DEATH METAL DEMOLITION UNLEASHED AT THE GATES IN MEMORIAM

Τελικά το Piraeus 117 Academy έχει γίνει στέκι. Έχει γίνει στέκι που ως επί το πλείστων  βλέπω μπάντες από την Σουηδία. Εντάξει όχι μόνο, αλλά κυρίως Σουηδικές. Στις 30 του Νοέμβρη οι At The Gates θα έπαιζαν σε αυτόν τον χώρο και είχαν μαζί τους τους συμπολίτες τους Unleashed, αλλά και τους Βρετανούς Memoriam του κυρίου, του τιτάνιου και απόλυτα σεβάσμιου στον death metal χώρο και όχι μόνο Karl Willetts.

Memoriam

 Έτσι με μικρή καθυστέρηση μπήκε ο Karl Willetts και η παρέα του από την Αγγλία και με την μία μας έβαλε στον δικό του κάφρικο και λίγο Bolt Thrower κόσμο. Φυσικά όπως επεσήμανε με τον δικό του τρόπο ας κοιτάμε το παρόν και το παρόν είναι η τωρινή του μπάντα οι Memoriam. Και το παρόν του έχει μια  εκκωφαντική μαγκιά σε ήχο και παίξιμο από όλους τους μουσικούς. Τον Frank Healy, μπάσο. Τον Andrew Whale, τύμπανα. Και τον Scott Fairfax κιθάρα. Κάποια στιγμή έφυγε από την σκηνή, έλυσε ένα θέμα με την κιθάρα και επέστρεψε, με τον Karl να γεμίζει με εύστοχο χιούμορ το κενό. Όπως και να το κάνουμε ήταν και θα είναι πάντα μεγάλη συγκίνηση να  βλέπεις τον Karl Willetts  με το παρόν του τους Memoriam.

Γιατί μιλάμε για τιτάνα στην όψη, στην ψυχή στην παρουσία και στην φωνή. Αλλά και οι άλλοι τρεις στεκόντουσαν πανάξιοι σιμά του. Το μπάσο και τα ντραμς σοδόμιζαν τα πάντα. Η κιθάρα σκότωνε και η φωνή ανάσταινε. Και άντε τώρα να ξανά συν αρμολογηθούμε  πάλι σωστά μετά από το  τόσο κοπάνημα που έπεσε. Τίμησαν και το παλαιότερο ‘’For The Fallen’’και το πιο φρέσκο ‘’The Silent Vigil’’.

Εεε και μια μυρωδιά Bolt Thrower την πήραμε με το ‘’Spearhead’’. Οι Memoriam έπαιξαν έτσι ώστε το καλό υλικό τους από τους δίσκους τους ακούστηκε, να ακουστεί πολύ πολύ καλύτερο στην σκηνή. Και όχι εγώ δεν θα κοιτάξω να μείνω στο παρελθόν να τους πω Bolt Thrower μπάντα. Ζούμε στο σήμερα και το σήμερα για τον Karl Willetts , το τωρινό του καλλιτεχνικό όχημα είναι οι Memoriam. Και αυτούς πια αγαπάμε.

Unleashed

Πάμε τώρα στην ευχάριστη έκπληξη για τους Αθηναίους, τους Unleashed, στην πρώτη τους εδώ εμφάνιση. "Τι χαμπάρια πολεμιστές;" μας λέει ο Johnny Hedlund, μπάσο που πόνεσε και το ίδιο από το χτύπημα και φωνή βόθρος που καταλάβαινες τι έλεγε. Εκπληκτικό αυτό. Και ξεκινάμε. Κοπάνημα, mosh pit ανελέητο και ακατάπαυστο.

Πόνεσε το κορμάκι μας στην κυριολεξία. Αλλά ακούγοντας κομματάρες από τον νέο τους δίσκο ‘’The Hunt for White Christ’’, με το ομώνυμο να δεσπόζει, αλλά και κλασικά τους, παλαιότερα, και μάλιστα για πρώτη φορά εδώ ζωντανά, ειλικρινά τώρα, τι άλλη επιλογή έχεις από το να ματώσεις και να κάνεις την σπλήνα σου κομμάτια, ειδικά αν είσαι και παππούς όπως εγώ. Όταν λέω κλασικά παλαιά μιλάω για: ‘’Dead Forever’’, ‘’The Dark One’’ ‘’Into Glory Ride’’, καθώς έμοιαζε ο κόσμος να άρχισε και να τέλειωσε, το 1991. Ένα απολαυστικό σετ στο κοινό που καραγούσταρε.

Και να η μπύρα από το κέρατο των Vikings. Και να ιαχές Unleashed, Unleashed. Ο φανταστικός κιθαρίστας Tomas Olsson, έδωσε απλά μαθήματα death metal παιξίματος και συμπεριφοράς. Και ο έτερος κιθαρίστας Fredrik Folkare και ο τυμπανιστής Anders Schultz, στην κυριολεξία τα έσπασαν. Και τι έγινε τώρα? Τελείωσε? Μπα, ..."my warriors speak to me...death metal victory", και ‘’Death Metal Victory’’ από το αδικημένο και από μένα ‘’Warrior’’. Και αφού αγαπάμε και εμείς και αυτοί το Σουηδικό death metal τελειώνουμε με το ‘’Before the Creation of Time’’ από το θρυλικό ‘’Where No Life Dwells’’.

At The Gates

Τώρα ετοιμάζεται ένα ωραίο σκηνικό για να υποδεχθεί τους At The Gates, με πυρετώδεις διαδικασίες να είμαστε και μέσα στο χρονοδιάγραμμα. Και όλοι μας αναμένουμε την δεύτερη εμφάνιση της τρίτης εποχής των At The Gates στην χώρα μας. Μιας τρίτης εποχής που έχει και την ευχαρίστηση της δημιουργίας δυο πολύ καλών δίσκων από τους Σουηδούς. Το ‘’At War With Reality’’ του 2014 και το φετινό ‘’To Drink From The Night Itself’’. Τους οποίους τίμησαν δεόντως στο set list τους. Και αυτό δείχνει με το πιο εμφατικό τρόπο την ουσία του re union των At The Gates. Intro από καινούριο δίσκο και πάμε. Όλοι τους σε κέφια μέγιστα. Με Adrian Erlandsson, τύμπανα, Jonas Björler, μπάσο, Martin Larsson και τον καινούριο Jonas Stålhammar να δίνουν πόνο.

Μόνο που ο front man, με όλη την σημασία των λέξεων, Tomas Lindberg, να επικοινωνεί την death metal μυσταγωγία του με τον καθένα από μας από κάτω και να υψώνει τον καθένα μας στον ουρανό των βορείων και να αναγκάζει τον καθένα από μας να περάσει μια απίστευτη death metal εμπειρία. ‘’To Drink from the Night Itself’’, ‘’A Stare Bound in Stone’’, ‘’Daggers of Black Haze’’, ’’The Chasm’’, από το καινούριο. ‘’At War With Reality’’, ‘’Death And The Labyrinth’’, ‘’Heroes and Tombs’’, ‘’The Circular Ruins’’, ‘’The Book of Sand (The Abomination)’’ και ‘’The Nigth Eternal’’ από τον προηγούμενο.

Ένδεκα κομμάτια από τα δυο τελευταία, του re union. Τι? Και πάμε ‘’Sloughter Of The Soul’’, ‘’Cold’’, ‘’Under a Serpent Sun’’, ‘’Nausea’’, ναι ‘’Nausea’’, ‘’Blind By Fear’’, ‘’Suicide Nation’’. Και ‘’The Swarm’’, ‘’Raped By The Light Of Christ’’ και το ‘’Kingdom Gone’’ και παραδώσαμε πνεύμα, ψυχή, σώμα με τον χοντρό χαμό που έγινε σε ΟΛΟΥΣ αυτούς τους death ύμνους. Δέκα εννιά κομμάτια. Μας αποτελείωσαν και τους αποθεώσαμε. Τι άλλο να πεις πιο απλά.

Και έτσι έλαβε τέλος αυτό το event που μας χάρισε μια ακόμη υπέροχη βραδιά, μέσα σε μια εξαιρετική οργάνωση, σε ένα χώρο, Piraeus 117 Academy, που πια είναι πιστοποιημένα ένας αγαπημένος χώρος για να παρακολουθούμε συναυλίες της αγαπημένης μας μουσικής.

Report Στέφανος Στεφανίδης 
Photoreport Δημήτρης Χατζημωυσής