Evergrey - Escape of the Phoenix

Οι πάντα γκρι όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ ξανά κτυπούν. Πια δεν είναι μια μικρή ταπεινή dark progressive power μπάντα από την Σουηδία. Δείχνουν πιο τρανοί και μεγάλοι από ποτέ. Να πω την αλήθεια το τελευταίο τους άλμπουμ μου καταφχαρηστήθηκα ήταν το ‘’Hymns For The Broken’’ του 2014. Έκτοτε τα ‘’The Storm Within’’ του 2016 και ‘’The Atlantic’’ του 2019, αν και δημιούργησαν αμφότερα μεγάλες προσδοκίες και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είναι κακά άλμπουμς, εμένα με ξενέρωσαν και εξ όσων ξέρω και αρκετούς άλλους. Τώρα πιστοί στο κάθε δυο με τρία χρόνια νέο δίσκο, οι Evergrey κυκλοφορούν το ‘’Escape of the Phoenix’’ δωδέκατο τους άλμπουμ, μέσω της AFM Records. Στο εξαιρετικό εξώφυλλο ο Γιάννης Νάκος.

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα της ακρόασης βλέπω μια πιο heavy χροιά στον ήχο τους , μα πάνω από όλα στην διάθεση της μπάντας και στον τρόπο που βγάζουν από μέσα τους το εκάστοτε κομμάτι. Από την αγριάδα του ‘’Forever Outsider’’ στην πιο απαλά, μα πάντα heavy χροιά των ‘’Where August Mourn’’ και ‘’A Dandelion Cipher’’. Ο μόρτης κιθαρίστας Henrik Danhage βάζει τα πιο άγρια χαρακτηριστικά στον ήχο. O Tom Englund ανεπηρέαστος από την Redemption στροφή του, μαζί με τον πιστό δίπλα του Rikard Zander στα πλήκρα, δίνουν τον απλό και μελαγχολικό Evergrey εαυτό τους. Και έτσι τα ‘’Stories’’ θυμίζουν την 00ς περίοδο των Evergrey. Στο πιο μοντέρνο σαν ήχος και πιο προοδευτικό σαν σύλληψη ‘’The Beholder’’ συμμετέχει και ο πολύς James LaBrie που μαζί με τον Englund δείχνουν να έχουν μια ιδιαίτερη χημεία. Τα πλήκτρα και η φωνή πλημμυρίζουν συναισθήματα στο ‘’In the Absence of Sun’’ σε ένα ακόμα δείγμα παλιών Evergrey. Εδώ όμως βάζουν και ένα πιο ζωντανό και κάπως άγριο εαυτό τους ‘’Eternal Nocturnal’’ και επειδή ο φοίνικας αναγεννιέται εδώ από τις πάντα γκρι στάχτες του ‘’Escape of the Phoenix’’, όλο αυτό δείχνει μια ανανέωση, μια αναγέννηση των Evergrey. Το ‘’You From You’’ συνεχίζει, όμορφα, την Evergrey παράδοση στις ερωτικές μπαλάντες. Το ‘’Leaden Saints’’ είναι από τα πιο παράξενα κομμάτια που έχω ακούσει από τους Evergrey με έναν προοδευτικό αέρα, που στις όσες ακροάσεις το έχω κάνει, πάντα με εντυπωσιάζει. Με το πιο εντυπωσιακό να είναι το solo προς το τέλος. Ο μόρτης κιθαρίστας Henrik Danhage ευθύνεται. Έτσι φτάνουμε στο τερματικό ‘’Run’’ που όπως και το εναρκτήριο τρέχει με την όποια αγριάδα μπορεί η κιθάρα να δώσει στον ήχο των Evergrey.

Καλύτερο το ‘’Escape of the Phoenix’’ από τους δύο προκατόχους του. Καλός δίσκος, με τα πάντα καλά δημιουργικά τους στάνταρς, που κρατώντας κάποιες Evergrey σταθερές, βάζει πιο heavy, πιο μοντέρνα και πιο προοδευτικά στοιχεία, εμπλουτίζοντας το σύνολο.