BEN SOLLBERGER PROJECT - Down Here On Earth

Η αλήθεια είναι ότι πριν έρθω σε επαφή και γνωρίσω για τα καλά την heavy metal μουσική, ότι άκουγα πολύ rock είτε ελληνόφωνο είτε ξενόφωνο. Ναι ανήκω στη γενιά εκείνη που άκουγε ΤΡΥΠΕΣ, ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, αλλά και QUEEN και BRUCE SPRINGSTEEN. Και να σας πω την αμαρτία μου ακόμη μου αρέσουν αυτά τα ακούσματα αν και βαμμένος μεταλάς ως το κόκαλο. Κι οφείλω να παραδεχτώ επίσης ότι όλα αυτά τα ακούσματα σε μεγάλο βαθμό διαμόρφωσαν κι επηρέασαν τις μουσικές επιλογές μου.

Αυτή την αναδρομή στα νιάτα μου δεν την κάνω τυχαία. Οφείλεται εν πολλοίς στη νέα κυκλοφορία του Ben Sollberger που φέρει τον τίτλο «Down Here On Earth». Στη νέα του αυτή δουλειά ο Ben συνεχίζει από εκεί που μας άφησε με την προηγούμενη κυκλοφορία του με τίτλο  «I Hate To Say». Ουσιαστικά, δηλαδή, συνεχίζει να μας προσφέρει 11 συνθέσεις που κινούνται στον χώρο του κλασσικού μελωδικού rock ήχου στις οποίες, όμως, πολύ διακριτικά αλλά κι ουσιαστικά προσθέτει και κάποια hard rock, metal και gothic rock στοιχεία. Γα  παράδειγμα στη σύνθεση με τίτλο «All My Love» θα διακρίνετε κάποιες επιρροές από τις τελευταίες κυκλοφορίες των SENTENCED και HIM. Επίσης το τραγούδι με τίτλο «The Birds Are Singing To Early» ο μουσικός κλείνει το μάτι στους σπουδαίους SAVATAGE. Και δεν είναι μόνο αυτές οι επιρροές, μιας κι ένας έμπειρος ακροατής θα διακρίνει επίσης αναφορές σε συγκροτήματα όπως οι BOSTON, VAN HALLEN, BRUCE SPRINGSTEEN, BRYAN  ADAMS κ.λπ.

Αυτές όλες οι επιρροές δίνονται με έναν πολύ φυσικό και συμπαγή τρόπο. Ο Ben καταφέρνει, δηλαδή, να τις ενσωματώσει και να τις αποδώσει μέσα από τον δικό του προσωπικό ήχο με αποτέλεσμα ο δίσκος να διαθέτει μια ποικιλία ακουσμάτων και συναισθημάτων που δεν κουράζουν τον ακροατή. Στην δε εποχή μας το να διαθέτεις ποικιλία είναι πολύ σημαντικό διότι έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα με τη σύγχρονη τεχνολογία διαπιστώνω ότι όλο και λιγότεροι άνθρωποι και ειδικά από τους νέους διαθέτουν την υπομονή να ακούσουν έναν δίσκο ολόκληρο από την αρχή μέχρι το τέλος. Θα μου επιτρέπετε να χαρακτηρίσω αυτή την κατάσταση ως μια μορφή επίκτητης διάσπασης προσοχής αφού ο ακροατής δέχεται καθημερινά τόσες προτάσεις όπου κάπου δεν προλαβαίνει να ακούσει τίποτα ουσιαστικά. Επομένως, το να δημιουργείς έναν δίσκο με ποικιλία σαφώς και σου δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα και την πιθανότητα να ακούσουν περισσότεροι άνθρωποι τον δίσκο σου.

Σε κάθε περίπτωση κι ανεξαρτήτως ποιας ηλικίας είστε αυτό που έχει σημασία είναι ότι η εν λόγω κυκλοφορία διαθέτει ποιότητα, ποικιλία, καλές μελωδίες και φυσικά οι συνθέσεις της είναι τεχνικά άρτιες, αλλά διαθέτουν και την απαιτούμενη αμεσότητα που θα κάνει τον μέσο ακροατή να την προσέξει. Κατά την άποψή μου ο Ben μας προσφέρει έναν δίσκο που όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την προηγούμενη κυκλοφορία του, αλλά είναι κι ένα κλικ καλύτερη. Αν, λοιπόν, αγαπάτε το μελωδικό ροκ ήχο, θεωρώ ότι θα βρείτε εδώ πολλά πράγματα να αγαπήσετε. Καλή ακρόαση.