Prophets Of Rage Made Athens Rage Again

Μετά από μήνες ανυπομονησίας, προθέρμανσης και αφάνταστου ενθουσιασμού για το τι θα ζήσουν τα ματάκια και τα αυτάκια μας, έφτασε τούτη η μέρα. Η μέρα μιας ιστορικής, θα έλεγα, συναυλίας, που είχαμε την τιμή να μας ξεσηκώσει το τρανό supergroup, Prophets Of Rage. Και μας απέδειξαν πως δεν θεωρούνται τυχαία supergroup. Ας τα πάρω όμως απ’ την αρχή.

Μπαίνοντας στο χώρο της συναυλίας, το κλειστό γήπεδο του Tae Kwon Do (Παλαιό Φάληρο), το πρώτο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι η οργάνωση ήταν λίγο απούσα. Ο κόσμος ήταν αρκετός και υπήρχε μια ατελείωτη ουρά που περίμενε (με εισιτήριο) να μπει στο χώρο. Ως εκ τούτου, διέκρινα πως τα άτομα της διοργάνωσης ήταν αρκετά αγριεμένα. Και, η αλήθεια μου είναι πως σκιάχτηκα κάπως, ειδικά όταν ένας security, στη βιασύνη του να ανοίξει και να δει τι έχω μες στην τσάντα, παραξενεύτηκε που βρήκε ένα σακούλι με παστέλι και επέμενε να του το δώσω όπως και έκανα. Όχι φίλε μου, δεν κάνουμε παράνομο εμπόριο παστελιού, μην ανησυχείς, χαχαχα.

Η αναμονή μας παρ’ όλα αυτά έφτασε στο τέλος της και μπήκαμε στο γήπεδο. Και μπορώ να πω πως το όλο κλίμα μου άρεσε πάρα πολύ, λίγο τα υπόγεια, λίγο αυτή η «αλητεία» του γηπέδου, νομίζω ταίριαζε στο εκατό τοις εκατό στο πνεύμα της συναυλίας όπως και του περισσότερου κόσμου που παρευρισκόταν εκεί. Και δεν πέρασε πολλή ώρα, προτού ο τρελός dj Lord μας υποδέχθηκε με το πιο διασκεδαστικό και ανεβαστικό mix που μπορούσε να σκεφτεί. Πέραν της εισαγωγής – έπους, η οποία ήταν ο ύμνος της Αμερικής, πραγματικά δεν υπάρχει κάτι που να μην ακούσαμε από αυτόν τον άνθρωπο! Έπαιξε samples από Queen, μέχρι και Metallica, Black Sabbath, Nirvana, κλασσικά τραγούδια των 70’s – 80’s, old school hip hop… Εν ολίγοις ήταν το τέλειο ζέσταμα για να υποδεχθούμε ολόθερμα τους Prophets Of Rage!

Γεμάτοι ενέργεια, δύναμη και ένταση έσκασε το τρελό supergroup επάνω στο stage! Και εμείς τρελαθήκαμε ακόμη πιο πολύ! Ανοίξανε με ένα από τα καλύτερα και πιο αντιπροσωπευτικά τους κομμάτια, το ομώνυμό τους, Prophets Of Rage. Και με μιας το κοινό ξετρελάθηκε. Είχα πάρα πολύ καιρό να δω μία ολόκληρη αρένα να κοπανιέται ανελέητα, και ήταν μόνο η αρχή ενός ατελείωτου χάους. Συνεχίσανε με το θρυλικό «Testify», στο οποίο προφανώς το κοινό τα έδωσε όλα, λες και ρεύματα αδρεναλίνης διαπερνούσαν διαρκώς τον καθένα μας! Τόσο πολύ, που γενικώς κατά τη διάρκεια της συναυλίας, έβλεπες να παίζουν όλοι ξύλο μεταξύ τους και στο επόμενο λεπτό να γελάνε και να πιάνονται αγκαλιά. Ήταν έπος. Επίσης δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το πόσο υπέρτατοι είναι ο Chuck D με τον B-Real σαν ντουέτο, όπως και το ότι το ζούσαν τόσο πολύ και αληθινά επάνω στη σκηνή, που σου μετέδιδαν μία απίστευτη ενέργεια και αξίζουν άπειρα respect.

Οι καλλιτεχνάρες μας λοιπόν ήταν αποφασισμένοι να μη μας δείξουν κανένα έλεος, καθώς ακολούθησαν στο setlist τους Unfuck The World, GUERRILA RADIO, Made With Hate, Know Your Enemy, Hail To The Chief, Heart Afire, Take the Power Back! Κάθε κομμάτι και φωτιά. Ο Morello απέδειξε γιατί είναι μάγος για άλλη μια φορά, όταν τον βλέπεις να παίζει είναι σαν η κιθάρα του να είναι προέκταση των χεριών του. Αψεγάδιαστος, funky, μοναδικός.

Το κλίμα επαναστατικότητας έχει διοχετευτεί σε όλο το γήπεδο, αλλά για να το ζήσουμε στο έπακρον μέχρι το τέλος, χρειαζόμασταν ένα μικρό break. Και εκεί ξεκινάει ένα τρελό medley με old school hip hop ύμνους, με ηγέτες τους dj Lord, Chuck D και B-Real:

Night of the Living Baseheads / Hand on the Pump / Shut 'Em Down / Can't Truss It / Insane in the Brain / Bring the Noise / I Ain't Goin' Out Like That / Jump Around

Ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας με θετική ενέργεια και να τα σπάσουμε μέχρι τελικής πτώσης! Καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς ένιωθα λες και είχε ανοίξει μία πύλη στο χωροχρόνο μέσα απ’ την οποία τηλεμεταφερθήκαμε στα αγαπημένα 90’s. Εκεί παίζουν οι πρώτες νότες του Sleep Now In The Fire. Και εμείς μες στη φωτιά αφυπνιστήκαμε ξανά. Η ακούραστη δεξιοτεχνία των Tim Commerford και Brad Wilk σε μπάσο και ντραμς αντίστοιχα, σε κρατούσε σε φοβερή εγρήγορση και τα διαστημικά riffs του Morello έσκαγαν σαν χαστούκι, το ένα μετά το άλλο.

Εκεί ακολούθησε ένας φόρος τιμής στον αγαπημένο Chris Cornell. Με έναν προβολέα με άσπρο φως, να πέφτει επάνω στο άδειο μικρόφωνο, τα συναισθήματα ήταν απερίγραπτα… Και το κοινό έγινε η φωνή του, σε μία πανέμορφη instrumental εκτέλεση του Cochise (Audioslave). Ανατριχίλες και δέος ως το κόκκαλο.

Παίρνουν σειρά Bullet In The Head, Living On The 110, How I Could Just Kill A Man (Cypress Hill cover), Bulls On Parade και Fight The Power. Και προφανώς, για κλείσιμο οι μουσικές μας ιδιοφυίες αφήσαν τον επαναστατικό τους ύμνο. Και θα μπορούσες να πεις ότι ξέσπασε εξέγερση στο γήπεδο. Τι καπνογόνα, τι κραυγές, όλοι γίναμε μία οικογένεια και ακολουθούσαμε στους στίχους του Killing In The Name Of. Αυτό το τραγούδι, που έχει αφήσει ένα αγιάτρευτο στίγμα σε μία ολόκληρη γενιά, που μας έχει μεγαλώσει. Και η μπαντάρα μας αποχαιρέτησε με το Bombtrack. Αν μου έλεγες ότι οι Prophets Of Rage έρχονται αύριο ξανά, θα πήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτή η συναυλία θα μας μείνει αξέχαστη, τόσο σε εμάς, όσο και στην ίδια τη μπάντα. Και πιστεύω πως μιλάω εκ μέρους όλων όσων βρισκόντουσαν στο γήπεδο του Tae Kwon Do εκείνη τη βραδιά. Ευχαριστούμε μέσα απ’ τα έγκατα της ψυχής μας τους Prophets Of Rage για αυτή την εμπειρία! MAKE THE WORLD RAGE AGAIN! Εις το επανιδείν!

Live report Άννα Βασιλικοπούλου