Υπάρχει πάντα κάτι το ξεχωριστό όταν κυκλοφορούν δίσκο κάποιοι εκ των βετεράνων του χώρου ποσό μάλλον όταν μιλάμε για τους θρυλικούς Anvil. Έχουν υπάρξει κομβική επιρροή για μεγαθήρια του ήχου συμβάλλοντας τα μέγιστα στη θεμελίωση του του speed/thrash ήχου, ωστόσο η όποια αναγνώριση ήρθε σε ένα καθαρά ήθικό επιπεδό καθώς οι επιταγές της μουσικής βιομηχανίας τους παραγκώνισαν μαζί με άλλους. Κάπου όμως εκεί βρίσκει τη αφετηρία της μια άλλη κατάσταση καθώς μια σημαντική μερίδα του κόσμου έχει γυρίσει τη πλάτη της στην πλαστικούρα των εταιρειών γουστάρει και στηρίζει το ανόθευτο μέταλλο που προσφέρουν με μεράκι μπάντες όπως οι Anvil .O Lipps και ο Robb απλά δεν τα παράτησαν ποτέ , ακολούθησαν μια απλή ζωή όπως σχεδόν όλοι οι οπαδοί της μουσικής τους . Με την απόσταση ανάμεσα στη σκηνή και το κοινό εκμηδενισμένη προσφέρουν τακτικότατα δίσκους με κλασσικό speed/heavy metal από θέση ισχύος. Το τελευταίο πόνημα τους τιτλοφορείται"Anvil is anvil" περιέχει 12 κομμάτια και... απλά είναι όλα εδώ: riffαρες σολο μες την αλητεία ,μερακλίδικο κοπάνημα στα τύμπανα και εκείνο το αφηγηματικό ύφος στα φωνητικά του Lipps....Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια έβγαλαν δίσκο οι Anvil ! Τιμούμε - στηρίζουμε.
\r\n
