Avaland - Theater of Sorcery

Avaland. Όπως λέμε Avantasia (και Ayreon). Τέτοια είναι η νεαρή μπάντα από τη Γαλλία που παίζει συμφωνικό metal και δημιουργεί τη δική τους θεματική όπερα με αρκετούς καλεσμένους. Ο 23χρονος Adrien G. Gzagg είναι ο ιθύνων νους πίσω από όλο αυτό, τραγουδιστής,πληκτράς, στιχουργός, συνθέτης και παραγωγός .Το παλικάρι έχει μεγαλώσει με (κυρίως) Ευρωπαικό power metal χωρίς να λείπουν και επιρροές από πιο prog rock ακούσματα. Έχοντας δίπλα του συναδέλφους από την άλλη μπάντα τους, τους Eyezery, δημιούργησε το δικό του προτζεκτ το 2018 με σκοπό να δημιουργήσει κάτι ανάλογο των Avanatasia, Aina και Ayreon. Το ντεμπούτο ‘’ Theater of Sorcery’’ κυκλοφόρησε πρωταπριλιά σε cd από την Rockshots Records με artwork από τον γνωστό συμπατριώτη τους Decker.

Το ‘’ Theater of Sorcery’’ είναι το πρώτο μέρος της  Avaland’s Saga και μας παρουσιάζει την ιστορία και τη διαδρομή ενός νεαρού μάγου με το όνομα Adam Wilstrom που προσπαθεί να φέρει το φως στο βασίλειο της Avalandκαι γι αυτό πρέπει να μάθει να ελέγχει τις δυνάμεις που σχετίζονται με τις καταιγίδες. Κοινότυπο ή όχι, αυτό είναι. Εννοείται ότι όλες οι ενορχηστρώσεις είναι δημιουργία του Gzagg. Μουσικά μιλάμε για συμφωνικό power metal γεμάτο μελωδίες, βασισμένο στην ατμόσφαιρα και την αντίστοιχη θεματολογία όπως και στους καλεσμένου,. Αυτό σημαίνει ότι σε στιγμές είναι πιο άγριο ή πιο ήρεμο, πιο ανατολίτικο (Gypsum Flower μιας και καλεσμένος είναι ο Zaher Zorgati των Myrath), πιο ατμοσφαιρικό, πιο οργανικό, πιο συμφωνικό, πιο οπερατικό, πιο παουεράδικο κτλ. Έτσι, για το namedropping ας αναφερθεί ότι απί καλεσμένους έχουμε τους Zaher Zorgati, Ralf Scheepers (Primal Fear), Zak Stevens (Savatage), Madie, Emmanuelson, Heli Andrea και Jeff Kanji σε φωνές ενώ υπάρχουν και οι Stéphan Forté, Ricky Marx, Virgile και Ayman Mokdad σε κιθάρες.  Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα φωνητικά ενώ έχουμε άφθονα σόλος  με το δικό τους σήμα κατατεθέν. Αναλόγως τραγουδιού και καλεσμένων, κάποια τραγούδια είναι καλύτερα από τα άλλα, έτσι και αλλιώς υπάρχει πάνω από μια ώρα μουσικής να βρει ο καθένας τα δικά του αγγίγματα. Σε εμένα καλάρεσαν τα ‘’ Let the Wind Blow’’, ‘’ Let the Wind Blow’’, ‘’ Holy Kingdom of Fools’’και ‘’ Rise from the Ashes’’. Οι ενορχηστρώσεις του νεαρού (όπως και το budget) δεν φτάνουν το αντίστοιχο επίπεδο των Ayreon (σαφέστατα κατώτερο) αλλά και πάλι είναι αξιόλογου επιπέδου. Μιλάμε και για κάτι δύσκολο και μεγαλόπνοο από τη φύση  του. Αλλά είναι πολύ μα πολύ έκδηλες οι επιρροές του, σε βαθμό αντιγραφής (σε στιγμές). Επίσης ο τρόπος που τραγουδά και η προφορά του Gzagg θέλουν βελτίωση. Κατά τ’ άλλα, πολύ ευχάριστη η πρώτη του προσπάθεια.