Wolf Hoffmann - Headbangers Symphony

~~                Αν δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο Wolf Holfmann, πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Ας πούμε λοιπόν για τους Accept. Γερμανική Heavy Metal μπάντα, από τις καλύτερες. Και συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσφέρει δισκάρες παρόλο που άλλαξε αρκετά μέλη και την γνωστή φωνή-κατατεθέν του UDO. Που το οφείλει αυτό; Μα φυσικά σε ένα πάρα, μα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό στον κιθαρίστα της Wolf Holfmann που είναι εκεί από την αρχή (1976) και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να μοιράζει riffάρες. Και τι άλλο έκανε εκτός από το να μοιράζει μεταλλικές στιγμές στα τραγούδια των Accept; Έβαζε και πινελιές από κλασσική μουσική μιας και την λάτρευε. Αν ακούσετε δίσκους σαν το Metal Heart θα καταλάβετε τι εννοώ.  Έ λοιπόν ο Wolf αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα εξ’ ολοκλήρου τέτοιο άλμπουμ. ‘’Headbangers Symphony’’ ο τίτλος του και πολύ ταιριαστός μιας και ενώνει τους δυο  ασύμβατους ή μη, κόσμους. Κυκλοφορεί από την κραταία Nuclear Blast σε πολλές εκδόσεις βινυλίου μα και cd από τον Ιούλιο.
\r\n                    Η προσπάθεια του Wolf είναι εξαρχής ριψοκίνδυνη αλλά δεν νομίζω ότι είχε κάτι να χάσει. Πολλοί οπαδοί θα του έχουν ζαλίσει τα αζάλιστα για τα κλασσικά σημεία στους δικούς του δίσκους και είπε και αυτός να δοκιμάσει. Σε ένα ορχηστρικό δίσκο διασκευάζονται τα ‘’Scherzo’’ και ‘’Pathetique’’ από Μπετόβεν, ‘’Night On Bald Mountain’’ από Mussorgsky, ‘’Je Crois Entendre Encore’’ από Bizet, ‘’Double Cello Concerto In G Minor’’ από Βιβάλντι, ‘’Adagio’’ από Albinoni, ‘’Symphony No. 40’’ από Μότσαρτ, ‘’Swan Lake από Τσαικόφσκι, ‘’Madame Butterfly’’ από Πουτσίνι, ‘’Meditation’’ από Μασενέ  και ‘’Air On The G sTring’’ από Μπαχ. Γνωστότατα τραγούδια από όλους μας και σίγουρα κάπου τα έχουμε ακούσει ακόμα και να μην ξέραμε τους συνθέτες. Ο Holfmann σέβεται τις αυθεντικές συνθέσεις, κρατά τον σκελετό τους, παραμένουν όσο το δυνατόν πιο συμφωνικά και στην τελική αφήνει να γλιστρήσουν οι μελωδίες της κιθάρας του. Εννοείται ότι τα ροκ όργανα…ροκάρουν ενώ η ορχήστρα παίζει τα άπαιχτα. Ενδιαφέρουσα προσπάθεια, σίγουρα όμως δεν θα την επισκέφτεστε και πολύ συχνά στο στερεοφωνικό σας. Στην τελική, αν θέλω να ακούσω κλασσικές ενορχηστρώσεις με τέταρτα βιολιά και τρίτα φλάουτα, θα βάλω τις αυθεντικές εκτελέσεις. Δεν παύει όμως να είναι μια σεβαστή ηχητική γωνία.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n