Une Misere - Sermon

Οι Une Misere λειτουργούν μέσα μου και προφανώς και σε πολλούς από αυτούς που θα ασχοληθούν με τον δίσκος τους, οποίος τιτλοφορείται ‘’Sermon’’ και κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast. Καταρχήν το εξώφυλλο φέρνει σε rock ψυχεδελικά σχήματα ή μπάντες που ασχολούνται με ατμοσφαιρικό doom. Οι ίδιοι αυτό προσδιορίζονται ως blackened hardcore/aggressive metal. Μέχρι ένα σημείο, λόγω του ότι όντως έχουν έντονο το ατμοσφαιρικό στοιχείο στον ήχο τους και προοδευτικές μαύρων αποχρώσεων ιδέες, το πιάνω αυτό.  

Πατώντας για πολλοστή φορά το play, heavy riffs που αυξάνουν την ταχύτητα τους και μια οργισμένη φωνή που χρωστάει ελαφρώς την χροιά της και την άγρια διάθεση της στον Randy Blythe. Έτσι ξεκινάει το Sin & Guilt. Την όλη αυτήν αγριάδα την σπάνε ωραίο και σε εύστοχο χρόνο, με ακουστικές κιθάρες και άλλα μελωδικά σημεία. Το ομώνυμο ‘’Sermon’’ στην εισαγωγή του είναι ένα παράδειγμα για του λόγου το αληθές. Αυτές οι μελωδικές στιγμές λειτουργούν σαν ένα μελαγχολικό βλέμμα στο άγριο πρόσωπο των Une Misere. Και μας δίνουν αυτές τις αντιθέσεις στα συναισθήματα τους με τα ‘’Overlooked//Disregarded’’ και ‘’Burdened//Suffering. Αυτό το χαρακτηριστικό λειτουργεί σε μένα πολύ θετικά, σε έναν ήχο που μόνο φιλικά δεν τον ακούω. Όταν βλέπω τίτλο ‘’Fallen Eyes’’ και την φωνή σαν να γλυκαίνει μέσα σε αυτό, μέχρι να οργιστεί πάλι, καταλαβαίνω ότι αυτό είναι το μοτίβο, η δυναμική που θέλουν να κρατήσουν οι Une Misere στο ντεμπούτο δίσκο τους ‘’Sermon’’ και αυτό κάνουν. ‘’Beaten’’, ‘’Grave’’, ‘’Failures’’, με το τελευταίο να ζωηρεύει έτι περισσότερο, ‘’Damages’’, πάνε στο ίδιο μοτίβο, που ναι λειτουργεί καλά, αλλά κάπου κουράζει και έτσι το σύνολο χάνει. Μια στοιχειωμένη μελωδία διαφοροποιεί το The Offering’’ που απλά όμως δίνει σαν ορχηστρική εισαγωγή την σκυτάλη στο ‘’Spiral’’. Το ‘’Voiceless’’ τελειώνει το ‘’Sermon’’ με ωραίο τρόπο δίχως όμως να μας αφήνει άφωνους. Τσεκάρετε το πάντως γιατί δείχνει μια μπάντα Une Misere που θέλει να μείνει σε αυτόν τον χώρο.