Flotsam and Jetsam - Doomsday for the Deceiver

~~                     Ομάδα που νικάει ,δεν αλλάζει. Σοφό το γνωμικό, σοφοί και οι Flotsam and Jetsam που με την ίδια σύνθεση κυκλοφόρησαν δίσκαρους του Power/Thrash Metal σαν τα ‘’Doomsday For The Deceiver’’ και ‘’ No Place For Disgrace’’. Οκ, τους έφυγε ο μπασίστας τους μετά το ντεμπούτο να πάει στους…Metallica αλλά ήταν δικιά του  επιλογή.  Οι Flotsam και Jetsam είναι ότι υποδηλώνει και το όνομα τους. Το πλήρωμα ενός καραβιού που αποφάσισε να πετάξει οτιδήποτε περιττό και να παίξει Speed Metal με τις αποσκευές του γεμάτες μελωδίες, ευθύτητα, νεότητα, οργή και ξυλίκι. Μια παρέα νεαρών από την Αριζόνα με μοναδικό σκοπό να φέρει την ηχητική συντέλεια σε αυτούς που την ποθούσαν κάπου ανάμεσα στο Αμερικάνικο Power και το αντίστοιχο βαβουριάρικο Thrash.Κάπου στην μέση , βρήκαν την τελειότητα και την απόδωσαν σε νότες για δυο συνεχόμενους δίσκους. 
\r\n                  Την τιμητική του Μνημείου  έχει ο δίσκος που έπαιξε ο Jason Newsted στο μπάσο. Τότε που δεν ήταν μαριονέτα των Metallica. Στο ‘’Doomsday For The Deceiver’’ όλοι οι στίχοι είναι γραμμένοι από αυτόν ενώ συμβάλλει στην μουσική σύνθεση όπως βέβαια και όλα τα μέλη της μπάντας. Το ίδιο κάνουν και με τα φωνητικά που όλοι έχουν το μερίδιο τους στα πολυφωνικά που ακούγονται και δίνουν επιπλέον δύναμη αλλά και ένα ‘’γηπεδικό’’ συναίσθημα.  Τελικές ταχύτητες  χωρίς φρένα και σολαρίσματα με τις κιθάρες  να γλιστράνε ηγεμονικά πάνω σε πολλές  στρώσεις ήχου.
\r\n                      Το ‘’Doomsday For The Deceiver’’ θεωρείται σαν ιερό κείμενο της Speed Metal Βίβλου και όχι άδικα. Αρμονίες καταδικασμένες να παραμείνουν πορωτικές στον χρόνο.  Ριφς που θρέφουν μυαλά και καλλιεργούν νέες γενεές μεταλλάδων.  Τα τσιριχτά φωνητικά του Erik δίνουν ένα πιο Powerαδικο τόνο όπως και τα δεκάδες  ηχητικά λαμπαδιάσματα πάνω στις ταστιέρες.  Η δύναμη και η ένταση όμως δεν ενδίδουν στιγμή, δεν υποχωρούν βήμα. Λιτό, κατευθείαν στο δόξα πατρί, με μεράκι και προσοχή, λες και είναι θέμα επιβίωσης. Ο εξομοιωτής οδήγησης ενός τετραξονικού φορτηγού  που έχει σκοπό να υπερπηδήσει μια σπασμένη γέφυρα. Τσίτα όλα. Ξυλοκόπημα μέχρι οι μπακέτες να θυμίζουν ξυλαράκια από σπασμένα τριαντάφυλλα και οι χορδές του μπάσου τα μαλλιά του Άινστάιν.
\r\n                         Στο ομώνυμο τραγούδι ανακαλύπτεται η πρώτη όαση και προστασία από την ανεμοθύελλα που χαρακτηρίζει τα υπόλοιπα τραγούδια. Ακουστικές κιθάρες, συνάμα με τις lead δίνουν μια άλλη, διαφορετική όψη της μπάντας. Δεν μαλακώνει, σε στερεώνει κανονικά με  κάποια από τα πιο μυτερά καρφιά που έχεις δει (και νιώσει) ποτέ. Εκατοντάδες τα καρφιά σε 50 λεπτά, ικανά για καταστροφή αλλά και για χτίσιμο μιας από τις ομορφότερες μεταλλοκατασκευές που ακούγονται και ‘’νιώθονται’’ συγχρόνως. Τα ‘’Iron Tears’’,’’ Der Fuhrer’’ , ‘’Metalshock’’, ‘’Doomsday For The Deceiver’’ , ‘’U.L.S.W.’’ είναι από μόνα τους ικανά να σε κατακυριεύσουν και να εξουδετερώσουν οποιαδήποτε σύγκριση είχες να προτείνεις μέχρι εκείνη την στιγμή σε ανάλογο ύφος. Οκ, με ελάχιστες εξαιρέσεις για να μην μην είμεθα και υπερβολικοί.
\r\n     Υ.Γ. Και που στε κύριοι FAJ! Άθλιο το εξώφυλλο αλλά μην κάνετε κανένα λάθος να το αλλάξετε ή να επαναηχογραφήσετε τον δίσκο. Είμαστε εμείς περήφανοι για τους δίσκους σας και δεν είστε εσείς; Ασυγχώρητοι….

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n