Mnemic - Mnemesis

\r\nOι Mnemic είναι μία μπάντα που παρακολουθώ χρόνια, από το πρώτο μόλις album τους. Κι ενώ έχουν περάσει και αυτοί από χίλια κύματα, αλλαγές και κάθε είδους μεταβολή βρίσκουν κάποιο τρόπο να με κρατούν σε απορία σχετικά με το τί θα κυκλοφορήσουν και πάλι. Μπορεί τα δυνατά industrial περάσματά τους να την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια αλλά αυτό το combo υπέρβαρο κούρδισμα/pop chorus προσωπικά μου μιλάει και με κάνει να γουστάρω. Αυτή τη φορά έχουμε μία ακόμα εξέλιξη...
\r\n
\r\n Η μελωδία υπερισχύει. Θα’λεγα πως με τη βελτίωση του Guillaume Bideau στα φωνητικά(δε γνωρίζω στο live τομέα βέβαια τί γίνεται..) το πράγμα πήγε μερικά βήματα παραπέρα. Πλέον δεν ακούς μόνο τα περίφημα μελωδικα choruses. Ο τύπος τραγουδάει παραπέρα και τολμάει να δοκιμάσει σε αρκετά μελωδικές γραμμές τη φωνή του με επιτυχία θα έλεγα. Η εξέλιξη/αλλαγή αυτή όχι απλά δε με χάλασε, ίσα ίσα με έσπρωξε να ακούσω το album πιο προσεκτικά κιόλας. Από εκει και πέρα η μουσική ακολουθεί με αντίστοιχες μελωδίες και πολλές φορές με τις κιθάρες να κρατούν πλάτες στα φωνητικά. Η συνταγή μάλλον είναι λίγο-πολύ γνωστή τώρα αλλά σίγουρα με αρκετές εκπλήξεις στην πορεία.
\r\n
\r\n Τουλάχιστον αξιοσέβαστη η επιλογή των Δανών να το εξελίξουν το πράγμα. Το Mnemesis έχει κολλήσει θα έλεγα στο player μου και συνεχίζει να μου κρατάει τη μούρη οπότε μάλλον θα με έχει παρέα για αρκετό καιρό ακόμα. Δεν ξέρω τί κοινό μπορεί να έχουν στη μεηντενική Ελλαδίτσα οι τύποι αλλά οι έχοντες ανοιχτό μυαλό θα βγουν κερδισμένοι από το όλο θέμα.\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nΓιάννης Νάκος \r\n

\r\n