The Iniquity Descent - The Human Apheresis

\r\n Οι The Iniquity Descent έχουν μια παγωμένη αντίληψη όσον αφορά τη μουσική τους. Δε μιλάω για "frost bitten" καταστάσεις και grim σκηνικά, απλά η έλλειψη μελωδίας και αυτή η αίσθηση του "ζεστού" ήχου σε συνδυασμό με τη μινιμαλιστική νοοτροπία τους στο παίξιμο μου προκαλούν εντελώς διαφορετικά vibes σε σχέση με πολλούς συναδέλφους τους. Black metal λέει το label, λέει και κάτι άλλο όμως....
\r\n
\r\n ...αναγράφει avant garde. Ρε πούστη μου αυτός ο όρος ενώ είναι ανοιχτός αρκετά έχει χρησιμοποιηθεί αδικαιολόγητα πάρα πολλές φορές. Στην παρούσα περίπτωση πέρα από το παράξενο παίξιμο της μπάντας δε βλέπω κάτι τόσο προοδευτικό. Και όταν λέω παράξενο καλά θα κάνω να το διευκρινήσω. Δε θα ακούσεις τρελά γκάζια, ούτε δομές που πρέπει να χωνέψεις για να "καταλάβεις τί έγινε". Σε σημεία μάλιστα εκτελούν τόσο μονολιθικά και μονότονα που το αποτέλεσμα καταντάει επαναλαμβανόμενο και κουραστικό. Κι ενώ ο τραγουδιάρης τους ακολουθέι λίγο-πολύ το ίδιο σκεπτικό τον βρίσκω πολύ καλό και εκφραστικό μέσα στο όλο ψύχος. Ίσως αν προσπαθούσαν να βγάλουν κάτι λίιιιγο πιο περίπλοκο να μπορούσα να τους ακολουθήσω πιο ευχάριστα, δύσκολα όμως θα βρω το κουράγιο να ξανακούσω το album από την αρχή μονοκοπανιά. Το πιο πιθανό να αναζητήσω κομμάτια highlights όπως το Collector vs Protector για το οποίο η μπάντα έχει γυρίσει και σχετικό video.
\r\n
\r\n All in all, δεν είναι μια κυκλοφορία που θα πρότεινα σε κόσμο, ιδιαίτερα αυτούς που ανήκουν στους ρεφρενάκηδες. Το μόνο avant garde που παίζει εδώ είναι το πανέμορφο εξώφυλλο, από εκει και πέρα στο δικό μου μυαλό τα πράγματα θα έπρεπε να πάρουν άλλη τροπή σιγά σιγά..\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nΓιάννης Νάκος \r\n

\r\n