Rage - Afterlifelines

Αν βάλουμε και τα χρόνια των Avenger, οι Rage όπως μετονομάστηκαν το 1986, την χρονιά που μας πέρασε έκλεισαν σαράντα χρόνια οργής και ευαισθησίας. Και μην ξεχνάμε και τον Lingua Mortis Orchestra εαυτό τους. Και τώρα πια έφτασαν στον εικοστό πέμπτο δίσκο τους, εικοστό έκτο αν μετρήσουμε και το ‘’Prayers Of Steel’’ ως Avenger. Και το όνομα αυτού ‘’Afterlifelines’’ και κυκλοφορεί από Steamhammer. Και με αυτό γιορτάζουν αυτά τα σαράντα – σαράντα ένα χρόνια τους. Με αυτόν τον διπλό, ναι διπλό cd ή δύο 12’’ βυνύλια, οι Rage γιορτάζουν τα σαράντα τους χρόνια με έναν σίγουρα εμφατικό τρόπο.

Δύο cds, το πρώτο με την ονομασία ‘’Afterlife’’ και με ένδεκα κομμάτια και το δεύτερο με δέκα κομμάτια και την ονομασία ‘’Lifelines’’. Άρα όπως καταλάβατε το ‘’Afterlifelines’’ θέλει μπόλικες χορταστικές ακροάσεις. Σε καμία περίπτωση δεν είναι δίσκος άμεσης κατανάλωσης. Δεν γίνεται αυτό. Τόσα κομμάτια, που έχει το κάθε ένα την δική του αξία, θέλουν και αξίζουν προσοχής. Δεν είναι τα όποια κρυμμένα μυστικά, αν και έχει και τέτοια, αλλά σε ένα τόσο φιλόδοξο καλλιτεχνικό δημιούργημα, δεν ψάχνω τα χιτς, αλλά ολάκερη την ουσία του ‘’Afterlifelines’’. Οι Rage, κατά βάσιν ο Peavy και οι άλλοι δυο του σύντροφοι, ο τυμπανιστής Vassilios "Lucky" Maniatopoulos και ο κιθαρίστας Jean Bormann, φιλοδοξούν να περιλάβουν στοιχεία από ολάκερη την πορεία των Rage και των Avenger και των Lingua Mortis Orchestra. Τους τελευταίους τους ξανά θυμόμαστε με το intro ‘’In The Beginning’’ του πρώτου cd. Η αγριάδα των πρώτων χρόνων αλλά και η μελωδικότητα της μεσαίας εποχής είναι εμφανέστατες παντού εδώ. Με τις πρώτες, πολλές, ακροάσεις ξεχώρισα το ‘’End Of All Illusions’’ που έρχεται με heavy διαθέσεις μετά το μελαγχολικό intro ‘’In The Begining’’, το clip ‘’Under A Black Crown’’, το ‘’Afterlife’’, το ‘’Toxic Ways’’ που μοιάζει να είναι από τα παλιά τους χρόνια, το ‘’Waterwar’’ ειδικά στην εισαγωγή του φέρνει στο νου Kreator ‘’Hordes Of Chaos’’ εποχών, το ‘’Shadow World’’, το ‘’Life Among The Ruins’’. Και όλα αυτά στο πρώτο Afterlife’’ cd. Καταιγιστικές κιθάρες, εύηχες μελωδίες και ο Peavy να τραγουδάει. Κλασικά Rage πράμματα που δείχνουν τιμή στις ρίζες τους. Το δεύτερο cd ‘’Lifelines’’ ξεκινάει με κομματάρα, το δεύτερο clip ‘’Cold Desire’’ με την μελωδία να κυριαρχεί με βιολιά και πιάνο ως που να σκάσει ένα εμπρηστικό riff αλλά και ο Peavy. Αλλά και σε κομμάτια όπως το ‘’Root Of Our Evil’’, το πομπώδες ‘’One World’’, το επίσης clip ‘’Dying To Live’’, μοιάζουν σαν να πηγάζουν από την εποχή που οι Rage κοιταζόντουσαν στον καθρέπτη και έβλεπαν μια Lingua Mortis Orchestra μορφή αλλά και έφτιαχναν δίσκους σαν το ‘’Soundchaser’’ και ‘’Speak Of The Dead’’. Σε αυτό το μελωδικό και συνάμα heavy μοτίβο και το ‘’Lifelines’’, το ορχηστρικό ‘’Interlude’’ που είναι σαν tribute σε παλιά τους κομμάτια με πλήκτρα και το τερματικό ‘’In The End’’.

Με ακόμα πιο πολλές ακροάσεις μπορεί και τα είκοσι ένα κομμάτια του ‘’Afterlifelines’’ να πάρουν την τιμητική θέση τους στην Rage ιστορία. Όλα τα κομμάτια έχουν μια αμεσότητα και αρέσουν, απλά είναι τόσο πολλά. Κάτι που κάνει το ‘’Afterlifelines’’ χορταστικότατο αλλά και πολύ απαιτητικό για τους ακροατές του. Αλλά και τιμητικό για τα σαράντα και κάτι χρόνια ιστορίας τους.