VANQUISHER - An Age Undreamed of

Αυτό που μου αρέσει πολύ στην metal μουσική είναι η ποικιλία ακουσμάτων που προσφέρει στον ακροατή. Μπορεί για παράδειγμα 2 συγκροτήματα να κινούνται στον χώρο του epic metal και να είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους. Για παράδειγμα οι ARCANE TALES που παρουσίασα πρόσφατα και οι VANQUISHER που θα παρουσιάσω εδώ. Και τα 2 συγκροτήματα ανήκουν στο ως άνω είδος αλλά η προσέγγισή τους είναι τελείως διαφορετική.

Οι Σουηδοί VANQUISHER μπορεί να κυκλοφορούν το ντεμπούτο μεγάλης διάρκειας δίσκο τους το 2022, αλλά είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε πίσω το 2014. Εν έτη 2017 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP με τίτλο «A Demonstration of Power», το 2019 κυκλοφόρησαν το single «Shadows over Stygia» κι εν συνεχεία το 2022 το επίσης single με τίτλο «Storming Venarium». Και φυσικά το ίδιο έτος αισθάνθηκαν έτοιμοι να κυκλοφορήσουν και το παρόν ντεμπούτο τους. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα που κινήθηκε σταδιακά κι οργανωμένα προκειμένου να φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα.

Ο τίτλος του δίσκου τους θέλω να πιστεύω ότι σχεδόν σε όλους δίνει ένα καλό στοιχείο για το ποια είναι η στιχουργική θεματολογία του συγκροτήματος. Ναι, η μπάντα αντλεί έμπνευση από τον Κόναν τον Βάρβαρο, αλλά κι όλο τον μαγικό κόσμο που δημιούργησε στη σύντομη αλλά πολύ παραγωγική ζωή του ο μεγάλος συγγραφέας Robert E. Howard. Ίσως μας έδωσε τον σημαντικότερο και πιο επιδραστικό αντιήρωα στην ιστορία της ηρωικής φανταστικής λογοτεχνίας.  

Το μουσικό ύφος του συγκροτήματος είναι πολύ δύσκολα να προσδιοριστεί διότι διαθέτει ποικιλία και δεν προδίδει τόσο εύκολα τις επιρροές του. Προσωπικά θα έλεγα ότι οι πιο επικές συνθέσεις του κουβαλάει κάτι από την κληρονομιά συγκροτημάτων όπως οι MANOWAR, OMEN και MANILLA ROAD. Το συγκρότημα, όμως, δεν είναι μονοδιάστατο μιας και πολλές φορές μέσα στο δίσκο μας χαρίζει συνθέσεις που κινούνται σε πιο speed  ακόμη και thrash metal μονοπάτια. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω συνθέσεις όπως «Storming Venarium», «Reaver», «Battleborn» και «Savage Sword». Σε αυτές τις στιγμές του που κατά τον γράφοντα η μπάντα αποδίδει καλύτερα μου έφεραν στο νου συγκροτήματα όπως οι πρώιμοι BLIND GUARDIAN, SLAYER, METALLICA, DEATH ANGEL, SAVAGE GRACE και HELSTAR. Επίσης στο τραγούδι με τίτλο «Ode to the Slain» κάνουν χρήση και κάποιων πιο ακραίων φωνητικών που ουσιαστικά δίνουν και μεγαλύτερη αφηγηματικότητα σε αυτό. Βέβαια, αυτή η επιλογή τους σε πιο ακραίες μορφές ήχου δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει αφού κάποιοι μέλη του συγκροτήματος όπως ο μπασίστας Wulfhere the Executioner κι ο κιθαρίστας Heimdal the Warlord ήταν μέλη του συγκροτήματος ENDER που κινούνταν στον χώρο του thrash metal καθώς κι ο ντράμερ Gorm of the Pounding Hooves είναι μέλος και των MONDOCANE που δημιουργούν black metal μουσική.

Η γενική αίσθηση που μου άφησε η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι αρκετά καλή και σίγουρα πέρασα ευχάριστα ακούγοντας την. Έχει γίνει καλή δουλειά από τους μουσικούς που συμμετέχουν κι αποδεικνύουν ότι είναι απόλυτα δοσμένοι σε αυτό που κάνουν. Επίσης ως κυκλοφορία καταφέρνει να προσφέρει ποικιλία στον ακροατή, αλλά της λείπει η χαρακτηριστική στιγμή που θα την κάνει να ξεχωρίσει. Παρόλα αυτά όσο ακούς τις συνθέσεις τους τόσο περισσότερο θα τις εκτιμήσεις. Θεωρώ ότι οι φίλοι του ακατέργαστου επικού μέταλ ήχου αξίζει να την προσέξουν.