Cradle Of Filth - The Manticore and Other Horrors

\r\nΕν έτη 1996 ένας καλός φίλος με πήρε ένα τηλέφωνο φωνάζοντας και ουρλιάζοντας… ΤΡΕΞΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ!!!!!!! Ακούγοντας λοιπόν τις πρώτες νότες του “Heaven Torn Asunder” ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ…\r\n

\r\n

\r\nΤι να πρωτοθυμηθώ;  Τις διαολεμένες κραυγές του Dani που έμοιαζαν να βγαίνουν κατευθείαν μέσα από τα βάθη του Αδη? Τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ σε εκτέλεση και σύνθεση riffs; Τα τραγούδια που δεν άφηναν δευτερόλεπτο χωρίς να αρρωσταίνουν τον ακροατή;
\r\n
\r\nΌμως αυτά πέρασαν... και μάλιστα πέρασαν και δεν ξανάρχονται… μετά από μια λαμπρή πορεία ως το “Midian” (όπου μάλιστα η περιοδεία του μας έδωσε την χαρά να τους δούμε και για πρώτη φορά στη χώρα μας ζωντανά για δύο αξέχαστες βραδιές), άρχισε η … ελεύθερη πτώση.
\r\nΜεγάλες και ριζικές αλλαγές στο lineup και στη δισκογραφική τους στέγη, έφεραν το group στο σήμερα να προσπαθεί με το δέκατο κατά σειρά album τους να αποκτήσει ξανά μια ταυτότητα κοντά με αυτή του “μαγικού” παρελθόντος τους.
\r\n
\r\n
\r\nΜετά από τα μέτρια έως κακά για το επίπεδο τους “Nymphetamine” και “Thornography”, που σε σημεία πειραματίστηκε το group στον ήχο του όχι και τόσο πετυχημένα νομίζω, ήρθαν τα “Godspeed on the Devil’s Thunder” και “Darkly, Darkly, Venus Aversa” που έδειξαν πως οι Filth αποφάσισαν κάπου να επαναφέρουν στα παλιά επίπεδα τον ήχο τους.
\r\n
\r\nΤο “The Manticore and Other Horrors” έρχεται με τη σειρά του να ολοκληρώσει αύτο το επιχείρημα. Σίγουρα δεν αγγίζει επίπεδα “Dusk..” και “Cruelty” αλλά δείχνει πιο ουσιαστικό από τις τελευταίες δουλειές τους. H Goth/Black ατμόσφαιρα τους δείχνει πλέον ανάμνηση, αλλά στα μονοπάτια που βαδίζουν δείχνουν σιγά σιγά να βρίσκουν το σωστό δρόμο. Αυτό που δίνει μια όμορφη ταυτότητα στο δίσκο , είναι τα σκοτεινά  αλλά ταυτόχρονα heavy σημεία στις κιθάρες. Τα keys επανήλθαν σε πρωταγωνιστικό και όχι σε συνοδευτικό ρόλο όπως παλαιότερα. Δεμένα κομμάτια, πιο ουσιώδη χώρις πλέον την ανούσια μεγάλη διάρκεια των τριών τελευταίων albums. Ο Dani σίγουρα δεν είναι πλέον η διαολεμένη και δαιμονισμένη φωνή αλλά τουλάχιστον φτάνει σε επίπεδα που πραγματικά είναι απολαυστικός. Οι Alender και McIlroy έδεσαν πλέον μεταξύ τους, ο κύριος Pybus επιτέλους εξαφανίστηκε και ο Skaroupka για άλλη μια φορά δείχνει γιατί η αποχώρηση του Erlandsson δεν έγινε καν αισθητή.
\r\n
\r\nΑν κατά την γνώμη μου λείπει κάτι στο group είναι η τεράστια απουσία συνθετικά του Robin Graves, και η φωνή της Jezebel Deva, που πάντα έδινε “άλλο” ήχο στα κομμάτια με γυναικεία φωνητικά. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορια…
\r\n
\r\nΚομμάτια όπως το “Frost On Her Pillow” (που θα τολμήσω να πω πως είναι ότι πιο κοντινό σε εποχές Midian)   “Nightmares of an Ether Drinker”, “Pallid Reflection” και “Manticore” σίγουρα θα μου μείνουν πιο έντονα στην μνήμη από τα κομμάτια του…εεε… πως το είπαμε.. ΑΑ ναι.. Thornography...
\r\n
\r\nΣίγουρα όχι Filth που μάθαμε , δεν είναι Dusk, δεν είναι καν Midian, αλλά αξίζει πολύ περισσότερο από την νέα εποχή του συγκροτήματος...\r\n

\r\n

\r\nΚώστας "Vempire" Μερεντίτης\r\n

\r\n

\r\nLineup :\r\n

\r\n

\r\nDani Filth - Vocals
\r\nPaul Allender - Guitars
\r\nMartin Skaroupka - Drums
\r\nDaniel Firth - Bass
\r\nCaroline Campbell - Keys/Vocals
\r\nJames McIlroy - Guitars\r\n

\r\n

\r\nOfficial Site: http://theorderofthedragon.com/\r\n

\r\n