Nightwish - Dark Passion Play

Dark Passion Play λέγεται ο δίσκος που καλείται να συνεχίσει αυτÏŒ\r\nπου άφησε το Once, δηλαδή\r\nκάτι πολύ δύσκολο μιας που το συγκεκριμένο album γνÏŽρισε μια απÏŒ τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έχει\r\nγνωρίσει δίσκος τα τελευταία χρÏŒνια. Θα τα καταφέρει άραγε? Οι δυσκολίες\r\nπολλές, με πρÏŽτη και κύρια το ÏŒτι η Tarja Turunen δεν\r\nείναι πλέον στη μπάντα. Η αντικαταστάτρια της παραπάνω, ονομάζεται Annete Ozlon, μια 35χρονη Rock τραγουδίστρια απÏŒ τη Σουηδία η οποία καλείται να φέρει εις πέρας μια\r\nπολύ δύσκολη δουλειά αφού ναι μεν πρέπει να είναι ισάξια της Tarja αλλά επίσης θα πρέπει να κρατήσει και τους οπαδούς\r\nοι οποίοι με την αποχÏŽρηση της Turunen πίστεψαν πως δεν θα άξιζε να ασχοληθούν πλέον με τους Nightwish. ÎŒλα αυτά θα φανούν με την πάροδο του χρÏŒνου οπÏŒτε\r\nας πάμε τÏŽρα στο μουσικÏŒ μέρος του album. ΠρÏŒκειται για ένα ποικιλÏŒμορφο δίσκο με πολλά και ÏŒμορφα ενδιαφέροντα\r\nστοιχεία και για να το ξεκαθαρίσω απÏŒ την αρχή, είναι ίσως το μοναδικÏŒ album των Nightwish που μου άρεσε τÏŒσο πολύ. Μέσα σε αυτÏŒ βρίσκουμε κομμάτια τα οποία,\r\nμουσικά τουλάχιστον, είναι συνηθισμένα για τους Nightwish ενÏŽ υπάρχουν και κάποια άλλα ÏŒπως για παράδειγμα\r\nτο The Islander και το Last Of The Wilds τα οποία εν μέρει θυμίζουν λίγο τους Jethro Tull, λίγο τους Skyclad και γενικÏŒτερα είναι καθαρές Folk αναφορές, κάτι που μου τράβηξε\r\nτο ενδιαφέρον απÏŒ την πρÏŽτη στιγμή. Ειδικά το The Last Of The Wilds που είναι instrumental δεν νομίζω πως μπορεί να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. ΑπÏŒ εκεί και πέρα,\r\nξεχωρίσει το Eva, το οποίο είναι και το\r\nπρÏŽτο single της\r\nμπάντας, ένα κομμάτι μελαγχολικÏŒ και μελωδικÏŒ, με το συναίσθημα να έχει τον\r\nπρÏŽτο λÏŒγο και το οποίο αναδεικνύει και την φωνή της Ozlon μιας που πρÏŒκειται για αρκετά δύσκολο κομμάτι ÏŒσον\r\nαφορά τα φωνητικά. ΑπÏŒ αυτÏŒ δεν λείπουν και τα συμφωνικά περάσματα. ΕπÏŒμενο κομμάτι\r\nπου τραβάει την προσοχή απÏŒ την αρχή είναι το Bye Bye Beautiful, μέσα\r\nστο οποίο κάνει την εμφάνισή του και ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Marco Hietala, ο οποίος γενικά συμμετέχει σε πολλά κομμάτια και προσωπικά μου δÏŒθηκε\r\nη εντύπωση πως με την αποχÏŽρηση της Tarja απέκτησε περισσÏŒτερο «αέρα», πράγμα που, προσωπικά τουλάχιστον, δεν με\r\nχάλασε καθÏŒλου. Το Bye Bye Beautiful λοιπÏŒν περιέχει ένα απÏŒ τα πιο πιασάρικα ρεφρέν\r\nπου έχουν γράψει οι Nightwish μέχρι τÏŽρα. Αξίζει να το προσέξετε. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην\r\nαναφέρουμε για το 14λεπτο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο, The Poet And The Pendulum, που αυτÏŒ απÏŒ μÏŒνο του μας βάζει απÏŒ την αρχή στο ÏŒλο κλίμα που υπάρχει\r\nμέσα στο album. Αν και\r\nπρÏŒκειται για μεγάλο κομμάτι, με τα συμφωνικά περάσματα να δίνουν και να\r\nπαίρνουν, δεν κουράζει και μαγνητίζει τον ακροατή. Πέρα απÏŒ αυτά, δεν υπάρχει\r\nκάτι συγκεκριμένο να αναφέρουμε. Οι Nightwish σίγουρα ξέρουν να γράφουν μουσική και μέσα απÏŒ το Dark Passion Play μας το\r\nαποδεικνύουν περίτρανα. Σαν συμπέρασμα λοιπÏŒν, έχουμε πως ο νέος δίσκος πάει τη\r\nμπάντα ένα βήμα παραπάνω και είναι η απάντηση σε ÏŒσους βιάστηκαν να πουν πως οι Nightwish δεν υπάρχουν πια. Για μένα οι Nightwish δεν είναι η Tarja Turunen, αλλά είναι το συναίσθημα που μπορούν να μεταδÏŽσουν μέσω της μουσικής.\r\nΤα φωνητικά της Ozlon, αν και σαφÏŽς διαφορετικά απÏŒ αυτά που είχαμε συνηθίσει, μπορούν να\r\nσταθούν αξιοπρεπÏŽς στη μπάντα και δεν υπάρχει λÏŒγος να σνομπάρουμε ή να είμαστε\r\nπροκατειλημμένοι με τη νέα τραγουδίστρια. Απλά ακούστε με προσοχή το album και θα καταλάβετε. Προσωπικά πάντως, είναι απÏŒ τις\r\nελάχιστες φορές που παραδέχομαι τους Nightwish και καταφέρνουν να με κερδίσουν τÏŒσο εύκολα με τη μουσική τους. Για\r\nμένα αυτÏŒ λέει πολλά. ΑπÏŒ εκεί και πέρα, τα συμπεράσματα δικά σας. \r\n