Within Silence - Return from the Shadows

Από την Σλοβακία μας έρχονται οι Within Silence με το τίγκα μελωδικό power metal τους. Από το 2008 ως Rightdoor και από το 2014 ως Within Silence.

  Το Return From The Shadows  είναι το δεύτερο full length τους, και κυκλοφορεί από την Ulterium Records. Δύο χρόνια μετά από το ντεμπούτο Gallery Of Life.

  Το mixed και το mastering το έκανε ο πολύς Ronald Grapow...Masterrplan, ex - Helloween,  βάζοντας τα ηχοχρώματα αυτών των δύο μπαντών στον ήχο των Within Silence. Αυτό μαζί με την πιο βασική επιρροή των Σλοβάκων η οποία είναι οι Sonata Arctica...εντάξει, ακούμε και κάμποσους πρόσφατους Stratovarius. Αυτό είναι ολοφάνερο και στα εξήντα λεπτά του Return Of The Shadows. Αν και το εξώφυλλο και art work που φιλοτεχνήθηκε από τον Jan Yrlund φέρνει πιο πολύ προς Nocturnal Rites.

  Στα μουσικά τώρα, το Return From The Shadows μια χαρά ακούγεται σαν συνθέσεις, καλές και εύηχες. Η απόδοση της μπάντας δείχνει ότι το έχουν με το αντικείμενο, και το γουστάρουν. Σαν παραγωγή, καλογυαλισμένη και όπως πρέπει να είναι για να αναδεικνύονται τα κομμάτια, και να ακούγεται ευχάριστα ο δίσκος.Το μόνο που στο τέλος της ακρόασης χαλάει το αποτέλεσμά...overdose μελωδία...το παρακάνουν ακόμα και για το μελωδικό power που υπηρετούν, και κάπου το όλο αυτό κουράζει...άκου το 16λεπτο In the Darkness.

 Κομμάτια που οι μελωδίες τους σου μένουν περισσότερο, άρα και ξεχωρίζουν είναι το Heroes Must Return, μια εξαιρετική σύνθεση, με εθιστικό ρεφρέν...έχει και τα απαραίτητα ΟΟΟΟ . Το The Final Victory, με τς πλήκτρα να ανοίγουν όμορφα την μελωδία, που συνεχίζουν οι μελωδικές κιθάρες...είπαμε  overdose μελωδία. Στο Children Of The Night νά'σου και οι Maiden  και κυρίως ο Bruse Dickinson Το ομώνυμο Return Of The Shadows που ξεκινάει αναπάντεχα διαφορετικά με ακουστική εισαγωγή και εξελίσσεται στην καλύτερη στιγμή του δίσκου, κάνοντας ένα πολύ καλό κλείσιμο.

 Άλλος ένας δίσκος, συμπαθητικός...μέσα στην απέραντη θάλασσα των συμπαθητικών δίσκων που κυκλοφορούν κάθε χρονιά και ξεχνιούνται την επόμενη. Προσφέρει πάντως αβίαστα μιας ώρας ευχάριστη ακρόαση...Μέχρι εκεί όμως.