ACHELOUS - ΠΡΟΑΚΡΟΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥ TOWER OF HIGH SORCERY

369872536_787966563329614_5910142505408036003_n.jpg

Μια προακρόαση νέου δίσκου είναι πάντα μια ενδιαφέρουσα διαδικασία, πόσω μάλλον αν αφορά μία ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη μπάντα. Έτσι, το Metalzone αποδέχτηκε με χαρά την πρόσκληση των Achelous για την παρουσίαση του νέου τους, τρίτου δίσκου ο οποίος τιτλοφορείται Tower Of High Sorcery και θα κυκλοφορήσει στις 22 Μαρτίου μέσω της No Remorse Records.

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στα Dark Water Studios, με την παραγωγή να αναλαμβάνουν οι Achelous και ο Στάθης Παυλάντης, ο οποίος επίσης χειριστηκε την ηχογράφηση, την μίξη και το mastering. Η συνεργασία με την No Remorse Records αλλά και με τον Στάθη Παυλάντη δεν είναι η μόνες που κράτησαν οι Achelous απο την προηγούμενη κυκλοφορία τους, το ομολογουμένως εξαιρετικό The Icewind Chronicles του 2022, καθώς το πολύ όμορφο εξώφυλλο του δίσκου έχει φιλοτεχνηθεί ξανά απο την Silvana Massa. Μια διαφορά που υπάρχει ωστόσο σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία τους είναι οτι η μπάντα έχει ξανά στις τάξεις της τον κιθαρίστα Χάρη Ντίνο, ο οποίος είχε ηχογραφήσει μαζί τους το ντεμπούτο της μπάντας, το Macedon του 2018 και εν συνεχεία αποχώρησε για να αντικατασταθεί απο την Βίκυ Δεμερτζή.

Το Σάββατο 20 Ιανουαρίου λοιπόν βρεθήκαμε στον φιλόξενο χώρο του En Vivo Rock bar στο Περιστέρι (απο προηγούμενη εμπειρία του γράφοντος, ιδανικός χώρος για τέτοιου είδους events) όπου τα μέλη της μπάντας (πλην του Χάρη Ντίνου ο οποίους απουσίαζε για λόγους υγείας) μα περίμεναν για να μας εισάγουν στον κόσμο του Tower Of High Sorcery.

Η αρχή έγινε με το Whispering Forest, το οποίο είναι μια εισαγωγή με ακουστική κιθάρα και τα υπέροχα φωνητικά της Αναστασίας Μεγαλοκονόμου, ένα κομμάτι που βγάζει έναν folk αέρα και περιέχει πολλά επίπεδα γυναικείων φωνητικών. Ιδανικό ξεκίνημα για τον δίσκο και εκ των υστέρων αποδεικνύεται οτι σε βάζει αμέσως στο κλίμα στο οποίο πρόκειταινα κινηθεί ο δίσκος. Η συνέχεια ανήκει στο Dragon Wings, το μοναδικό κομμάτι που είχαμε ήδη ακούσει λίγες μέρες πριν καθώς είναι και το πρώτο single του δίσκου. Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, ένα κομμάτι που “φωνάζει” Achelous, με επική εναρκτήρια μελωδία, ξεσηκωτικό ρυθμό και εξίσου επικό ρεφραίν, ένα δυνατό rhythm section και μια σχετικά απλή (όχι όμως απλοική) δομή, ένα κομμάτι που σίγουρα θα γίνει fan favorite και θα βρεί σταθερά τον δρόμο του στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας.

Η συνέχεια είναι αρκετά διαφορετική καθώς το Istar (Blood Red Sea) που ακολουθεί μας πάει σε μονοπάτια που θα τολμήσω να πω οι Achelous δεν είχαν πατήσει έως τώρα. Ένα αργόσυρτο κομμάτι με βαρύ εναρκτήριο riff, πολλές oriental μελωδίες, ΠΟΛΛΑ φωνητικά (πέρα απο τις γυναικείες φωνές, όλα τα μέλη της μπάντας έχουν συνεισφέρει στα φωνητικά) και ένα ατμοσφαιρικό, σχεδών υπνωτιστικό ύφος το οποίο γίνεται αρκετά σκοτεινό, ειδικά με το πέρασμα με την ακουστική κιθάρα στην μέση περίπου του κομματιού το οποίο μου θύμισε μέχρι και Therion. Αν βάλουμε σε όλα αυτά και την φοβερή απόδοση του Γιάννη Ρούσση στα τύμπανα, ο οποίος γενικότερα στον δίσκο έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, τότε έχουμε χωρίς υπερβολή ένα απο τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει οι Achelous! Το επόμενο κομμάτι σηματοδοτεί αλλαγή κλίματος καθώς το The Oath ξεκινά με σαρωτικά τύμπανα και είναι ένα γρήγορο epic/power metal κομμάτι, με ξεσηκωτικό ρυθμό και ένα πισάρικο θα έλεγα ρεφραίν το οποίο ίσως να είναι και λίγο επαναλαμβανόμενο αλλά η αλήθεια είναι οτι δεν με πείραξε.

Σειρά έχει το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, το οποίο θεωρώ μετά το Istar είναι το έτερο πολύ δυνατό κομμάτι αυτής της κυκλοφορίας. Εισαγωγή με ακουστικές κιθάρες, ελαφρώς oriental μελωδίες, ένα υπέρβαρο rhythm section (ειδικά το μπάσο παίρνει... κεφάλια!) και ένα mid tempo βασικό riff συνθέτουν το σκηνικό για το μάλλον πιο βαρύ κομμάτι του δίσκου, το οποίο παίρνει πόντους και απο το εξαιρετικό solo του Γιώργου Μαυρομάτη, ένα solo αργόσυρτο σε oriental κλίμακες. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το κομμάτι σχεδόν doom metal, μάλιστα ένας απο τους παρευρισκόμενους συναδέλφους εύστοχα παρατήρησε οτι του θύμισε αρκετά τους Solitude Aeturnus. Το Fortress Of Sorrow που ακολουθεί μας πάει απο το σκοτάδι στο φως, με το πολύ ωραίο εναρκτήριο riff του. Ένα mid tempo κομμάτι, το οποίο δεν έχει τόσες αλλαγές όσο τα προηγούμενα και χαρακτηρίζεται απο πιο μελωδικό ήχο και δίνει μια πιο ευχάριστη νότα στο συνολικό κλίμα του δίσκου.

Στο Into The Shadows που ακούμε στη συνέχεια η μπάντα έχει την χαρά να έχει μαζί της στα φωνητικά τον θρυλικό Harry “The Tyrant” Conklin, τη φωνή δηλαδή των Jag Panzer και Titan Force οπότε απο αυτό και μόνο ίσως κάποιος να υποθέτει σε τί ύφος μπορεί να κινείται. Ένα straight forward κομμμάτι, με ανεβασμένους ρυθμούς και ένα ξεσηκωτικό riff και τους Χρήστο Κάππα και Tyrant να κάνουν ένα ταιριαστό ντουέτο σε ένα πιασάρικο ρεφραίν. Καθόλου τυχαίο που αυτό θα είναι το δεύτερο single του δίσκου καθώς η φωνλη του Tyrant πραγματικά απογειώνει ένα ήδη ωραίο κομμάτι. Το Pagan Fire που ακολουθεί ίσως θυμίσει κάτι στους πιο φανατικούς οπαδούς της μπάντας, καθώς πρόκειται για ένα κομμάτι απο τις μέρες των πρώτων demo των Achelous. Πρόκειται για μια μπαλάντα με την φωνή της Αναστασίας Μεγαλοκονόμου, ένα κομμάτι με όμορφες ακουστικές κιθάρες και ακόμα πιο όμορφα φωνητικά το οποίο αν και πιο χαμηλών τόνων κολλάει όμορφα με το υπόλοιπο υλικό του δίσκου και πραγματικά δεν θα μεπείραζε καθόλου αν η μπάντα είχε επιλέξει αυτό σαν κλείσιμο του δίσκου. Για το κλείσμο ωστόσο η μπάντα είχε έναν άλλο άσο στο μανίκι της, καθώς αυτό ανήκει στο μεγαλοπρεπές και διάρκειας 9 λεπτών When The Angels Bleed. Ένα κομμάτι που όπως μας εξήγησε ο Χριστόδουλος αναφέρεται στιχουργικά στις καθημερινές θυσίες που κάνουν όλοι οι απλοί άνθρωποι σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Εδώ έχουμε για άλλη μια φορά εισαγωγή με ακουστική κιθάρα, πολλά επίπεδα φωνητικών, σε ένα αργόσυρτο κομμάτι το οποίο γενικά βγάζει πολύ συναίσθημα αλλά και αλλαγές ατμόσφαιρας, με μια ωραία γέφυρα σε ένα διαφορετικό καλπάζον tempo η οποία ακολουθείται απο ένα ωραίο solo και γενικά καταφέρνει σαν κομμάτι να σου κρατήσει την προσοχή και για τα 9 λεπτά του.

Να σημειώσουμε επίσης οτι στιχουργικά ο δίσκος αντλεί έμπνευση κυρίως απο την σειρά βιβλίων φανταστικής λογοτεχνίας Dragonlance Chronicles, οπότε οι φίλοι των βιβλίων θα βρούν σίγουρα κάτι γνώριμο μέσα στο Tower Of High Sorcery.

Μπορεί μία μόνο ακρόαση να μην είναι αρκετή για να αξιολογήσεις έναν δίσκο σε βάθος αλλά αν μη τι άλλο η πρώτη εντύπωση που αποκόμισα απο το Tower Of High Sorcery είναι οτι οι Achelous εκτός του ότι για άλλη μια φορά συνέθεσαν εξαιρετικά κομμάτια, κατάφεραν να πάνε και ένα βήμα πιο πέρα, εξελίσσοντας ή τελειοποιώντας αν θέλετε τον ήχο τους, βάζοντας μεγαλύτερη ποικιλία και περισσότερα ηχοχρώματα στην φαρέτρα τους, μη φοβούμενοι να πάνε σε νέες κατευθύνσεις, χωρίς ωστόσο να χάνουν την ουσία του δικού τους χαρακτηριστικού ήχου. Υπομονή λοιπόν μέχρι τον Μάρτιο για να απολαύσουμε το Tower Of High Sorcery σε πολλές χορταστικές ακροάσεις.