Abysmal Dawn - Obsolescence

             Οι Abysmal Dawn είναι μια Αμερικάνικη μπάντα που φτάνει αισίως στον τέταρτο της δίσκο και ακόμα δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει. Ούτε με το ’’Obsolescence’’ πιστεύω οτί θα τα καταφέρουν. Ούτε παλιομοδίτικο, ούτε εντελώς μοντέρνο death metal. Ούτε σπηλαιώδες, ούτε καρατεχνικό. Ούτε τιγκα στα blastbeasts, ούτε μεσαίων ταχυτήτων. Αλλά και όλα τα προαναφερθέντα, απλά σε μικρο βαθμό. Αν σας άρεσαν τα προγούμενα τους, θα σας αρέσει και αυτό, αν όχι προσπεράστε άφοβα ή τουλάχιστον περιοριστείτε σε on line ακροάσεις.
\r\n                     Ξεκινούν με τις καλύτερες των προυποθέσεων θυμίζοντας έντονα στις κιθάρες τους τελυταίους Death. Και μόνο που καταφέρνουν να μου θυμίσουν αυτήν την μπαντάρα, είναι θετικό πρόσημο.Το ανόητο συνεχόμενο δάρσιμο τυμπάνων και τα  κοινότυπα φωνητικά μετριάζουν κάπως την κατάσταση. Η συνέχεια στο “Perfecting Slavery” ακούγονται πιο τεχνικοί (προσφέρει και ένα σόλο ο Christian Muenzer των Obscura) αλλά όχι και τόσο δημιουργικοί. Υπάρχουν οι δυνατότητες αλλά δεν είναι εκμεταλλέυσιμες. Όχι ότι παίζουν και μετριότητες της σειράς αλλά θα προτιμούσα πιο γόνιμες συνθέσεις, να σε κρατούν σφιχτά για καιρό. Και μιας και ήδη αναφέρθηκα σε σόλο από φιλική συμμετοχή αλλά και στην μπαντάρα των Death, ας αναφερθεί ότι κάνει το ίδιο και ο Bobby Koelble των Death (στο ’’Symbolic’’). Με μια πιο γενική άποψη, οι συνθέσεις είναι επισφαλείς και δεν τολμούν να πειραματιστούν ούτε να παραδειγματίσουν σε μέλλουσες μικρότερες μπάντες. Ναι μεν σε βομβαρδίζουν με ακρίβεια χιλιοστού αλλά θα το θέλα πιο βαλτώδες. Ναι μεν σε εξουδετερώνουν με κάποιες δαιδαλώδεις μουσικές συμπράξεις αλλά στο τέλος στο κεφάλι σου μένει το απόλυτο κενό. Πάντως οι αχαλίνωτοι ρυθμοί σε συνδυασμό με περίπλοκα ριφς και κατασπαράσσοντα φωνητικά είναι η αρχή και το τέλος του κάθε τραγουδιού, η ίδια η ύπαρξη του δίσκου. Χρειάζεται να φτάσεις στο ’’
\r\nLaborem Liberat Te’’ για να ακούσεις κάτι το αρκετά διαφορετικό και αυτό επειδή πέφτουν οι ρυθμοί και  είναι πιο αποδοτικοί στο να σπέρνουν ήχους εξυδετέρωσης.
\r\n               Στα καλά τραγούδια του δίσκου θα πρέπει να προστεθεί και μια διασκευή στο Night’s Blood των Dissection που είναι διαθέσιμη στα formats των cds και digital. Στην digital deluxe version συμπεριλαμβάνονται όλα τα τραγούδια του δίσκου σε ντέμο μορφή. Επίσης θα κυκλοφορεί και σε βινύλιο, 1200 σε μαυρο, 300 σε σπλάτερ πολλών χρωμάτων και 100 διάφανα. Το κακό είναι ότι δεν έχουν την διασκευή και ελιναι κρίμα μιας και ης έχουν δώσει μια πιο τεχνοdeath κατέυθυνση χωρίς να χάσει το σκοτάδι της σας σύνθεση. Για ακόμα μια φορά  το εξώφυλλο είναι καταπληκτικό (Par Olofsson) και παραγωγή από Mike Bear/Charles Elliott

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n