Τσάμπα το μισάωρο
\r\n\r\n
Από το San Diego U.S.A. ζουν και δημιουργούν, από το 2005 οι deathcore Carnifex. Έχουν με την φετινή έξι full length κυκλοφορίες. Το τελευταίο τους καλιτεχνικό πόνημα με τίτλο Slow Death κυκλοφορεί εδώ και κάποιες εβδομάδες από την Nuclear Blast
\r\n\r\n
Κυκλοφορεί και ταλαιπωρεί αυτιά και υπομονές, κάπως έτσι το έχω εκλάβει στις όσες ακροάσεις έχω κάνει στο Slow Death των Carnifex.
\r\n\r\n
Τριανταεπτά λεπτά και κάτι ψιλά, που με πολύ ακραία φωνητικά, και κάποιες αρκετές μελωδίες, άκυρες οι περρισότερες, και γερές δόσεις μοντερνιάς, πάνε να πιάσουν το …core στίγμα, που δεν ξέρω και κατά πόσο στέκει τώρα πια...την προηγούμενη δεκαετία ίσως.
\r\n\r\n
Αλλά τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι ότι όλα αυτά είναι αταίριαστα μεταξύ τους, και οι συνθέσεις μάλλον είναι γραμένες στο πόδι...δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλο αυτό είναι αποτέλεσμα κουραστικής δουλειάς και πολλών ωρών στο προβάδικό τους, γιατί τότε οι Carnifex έχουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, και ο τίτλος Slow Death μπορεί να είναι και προφητικός.
\r\n\r\n
Υπάρχουν για να μην καταντήσω και πολύ κακός και κάποιες καλές ιδέες όπως το solo στο Life Fades to a Funeral, αλλά και το ακουστικό μέρος στην αρχή του, που δείχνουν αυτά να είναι επιτέλους ταιριαστά μέσα στο κομμάτι.
\r\n\r\n
Αυτές είναι φυσικά οι σκέψεις οι δικές μου που δεν πολυγουστάρω και το οποιοδήποτε ...core, και φυσικά το deathcore…όποιος ψήνεται από αυτή τη φάση, ας τσεκάρει, και αν του αρέσει μαγκιά του.
\r\n
