Dokken - Breaking the Chains

Οι Καλιφορνέζοι, ως καταγωγή αλλά και ως hard rock ψυχή, Dokken ζουν και αναπνέουν hardrockάδικα από το 1977 ως και τις μέρες μας. Και ακόμα δημιουργούν και κυκλοφορούν ωραίους δίσκους, όπως και ο πρόσφατος ‘’Heaven Comes Down’’ με τον οποίο ασχοληθήκαμε προσφάτως στο metalικό περιοδικό μας. Το ντεμπούτο τους, μετά από διάφορες demos και single κυκλοφορίες το είχαν κάνει μέσω της Carrere, στο μακρινό 1981 με το ‘’Breaking The Chains’’. Το οποίο ξανακοίταξαν μετά από λίγο καιρό και στις 18 του Σεπτέμβρη του 1983 το επανακυκλοφόρησαν μέσω της Electra Records. Το παρών κείμενο γράφεται με την νεότερη κυκλοφορία να δονεί την γύρω μου ατμόσφαιρα.

Ο Don Dokken φωνή και κιθάρα, το μόνο ιδρυτικό μέλος που υπάρχει ως και σήμερα, ο Juan Croucier, μόνο για αυτόν τον δίσκο, δεύτερες φωνές, ο Mick Brown στα τύμπανα, ο George Lynch στις κιθάρες και ο Peter Baltes των Accept μέχρι πριν λίγα χρόνια, έδωσε τα τις ικανότητες του στο μπάσο, είναι η βασική ομάδα αυτού του ντεμπούτου. Σε δυο κομμάτια βοήθησε και ο τυμπανιστής Bobby Blotzer. Στην έκδοση του 1981 υπάρχει το "We're Illegal" το οποίο αντικαταστάθηκε από το "Live to Rock (Rock to Live)" σε αυτήν του 1983. Βασικά το ίδιο κομμάτι είναι με άλλους στίχους. Και αντιστοίχως το "Paris" από μια live εκτέλεση υπό τον τίτλο "Paris Is Burning". Και τα εξώφυλλα διαφέρουν με αυτό του 1981 με τον αλυσοδεμένο να κερδίζει τις εντυπώσεις με το πιο λιτό του 1983. Το παρών κείμενο γράφεται υπό την ακρόαση της 1983 έκδοσης με κλεφτές αυτιές σε αυτήν του 1981.

Και η παραγωγή του Don Dokken είναι εμπλουτισμένη από την έτσι και αλλιώς αρχηγική του παρουσία και κατά την γνώμη μου είναι αψεγάδιαστη και κάπως πιο γυαλισμένη από αυτήν του Michael Wagener στην 1981 εκδοχή του δίσκου. Πρέπει να πούμε ότι οι Dokken ειδικά τον καιρό εκείνοι έπαιζαν hard rock με πολλά heavy metal στοιχεία στον ήχο τους. Και αυτό ισχύει στο 100% στο ‘’Breaking The Chains’’. Έτσι το ομώνυμο ‘’Breaking The Chains’’ μπαίνει από την Πλευρά Α’, πολύ τσαμπουκαλεμένο με riff σιδεροπρίονο έτοιμο να σπάσει τις γερές αλυσίδες. Που μάλλον το καταφέρνει με την ομορφιά του του ρεφρέν που σου μένει δίνοντας την απαραίτητη δύναμη στο μυαλό και το κορμί. Τα ''In the Middle'', φτιάχνει μια hard rock διάθεση ενώ τα τύμπανα του Bobby Blotzer δονούν τα ''Felony'', και ''I Can't See You''. Όχι πως οι κιθάρες πάνε πίσω. Το ‘’Live to Rock (Rock to Live)’’. Στη Πλευρά Β’ τo ‘’Nightrider’’ μια ωραία hardrockιά, το πιο metal και σαν τίτλος ‘’Seven Thunders’’, το ‘’Young Girls’’ να φέρνει στο νου Mötley Crüe και το πιο επιθετικό ‘’Stick to Your Guns’’ κρατούν το rock πάρτυ στα ύψη. Το ‘’Paris’’ του 1981 είναι το πιο metalικό κομμάτι εδώ που φτάνει σε σημεία ακόμα και να speedάρει. Η "Paris Is Burning" live εκτέλεση του 1983 δεν αφαιρεί ή προσθέτει κάτι, πέρα από τις ιαχές των οπαδών.

Μια χαρά ντεμπούτο μας έδωσαν οι Dokken και στις δυο εκδοχές του. Μετά μπλέξανε με τον Freddy, αλλά είναι ακόμα εδώ alive and kicking!!!