Nightfall - Cassiopeia

\r\nΟι πολυάριθμες αναρτήσεις στο διαδίκτυο σχετικά με το listening session που πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές εβδομάδες για το νέο άλμπουμ των Nightfall μας προϊδέασαν πολύ θετικά. Ταυτόχρονα, ιντριγκάρισαν το ενδιαφέρον, αφού κατά κοινή παραδοχή ο διάδοχος του “Astron Black And The Thirty Tyrants” είναι μια δουλειά υψηλών προδιαγραφών που θα συζητηθεί πολύ.
\r\nΤο “Cassiopeia”, λοιπόν, αποτελεί τη φυσική συνέχεια του προηγούμενου άλμπουμ των Nightfall. Βασισμένο σε μυθολογική θεματολογία, κινείται στα ίδια μουσικά πλαίσια, όμως είναι ακόμα πιο πληθωρικό και περίπλοκο.
\r\nΟι Nightfall πετυχαίνουν την απόλυτη εξισορρόπηση μεταξύ ακραίου feeling και μελωδίας, συνδυάζοντας τα άγρια, τραχιά brutals του Ευθύμη με τα καθηλωτικά κιθαριστικά μέρη και τις έξοχες μελωδίες και solos, χτίζοντας έτσι ένα πολύ επιβλητικό σκηνικό. Τα πλήκτρα ενισχύουν τη σκοτεινή αίσθηση που αποπνέει το “Cassiopeia” και εναρμονίζονται απόλυτα με το ύφος του album όντας όσο πρέπει, εκεί που πρέπει. Το καταιγιστικό rhythm section δημιουργεί ένα πομπώδες, έντονα φορτισμένο κλίμα, καθώς τα τύμπανα, κατευθύνονται άλλοτε σε αβυσσαλέα ξεσπάσματα, άλλοτε σε πιο “ήπιους” ρυθμούς με εναλλαγές που ανεβάζουν την αδρεναλίνη. Τη σαγηνευτική, επική ατμόσφαιρα του “Cassiopeia” αναδεικνύει η πολύ προσεγμένη παραγωγή, όπου φαίνεται να έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα.
\r\nΧειμαρρώδες, διαπεραστικό, άρτιο, το “Cassiopeia” απλά σε συνεπαίρνει. Σίγουρα μια από τις καλύτερες δημιουργίες στην ιστορία των Nightfall.
\r\n
\r\n
\r\n
\r\nΝικολέτα Σαράντου\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n