Blood - O Agios Pethane

                     Επανακυκλοφορία του τρίτου δίσκου των Τεράστιων death/grindcore Γερμανών Blood. Μπάντα του 86 κύριοι, όταν όλοι παίζανε thrash, αυτοί δημιουργούσαν ατελείωτα demos από κτηνώδη μουσική. Από τους ηγέτες, μαζί βέβαια με Napalm Death, Extreme Noise Terror και Agathocles.  Η αρχή έγινε το 1989 με το ’’Impulse to Decay’’, ένας δίσκος που πρέπει να ακουστεί από οποιονδήποτε γουστάρει grindcore. Αμείωτη ποιότητα στο ’’Christbait’’ του 1992 και η κορυφή πιάνεται στον τρίτο τους δίσκο, το ’’O Agios Pethane’’. Αυτός η δισκάρα, επανακυκλοφορεί από την Dunkelheit Produktionen σε digipak με τις πρώτες 100 κόπιες να περιέχουν μια αφίσα σε Α2 σχήμα και μια κονκάρδα με το λογότυπο της μπάντας.

\r\n\r\n

                    Αν και το Punk στοιχεία είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά που έχει το grind (death metal με Punk μουσική νοοτροπία σε μια πολύ γενική περιγραφή, ίσως αρκετά άτοπη), είναι και αυτό που με χαλάει πιο πολύ από όλα. Οι Blood, κατ’ εξαίρεση, έχουν περιορίσει κατά πολύ αυτά τα στοιχεία και το grind τους ακούγεται να γεννιέται μόνο σε death metal Μήτρα. Μισή ώρα πεμπτουσίας της death/grind σκηνής. Είκοσι τραγούδια, απλά, λιτά, ουσιαστικά. Με φρικαλέα φωνητικά που φέρνουν δαιμονικές σκέψεις στο νου. Ακραία βία, εχθρικότητα και φαντασία. Η μουσική βιάζει κάθε υποψία μελωδίας. Απληστία στην τραχύτητα και την ταχύτητα. Τα πάντα στο τέρμα, με μια εξαίρετη ισορροπία. Σου φοράνε το στέμμα με τα νύχια που σπάσανε πάνω στις χορδές για να βγουν αυτοί οι κτηνώδεις ήχοι. Μια ασταμάτητη σύρραξη μέχρι να μην μείνει τίποτα παρά μόνο μια παγερή αγαλλίαση.

\r\n\r\n

                         Οι συνθέσεις δεν είναι όλες καινούριες.  Οι περισσότερες ανήκουν στον Eisen (κιθάρες) και χρονολογούνται ακόμα και πίσω στο 1988, τέσσερις στον Martin (φωνή) αλλά και μία (Wings Of Declaration) στον ντράμερ. Εκτός του ότι ο τίτλος του δίσκου είναι ελληνικός, υπάρχει και ένα μισόλεπτο ορχηστρικό στο ’’Aesta ta Malakja Sou’’ που όντως παίζουν τον ρυθμό από το συγκεκριμένο του Μιχάλη Σουγιούλ. Οι Blood με το ’’O Agios Pethane’’ απόδειξαν ότι η ποιότητα είναι πιο σημαντική από την ποσότητα. Προτεινόμενο σε όποιον θέλει να γνωρίσει το κόσμο του grindcore. Ναι, το 1993 βγήκε καλή σοδειά σε σάπια σταφύλια.

\r\n\r\n

\r\n