Rotting Christ - Pro Xristou

Οι Rotting Christ με αυτήν την θαυμαστή πορεία με πληθώρα σπουδαίων στούντιο άλμπουμς και την αξιοζήλευτη πορεία με χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις σε ολάκερο τον κόσμο έφτασαν στην δέκατη τέταρτη ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία. Τιτλοφορείται ‘’Pro Xristou’’ και κυκλοφορεί μέσω της Season Of Mist.

Στο κείμενο που είχα γράψει για το προηγούμενο Rotting Christ άλμπουμ ‘’The Heretics’’ είχα γράψει ότι πάντα περιμένουμε από αυτούς τα καλύτερα. Λογικό δεν είναι? Πέντε χρόνια μετά και αφού προηγήθηκε μια προσωπική κυκλοφορία του Σάκη Τόλη το ‘’Among the Fires of Hell’’ , έχουμε το νέο τους δίσκο με τίτλο ‘’Pro Xristou’’, μέσω της Season Of The Mist.

Ήδη το ‘’Pro Xristou’’ και από τις πρώτες ώρες κυκλοφορίας του δείχνει να διχάζει τους οπαδούς και όχι μόνο. Τα πολυφωνικά - χορωδιακά φωνητικά είναι εδώ και είναι με ένα έντονο τρόπο. Και είναι με έναν πολύ εύστοχο και καλλιτεχνικό τρόπο. Το εξώφυλλο, που είναι ένα μέρος από το ‘’The Course Of Empire’’ του Thomas Cole αποτέλεσε τον πρώτο λόγο έντονων συζητήσεων. Πολυφορεμένο για metal κυκλοφορίες, έχει τον υπότιτλο ‘’Destruction’’ και δείχνει την πτώση του παλαιού κόσμου για την έλευση ενός νέου Χριστού κόσμου. Εδώ ταιριάζει απόλυτα με το γενικό θέμα του "Pro Xristou" και με αυτήν την επιθανάτια ατμόσφαιρα που θέλουν να βγάλουν στον δίσκο οι Rotting Christ. Όπως κάθε κάθε καλλιτέχνης σε όποιο καλλιτεχνικό πεδίο, έτσι και ο Σάκης και ο Θέμης Τόλης δημιουργούν ελεύθερα, χωρίς αυτοπεριορισμούς, χωρίς εξωτερικές λογοκρισίες και φυσικά χωρίς ‘’φιλικές’’ προτροπές, για το ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουν στον ήχο, στο ύφος και στην παραγωγή που θα έχει η νέα τους δημιουργία. Αυτή η σκοτεινή και ταυτόχρονα επική μουσική ατμόσφαιρα είναι εδώ. Στο intro ‘’Pro Xristou’’. Σε κομμάτια όπως το ‘’The Apostate’’ και το alter ego του ‘’Pix Lax Dax’’ συμμετέχουν με χορωδιακά φωνητικά σαν χορός σε μια αρχαία Ελληνική τραγωδία ως Βάκχες μαινάδες ή ως ήρεμες μούσες και γεννάται το ερώτημα το πως και γιατί αυτή η ιδέα μπήκε σε δυο διαφορετικά κομμάτια. Εξ υπηρετεί το concept . Προφανώς προωθεί αυτήν την ιδέα της Προ Χριστού θρησκείας – φιλοσοφίας που αργοπεθαίνει. Τα ‘’Like Father Like Son’’, ‘’La letra del Diavolo’’ το πιο κιθαριστικό ‘’The Farewell’’ και το ‘’Saoirse’’, μοιάζουν και ακούγονται σαν μια φυσική συνέχεια από τα ‘’Rituals’’ και ‘’The Heretics’’ δίσκους που προηγήθηκαν και δείχνουν εμφατικά την ηχητική φιλοσοφία των Rotting Christ τα τελευταία χρόνια. Μαζί με τα εξαιρετικά και δυστοπικά ‘’The Sixth Day’’, ‘’Pretty World, Pretty Dies’’, και το ‘’Yggdrasil’’ δείχνουν έναν μουσικό πίνακα ενός κόσμου που μεγαλούργησε, άκμασε, παρήκμασε και πεθαίνοντας έδωσε στην θέση του ένα καινούργιο πιο ‘’όμορφο’’ κόσμο.

Το ‘’Pro Xristou’’ έρχεται σαν συνέχεια και εξέλιξη για τους Rotting Christ. Σε μια πορεία που έχει ξεκινήσει από το κορυφαίο ‘’Theogonia’’ το 2007 και ''Aealo'' του 2010, συνεχίστηκε με το ‘’Κατά τον δαίμονα εαυτού’’ του 2013 και κορυφώθηκε στα ‘’Rituals’’ του 2016, ‘’The Heretics’’ του 2019 και φυσικά εδώ. Αυτό κάποιους ενθουσίασε, άλλους, ίσως τους πιο παλιούς οπαδούς τους, κούρασε. Ίσως να αναμένουν σε επιστροφή στα πολύ παλιά. Ίσως απλά να περιμένουν τα καλύτερα ακόμα και στην τωρινή φάση των Rotting Christ. Και σε τελική ανάλυση, αν δεν ζητήσεις τα καλύτερα από τους κορυφαίους Rotting Christ από που θα τα ζητήσεις, από τους Pyx Lax χωρίς Dax???