Burning Witches - The Witch of the North

Παραγωγικότατες οι Ελβετές Φλογόμενες Μάγισσες. Μέσα σε μια πενταετία κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους και ανάμεσα σε αυτούς eps και singles. Έχουν εδραιώσει σημαντικα το όνομα τους, έχουν συμβόλαιο με τη Nuclear Blast, έχουν δώσει αμέτρητες συναυλίες και γενικότερα τους ξέρει πάρα πολύ κόσμος. Πολύ πιθανό είναι να ευθύνεται το ότι μιλάμε για μια All Female μπάντα, πράγμα που δεν είναι και το πλέον εύκολο στο ανδροκρατούμενο απο γεννησιμιού του heavy metal. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι αρκετό αυτό αν και μουσικά δεν τα πήγαιναν αρκετά καλά. Όπως και να χει, νέος δίσκος, έναν μόλις χρόνο μετά το ‘’Dance with the Devil’’, πάντοτε από την ίδια εταιρία.  Με νέα (δεύτερη) κιθαρίστρια την Larissa Ernst και δεύτερο δίσκο για την τραγουδίστρια Laura Guldemond, οι 30+χρονες Jeanine Grob (μπάσο), Lala Frischknecht (ντραμς) και Romana Kalkuhl (κιθάρα), συνεχίζουν τη δισκογραφική τους πορεία στο heavy metal με το νέο τους δημιούργημα ‘’The Witch of the North’’. Αν παρακολουθείτε τις Burning Witches από τα παλιότερα άλμπουμς τους, δεν θα απογοητευτείτε στα σίγουρα. Αν όχι, φανταστείτε απλοικό heavy metal, δυναμικό και μελωδικό. Διαθέσιμο μαζί με το καλοκαίρι σε Gatefold 2LP, 2CD Box, CD Digipak και Digital.

Αρκετά folkish η εισαγωγή του δίσκου. Χωρίς να διαρκει πολύ η αναμονή, το  ομώνυμο τραγούδι δείχνει τα δόντια του. Μεσαίες ταχύτητες, αρκετά ρυθμικό  και με πλούσιες φωνητικές αλλαγές που φτάνουν στα όρια του extreme metal. Δυναμικά τύμπανα και εξαιρετικά σόλος που σε κερδίζουν κάνουν πολύ καλή εντύπωση. Δίκαια κέρδισε τη θέση του εναρκτήριου τραγουδιού που θα σε κολλήσει στον τοίχο και μακάρι η συνέχεια να ήταν ανάλογη σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Όχι ότι δεν έχει και άλλες κομματάρες αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι υπάρχουν και τραγούδια  που με προσπερνούσανε χωρίς να μου λένε κάτι (όπως για παράδειγμα το ‘’ For Eternity’’, ‘’ Dragon's Dream’’ και κανα δυο ακόμα). Ας αφήσουμε αυτά και ας συγκεντρωθούμε στα καλά στοιχεία του δίσκου και στα αντίστοιχα τραγούδια. To refrain του ‘’ Tainted Ritual’’ κολλά πιο πολύ και από χιλιομασημένη ζεστή τσίχλα και αυτό οφείλεται στη ρυθμική εξόντωση αλλά και στα εκφραστικότατα, μελωδικά και πιασάρικα φωνητικά της Lala. Μεγάλη προσθήκη στο συγκρότημα, το ανέβασε επίπεδο από τον προηγούμενο κιόλας δίσκο.  Οι επιρροές σε Judas Priest είναι εμφανέστατες όπως θα συνειδητοποιείσετε και εσείς σε τραγούδια σαν το ‘’ We Stand as One’’, το ‘’ The Circle of Five’’ ή το ‘’Nine Worlds’’.  Σειρά για τη (δυναμικότατη) μπαλάντα (νομίζεις...) του δίσκου γεμάτο κιθαριστικές μελωδίες. Απότομη αλλαγή και φωτιά στα μπατζάκια μας. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου μαζί με το ομώνυμο. Για ακόμα μια φορά, η παραγωγή του Schmier (ναι ,αυτού των Destruction) είναι μπομπάτη και δίνει δύναμη ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει αρκετή. Δεύτερη μπαλάντα το ‘’ Lady of the Woods’’ αλλά αυτή τη φορά πάει ως το τέλος σε αυτή τη χαμηλή ταχύτητα και την περίσσια μελωδία και κάποια (a la THERION) backround ανδρικά φωνητικά. Γενικότερα οι ταχύτητες ποικίλουν στο δίσκο και θα ευχαριστήσουν τους κλασσικομεταλλάδες αλλά δεν θα αφήσουν παραπονεμένους αυτούς που θέλουν το metal τους πιο Powerάδικο, με όλη τη σημασία της λέξης. Τέλος τολμούν να αγγίζουν ένα από τα καλύτερατραγούδια των Savatage και να ΜΗΝ ξεφτιλιστούν και αυτό είναι μόνο καλό. Ντάξει, συγκρίσεις με τους Θεούς δεν κάνουμε για κανένα λόγο. Η βαθμολογία είναι συγκρίσιμη με οτιδήποτε κυκλοφορεί εκεί έξω αυτό τον καιρό, αν γινόταν σύγκριση απλά με τους προηγούμενους δίσκους της μπάντα, θα έπαιρνε ακόμα πιο μεγάλο μιας και είναι ο καλύτερος τους μέχρη σήμερα.