Nile - Vile Nilotic Rites
Ο ΑΝΕΜΟΣ ΘΑ ΚΑΙΕΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ
Το ‘’Vile Nilotic Rites’’ είναι ο ένατος δίσκος των Nile του πολύτροπου Karl Sanders. Ο έκτος τους με τον Γιώργο Κόλλια στα τύμπανα και σε άλλες χρησιμότατες δραστηριότητες. Και είναι ο πρώτος χωρίς τον επιβλητικό Dallas Toler-Wade. Κυκλοφορεί από την Nuclear Blast.
Πια και ο Karl, κιθάρα – φωνή, είναι το μόνο αρχικό μέλος. Αλλά και οι δύο ουσιαστικά αντικαταστάτες του Dallas, Brad Parris, μπάσο – φωνή και Brian Kingsland, κιθάρα – φωνή μοιράζονται το μικρόφωνο με τον κιθαρίστα βασικό συνθέτη και αρχηγό της μπάντας. Που εδώ είναι και ο παραγωγός. Δεν θα με εξέπληττε αν έκανε και το art work, αλλά αυτό το αγριευτικά όμορφο και αρκετά εκφραστικό σε death metal εκφράσεις, το οποίο φιλοτέχνησε ο Michał "Xaay" Loranc.
Πενήντα πέντε λεπτά και ένδεκα κομμάτια ατόφιου brutal death metal, με τον τρόπο που μας έχουν συνηθίσει οι Nile, αλλά με ένα αρχαία μυρωδιά να μας μεθά και έναν αέρα, σαν να έρχεται από παλαιότερα δημιουργήματα της μπάντας. Η μελωδία, σαν να βγήκε από τις ενδότερα των εκεί παλατιών, με το δυναμικό και αργόσυρτο riff του ‘’Long Shadows of Dread’’, ενώ στο ‘’The Oxford Handbook of Savage Genocidal Warfare’’ ο ρυθμός αυξάνεται δραματικά. Εδώ να τονιστεί ότι ο Γιώργο Κόλλια είναι ο στρατηγός του ρυθμού, παίζοντας απίστευτα, αυξομειώνει τον ρυθμό και δίνει στα κομμάτια μια κλασική, αλλά και απίστευτα δυναμική μορφή. Έτσι πάνε και τα ‘’Vile Nilotic Rites’’, το ‘’Seven Horns Of War, με την τρομακτική εισαγωγή, κάτι που γίνεται και στο ‘’That Witch Is Forbidden’’ με το σκηνικό πια να δείχνει σαν ταινία τρόμου. Τα φωνητικά από τον Karl αλλά και τους άλλους δυο της εμπροσθοφυλακής είναι βορβορώδη αρκετά ώστε να είναι και αυτά τρομακτικά, αλλά και ευ ακουστά ταυτόχρονα. Ακούστε και τα ‘’Snake Pit Mating Frenzy’’, την καταιγίδα ‘’Revel In Their Suffering’’, με το όμορφο solo στο μέση του κομματιού, που περικλείουν σε πλούσιο βαθμό όλα τα παραπάνω αναφερθέντα στοιχεία. Σαν την πηγή στη όαση της Σίβας, αλλά και σαν να έρχεται από τα προσωπικά του Karl Sanders, το ορχηστρικό ‘’Thus Sayeth the Parasites of the Mind’’ που οδηγεί στον χειμαρρώδη ποταμό drumming, riffing παραδοσιακής Ανατολίτικης σφήνας και κάφρικων φωνών του ‘’Where Is the Wrathful Sky’’. Με Ανατολίτικες μελωδίες, από μπαγλαμά και μπουζούκι ξεκινά και το οκτάλεπτο ‘’The Imperishable Stars Are Sickened’’ και μέσα στην μεγάλη διάρκεια του η μελωδία που το ακολουθεί, ειδικά αυτή στο τέταρτο λεπτό και πέρα, το κάνει τον διαμαντένιο ουρανό. Κλείνει σαν πληγή του Φαραώ, σαν να μια αρχαία Αιγυπτιακή κατάρα, ‘’We Are Cursed’’.
Δυναμίτης το ‘’Vile Nilotic Rites’’ από τους Nile. Πολύ καλύτερο από τα τρία, απλά καλά προηγούμενα τους. Επιστρέφει σε ένδοξες δημιουργικές μέρες των 90ς και 00ς. Και δείχνει ότι ο δρόμος που τράβηξε πάλι ο Karl Sanders είναι ο απόλυτα σωστός.