το ντεμπούτο δίσκο του συγκροτήματος με τίτλο «Cast In Iron» από καιρό σε καιρό σκεφτόμουν που χάθηκαν αυτά τα παιδιά. Εκεί, λοιπόν, που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι είναι ένα ακόμη από τα πολλά συγκροτήματα της heavy metal μουσικής που έβγαλαν έναν δίσκο κι εξαφανίστηκαν, σκάει η είδηση ότι έχουν έτοιμη την δεύτερη κυκλοφορία τους με τίτλο «Crimson Messiah». Φυσικά έσπευσα να την αποκτήσω, να την ακούσω και να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου μαζί σας.

Κατ’ αρχήν ακούγοντας τη νέα κυκλοφορία της μπάντας είναι αδύνατον να μην κάνω συγκρίσεις σε σχέση με τον πρώτο δίσκο τους. Η πρώτη μου, λοιπόν, διαπίστωση ήταν ότι υπάρχει μια φυσική συνέχεια μεταξύ των 2 κυκλοφοριών παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα που υπάρχει μεταξύ τους. Από κει και πέρα είναι εμφανές ότι το συγκρότημα έχει ωριμάσει μουσικά και συνθετικά χωρίς όμως αυτό να λειτουργεί σε βάρος της αμεσότητας του δίσκου, τουναντίον καταφέρνει να δώσει στα τραγούδια του περισσότερο βάθος και λεπτομέρεια. Επίσης, στη νέα τους δουλειά οι IRON FATE δίνουν μια μεγαλύτερη έμφαση στην μελωδία, η οποία συμβάλλει στο να γίνουν οι συνθέσεις τους αξιομνημόνευτες χωρίς να χάνουν κάτι από τον δυναμισμό τους.

Αν και Γερμανοί οι IRON FATE μουσικά δεν έχουν ιδιαίτερη επιρροή από την metal σκηνή της χώρας τους. Θα έλεγα μάλιστα με κάποια δόση υπερβολής ότι ακούγονται πιο U.S. heavy/power metal από πολλά σύγχρονα συγκροτήματα της σκηνής των Η.Π.Α. Είναι βλέπετε σημείο των καιρών να ακούμε μπάντες από τις Η.Π.Α. με Ευρωπαϊκό ήχο κι Ευρωπαϊκές μπάντες με αμερικάνικο ήχο κι αυτό συνήθως είναι ενδιαφέρον μιας και δίνει νέα πνοή και προσέγγιση σε μουσικά είδη που αγαπάμε να ακούμε.

Η μπάντα, λοιπόν, παίζει κλασσικό heavy/power metal με σαφείς αναφορές στην αμερικάνικη σκηνή. Ακούγοντας τον δίσκο τους μου έφεραν στο νου συγκροτήματα όπως οι LIZZY BORDEN, JAG PANZER και τους πρώιμους QUEENSRYCHE. Βεβαίως οι συνθέσεις με τίτλο «Guardians of Steel» και « Saviors of the Holy Lie» είναι με κάποια εξαίρεση στον κανόνα των υπόλοιπων τραγουδιών αφού η μεν πρώτη έχει μια κάποια JUDAS PRIEST αναφορά ενώ η δεύτερη μου έφερε στο νου τον DIO. Βεβαίως όλες αυτές οι επιρροές δίνονται φιλτραρισμένες μέσα από το προσωπικό στυλ του συγκροτήματος.

Κακά τα ψέματα, όσο καλές συνθέσεις κι αν διαθέτεις πάντα θα χρειάζεσαι κι έναν καλό τραγουδιστή για να τις αναδείξει. Και η φωνή του Denis "Iron Ivan" Brosowski είναι κάτι παραπάνω από καλή και δίνει στις συνθέσεις αυτό το κάτι παραπάνω που χρειάζεται για να τις αναδείξει. Προσωπικά το ύφος της φωνής του μου ακούστηκε σαν μια μίξη μεταξύ BRUCE DICKINSON, TOBIAS SAMMET και HARRY "THE TYRANT" CONKLIN που ταιριάζει εξαιρετικά με τις συνθέσεις που υπάρχουν εδώ. Να αναφέρω εδώ ότι η αδερφή μου σε συζήτηση που είχαμε μου επισήμανε ότι η ερμηνεία του Denis της έφερε στο νου και CRIMSON GLORY, οπότε καταλαβαίνετε ότι ανάλογα με τα ακούσματα που έχει ο καθένας μπορεί να κάνει και τους αντίστοιχους παραλληλισμούς. Η ουσία είναι πάντως ότι η ερμηνεία του τραγουδιστή της μπάντας είναι πολύ καλή.

Πριν κλείσω την παρουσίαση της εν λόγω κυκλοφορίας θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι στη σύνθεση «Crossing Shores» συμμετέχει ως guest στα φωνητικά ο HARRY "THE TYRANT" CONKLIN και ο δίσκος κλείνει με μια διασκευή στη σύνθεση των BLACK SABBATH με τίτλο «Lost Forever».

Συμπερασματικά κι επιγραμματικά θα πω ότι οι IRON FATE στην δεύτερη κυκλοφορία τους ακούγονται πιο ώριμοι κι ένα επίπεδο παραπάνω σε σχέση με το ντεμπούτο τους. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι μας προσφέρουν μια αξιόλογη κυκλοφορία που διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα σας κάνει να την ακούτε συχνά – πυκνά. Καλή ακρόαση.