Axel Rudi Pell - Game Of Sins

Τριανταπέντε χρόνια στον σκληρό ήχο ο Axel Rudi Pell, από το 1981 με τους Steeler, μέχρι το 1989, και από τότε μέχρι και σήμερα, με το σχήμα που του έδωσε μάλλον το πιο ταιριαστό όνομα...Axel Rudi Pell.\r\nΚλασικό heavy metal με τις κιθάρες να είναι στον σωστό πρωταγωνιστικό ρόλο, με απόλυτο γηγευτή τους τον Γερμανό βιρτουόζο. Όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες οι αλλαγές των συνεργατών, και με περρισότερο ηχηρές αυτές των τραγουδιστών. Από τον Karl Holthaus, τον Rob Rock, τον μάλλον πιο πετυχημένο για αυτό το σχήμα Jeff Scott Soto, αλλά και τον μακροβιότερο, από το 1998Johnny Gioeli , που έχει αρκετή ιστορία και δίσκους, έντεκα, με τον Axel Rudi Pell.\r\nΑυτές τις μέρες λοιπόν κυκλοφορεί τον δεκατοέβδομο δίσκο του με τίτλο Game Of Sins.\r\nΜετά από το σύντομο γκαζομένο στην αρχή και μελωδικό στο τέλος intro,Lenta Fortuna, αρχίζει να γκαζώνει η κιθάρα και έτσι έρχεται η φωτιά, Fire. Ωραία κιθαριστική μελωδία και ευκολομνημόνευτο ρεφρέν, ξεκινώντας όμορφα την ακρόαση.\r\nΠέρα από τις κιθαριστικές επιδόσεις του Axel Rudi Pell έχουμε και τα δυνατά και πολύ εκφραστικά φωνητικά του Johnny Gioeli. \r\nΤραγούδια φτιαγμένα για να φτιάχνουν την διάθεση, τραγούδια για κλαμπ και ραδιόφωνο., αλλά και για ακροάσεις με παρέα, και κρύες μπύρες. Τραγούδια όπως τα Sons Of The Night, Falling Star, The Kings Of Fulls, Breaking The Rulls.\r\nΈχει και πιο ξεχωριστές στιγμές ο δίσκος όπως τις μεγάλες σε διάρκεια power ballads Game Of Sins, και Till the World Says Goodbye, την ακουστική – μελωδική, μες τα μέλια, μπαλάντα Lost In Love, και το τελευταίο τραγούδι του δίσκου Forever Free, που και αυτό μπαλάντα είναι, με πιο ηλεκτρισμένo riff και ατμόσφαιρα...μάλλον κράτησε το καλύτερο για το τέλος. Στην lmt edition και διακευή σε Bob Dylan, το All Along The Watchtower.\r\nΠολύ καλός δίσκος για όσους θέλουν να ακούσουν κάτι διασκεδαστικό και ποιοτικό, κάτι που θα τους ξεσηκώσει στα γρήγορα και θα τους μελώσει στις power αλλά και στις ακουστικές μπαλάνντες του.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n