Dark Tranquillity - The Mind's I

~~                 Οι Dark Tranquiliity θεωρούνται ανάμεσα στους πιονέρους και πρωτεργάτες του μουσικού κινήματος που είχε ονομαστεί στα 90ς N.W.O.S.D.M. (New Wave Of Swedish Death Metal). Καθόλου άδικο μιας και εκτός του  ότι ήταν από τους πρώτους, περάσανε 25 χρόνια και είναι οι μοναδικοί από τότε που παίζουν αρκετά στο αρχικό τους ύφος και συνεχίζουν να κυκλοφορούν δίσκους μέχρι και σήμερα. Και όχι δίσκους απλά για να υπάρχουν και απλά να περιοδεύουν, δίσκους που έχουν κάτι να πουν. Όπως και να χει, ξεκίνησαν το 1991, τα demos τους ήταν αρκετά πιο θορυβώδη από τι τους μάθαμε αργότερα. Ένα νέο λογότυπο δείχνει μουσική αλλαγή και το ‘’Skydancer’’ του 1993 το δείχνει με τον καλύτερο τρόπο. Από τους ΠΙΟ αγαπημένους μου δίσκους, από όλα τα είδη. Τραγουδιστής ακόμα ο Friden των In Flames. Το ‘’The Gallery’’ του 1995 είναι ο δίσκος που έρχομαι για πρώτη φορά σε επαφή με την μουσική τους και παθαίνω κεραυνοβόλο έρωτα. Φωνή πλέον ο Stanne που έπαιζε κιθάρα στην μπάντα μέχρι τότε. Τα πάντα ΤΕΛΕΙΑ, τα πάντα αξίζουν για να ακούγονται για πάντα. Και για να τριτώσει το καλό (τρεις δίσκοι με το ίδιο λογότυπο, σαν σφραγίδα ποιότητας), η ίδια παρέα κυκλοφορεί το 1997 το ‘’The Mind’s I’’. Ακόμα πιο μελωδικοί, με τους πρώτους τους πειραματισμούς εμφανέστατους. Τρομερός δίσκος. Και το μέλλον έδειξε ότι δεν θα έβγαζαν ποτέ κακό δίσκο, με κάποιους βέβαια να είναι σαφώς κατώτεροι από κάποιους άλλους. ΜΠΑΝΤΑΡΑ.
\r\n                     Ότι και να γράψεις/πεις για το ‘’The Mind’s I’’ θα είναι φτωχό και ποταπό. Φρενίτιδα μελωδιών από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο. Καυστική φωνή/στίχοι που καίνε ότι ακουμπήσουν. Καταδικασμένα να μείνουν στην αιωνιότητα. Αλλαγές στις αλλαγές, όχι με ψευδοδεκτικότητα αλλά σαν ηλεκτρόδια που ενώνονται μεταξύ τους και  μεταφέρουν ρεύμα σαν αγωγοί.  Οι χορδές ανταγωνίζονται μεταξύ τους μέσα σε αυτή την μελωδική Οδύσσεια, ποια θα καταφέρει να φτάσει πιο μακριά στο στόχο της. Τα δυο πρώτα τραγούδια θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν τους και είναι λατρεμένα από όσους έχουν την δυνατότητα της ακοής. Στο ‘’Hedon’’ πέφτουν ελαφρά οι ταχύτητες μα ο ήχος τους είναι το ίδιο χαρακτηριστικός. Τα κοψίματα που έχει , τα παθιασμένα τύμπανα, οι εύθραστες αρμονικές νότες που ξεδιπλώνονται, όλα τέλεια αρμονισμένα.
\r\n                     Πλούσια μουσική, πλούσιο και το στιχουργικό λεξιλόγιο. Δεν βαριέσαι ποτέ να διαβάζεις και να σιγοτραγουδάς και συ τους στίχους όσο σε κάθε τραγούδι αποκαλύπτονται γλυκιές ωδές και κιθαριστικά τεχνάσματα. Στον λαβύρινθο του ‘’Mind’s I’’,  όπου και να χαθεί η σκέψη σου, όπου και να στριμωχτεί το μυαλό σου, υπάρχει μια ευχάριστη ηχητική συγχορδία να σε αποζημιώσει. Ο χρόνος χάνει την ουσία του, το κεφάλι ανεβοκατεβαίνει ταχύτατα και σταματά μόνο και μόνο για να βρει χώρο για να μπολιάσει την επόμενη φουρνιά μελεπίθεσης που εκτελείται σε κάθε τραγούδι. Στο ‘’Insanity’s Crescendo’’ πειραματίζονται με νέους ήχους. Ακουστικές κιθάρες που ηγούνται και μια γυναικεία φωνή (Sara Svensson) που κρυσταλλώνει παγωμένες αρμονίες ωσότου μας επισκεφτούν οι γνώριμοι ήχοι και φωνή των Dark Tranquillity. Ανισσόροπα συναισθήματα αλλά πάντοτε ταιριαστά όταν το ίδιο σκηνικό ξαναγυρνά τούμπαλιν  και πάλι. Κάθα σύνθεση είναι ξεχωριστή και αυτοδύναμη. Το ‘’Still Moving Sinews’’ διακρίνεται για το ρυθμικό του καλπασμό, ότι πρέπει για να ταρακουνηθούν κεφάλια και να στεγνώσεις από άσχημες σκέψεις. Τα πλήκτρα του παραγωγού (απίστευτη δουλειά) Fredrik Nordstrom δεν δυναστεύουν τις συνθέσεις ούτε κλέβουν από την αίγλη των εγχόρδων. Απλά προσθέτουν ένα σκαλί στο βάθρο των πρωταθλητών της  Μελοποιημένης Τέχνης που μπορεί να έχει ακόμα και ακραία φωνητικά και ηλεκτρισμό που παραμορφώνει. Η ομορφιά παραμένει το ίδιο σημαντική και αστιγμάτιστη. Μάθετε γιατί όταν κάποτε λέγαμε Death Metal από το Γκετεμπουργκ, εννοούσαμε τον συγκεκριμένο ήχο.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n