Statue - Comes to Life

Η Φινλανδική σκηνή φέρνει (και όχι άδικα) στο νου ενός μεταλλά, μελωδικούς, μελαγχολικούς ήχους ή ένα συνδυασμό αυτών. Αυτό ξεκίνησε να ισχύει από τα 90ς και εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό. Στην έκρηξη του Heavy Μetal στα 80ς, τα πράγματα ήταν διαφορετικά και ξεπήδησαν πολλές heavy και Thrash μπάντες. Η ιστορία των State ξεκινά στα τέλη του 1988 στη Tuusula όπου και ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Ari Anttonen ενώνει τις δυνάμεις του με ένα ορχηστρικό τρίο με το όνομα Blitzkrieg που αποτελούνταν από τον Jari Vanhanen στα drums και τους αδερφούς Moiso σε μπάσο και κιθάρα. Το κουαρτέτο ξεκίνησε άμεσα την δημιουργία δικών του συνθέσεων και το 12’’ ‘’I Don’t Mind’’ με τρεις συνθέσεις ήταν έτοιμο προς αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία τον Μάρτιο του 1989. Κερδίζοντας τον ετήσιο μουσικό διαγωνισμό του Rock SM και βγαίνοντας ακόμα και στην τοπική τηλεόραση, είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Το 1990 κλείνονται για 3 μέρες σε ένα μικρό στούντιο στο Malmi, Helsinki και με παραγωγό τον Mikko Karmila (Stone, Airdash, etc.) και ήχογραφούν δέκας συνθέσεις για το ντεμπούτο τους ‘’Comes To Life’’. Μιξαρισμένο στα γνωστά Finnvox studio και μέσω μιας μικρής Φιλανδικής εταιρίας, την Power Records, το Power/Thrash των Statue είναι διαθέσιμο. Μια περιοδεία με τους A.R.G. που δεν καταφέρνει και πολλά λόγω κακής προώθησης της εταιρίας και οι Statue fφθάνουν στο τέλος τους με την εν λόγω κυκλοφορία σε cd να είναι υπερσπάνια. Η Divebomb Reocrds έρχεται να διορθώσει αυτό το κρίμα και το επανακυκλοφορεί. Όπως πάντα με ρεμάστερ ήχο (από τον Jamie King), με φωτογραφίες και πληροφορίες σε ένα πλούσιο βιβλιαράκι, και σε περιορισμένο αριθμό. Ευκαιρία να το αποκτήσουμε πολλοί και να το ακούσουμε ακόμα περισσότεροι.

Οι Statue παίζουν thrash, το είπαμε. Δυστυχώς όλες οι Φιλανδικές μπάντες που έχω ακούσει θυμίζουν κάποια άλλη. Οι Stone τους Metallica, οι A.R.G.  τους Kreator, οι Statue τους Testament και Anthrax (και λίγο Paradox).Σίγουρα Αμερική πλευρά.  Ωραία, στο περίπου ξέρουμε πλέον σε τι thrash κύματα πλέουν. Το καλό με τους Statue είναι ότι έπαιζαν πολύ καλά και παθιασμένα με όλα τα όργανα να διεκδικούν την θέση τους στο συνολικό αποτέλεσμα. Τα drums συντρίβουν τα πάντα συνεχόμενα χωρίς να γίνονται εκνευριστικά. Το μπάσο ακούγεται μπροστά και προσδίδει όγκο. Τέσσερις καταστροφείς στις δικές τους thrash ραψωδίες. Γρατσουνάνε άσχημα, με άφθονα riffs και πολλαπλά φωνητικά σε κάθε ρεφραίν. Δεν κατορθώνουν κάτι μοναδικό αλλά δεν μπορείς να μην ευχαριστηθείς τα άφθονα προσεγμένα και δουλεμένα σόλος . Γκρουβάτες στιγμές υπάρχουν όπως και τεχνική κατάρτιση για να μπορέσουν να εκτελέσουν όλες τις ιδέες τους. Ένα τραγούδι που νομίζω ότι ξεχωρίζω είναι το ‘’ For Your Country’’ με τα πολύ καλά leads του.  Επίσης πολύ όμορφο εξώφυλλο. Στα αρνητικά του δίσκου που νομίζω ότι είναι υπετιμημένο λόγω σπανιότητας και όχι μουσικής αξίας, είναι τα μέτρια φωνητικά, οι όχι και τόσο καινοτόμες συνθέσεις και το ότι η επανακυκλοφορία δεν περιέχει κανένα επιπλέον τραγούδι (έστω το ‘’ I Don't Mind’’ από το ομώνυμο ep).