POWER CRUE - Excileosis

Μετά από 25 χρόνια πορείας οι Power Crue δεν χρειάζονται συστάσεις ούτε και έχουν να αποδείξουν τίποτα. Ή μήπως όχι; Το 2012 και το Wreck The Eternal Tyranny μοιάζουν λίγο μακρινά, ωστόσο με τον δίσκο αυτό οι Power Crue μας έδειξαν ότι είχαν να πούν “κάτι”. Μπορεί να τους πήρε λίγο παραπάνω αλλά 5 χρόνια μετά ήρθαν για να μας δείξουν ποιό είναι αυτό το κάτι. Το Wreck… ήταν εξαιρετικός δίσκος αλλά το Excileosis το αφήνει πολύ πίσω, τοποθετώντας την μπάντα σε μια νέα τροχιά και ουσιαστικά σε μια νέα εποχή. Ουσιαστικά η μπάντα επανασυστήνεται τόσο στους παλιούς οπαδούς της όσο και σε νεότερες metal γενιές, αποδεικνύοντας ότι οι λέξεις βετεράνος και  νεωτεριστής μπορούν να πάνε μαζί.

Όταν λέμε νεωτερισμός, μην φανταστείτε βέβαια ότι οι Power Crue το γύρισαν στο progressive ή τους πειραματισμούς. Το Excileosis είναι ένας 100% Power Crue δίσκος, με όλη την χαρακτηριστική riffολογία τους, ωστόσο μαζί με το ορμητικό ύφος της μπάντας, κάνει πλέον παρέα και μια πολύ έντονη αίσθηση της μελωδίας, η οποία πραγματικά απογειώνει τα κομμάτια και σου δίνει μια αίσθηση ότι μπορούν να ακουστούν σχεδόν από οποιονδήποτε φίλο της σκληρής μουσικής, παραμένοντας πάντα και 100% heavy metal. Εξαιρετικά καλογραμμένα κομμάτια, πεντακάθαρη παραγωγή με άψογο ήχο σε όλα τα όργανα, κολλητικές μελωδίες και στιβαρές κιθάρες, υπέροχη φωνητική ερμηνεία από τον Κώστα Τόκα και ένα rhythm section που δίνει όγκο και δύναμη χωρίς να κλέβει την παράσταση από την ολότητα των κομματιών συνθέτουν ένα σύνολο που μοιάζει να έχει φτιαχτεί με την τέλεια συνταγή. Θα ακουστεί υπερβολικά κλισέ αλλά προσωπικά δεν κατάφερα να βρω κομμάτι μέσα στον δίσκο που να μην μου φάνηκε τουλάχιστον ενδιαφέρον και αν μη τι άλλο αυτό αποτελεί κατόρθωμα για οποιαδήποτε μπάντα, πόσο μάλλον όταν έχεις έναν δίσκο 73 λεπτών με συνολικά (μαζί με τα ορχηστρικά) 20 κομμάτια.

Αν η μεγάλη διάρκεια του δίσκου και ο τίτλος του σας “μυρίζει” concept, τότε δεν πέφτετε έξω. Το Excileosis είναι μια διαφορετική ιστορία του Ιούδα, του οποίου η τιμωρία είναι να συνεχίσει να ζει αιώνια μέχρι να βρει την πολυπόθητη εξιλέωση. Ταυτόχρονα είναι μια ματιά στην ανθρώπινη ψυχή και στους δαίμονες που όλοι κουβαλάμε μέσα μας, μια πραγματεία πάνω στην πίστη, τον Θεό, την αμαρτία και την τελική εξιλέωση. Όχι, δεν είναι θρησκευτικός δίσκος και οι καταστάσεις “άσπρο/μαύρο” δεν έχουν καμιά θέση εδώ. Υπάρχουν μόνο ανθρώπινες ανησυχίες, ελπίδες και βάσανα,  η αγωνία της σωτηρίας και η πίκρα της προδοσίας και αν αναρωτιέστε ναι, στο τέλος επέρχεται η λύτρωση και η κάθαρση, η εξιλέωση όπως πολύ ταιριαστά ονομάζεται ο δίσκος.

Ξέρω, σκέφτεστε “concept=βαρετό” αλλά αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Πρώτον γιατί τα κομμάτια είναι με τόσο καλό τρόπο γραμμένα και τοποθετημένα στον δίσκο που πραγματικά δεν πρόκειται να καταλάβεις πως πέρασες πάνω από μια ώρα ακούγοντας τον δίσκο. Πέραν τούτου, τα περισσότερα τουλάχιστον κομμάτια στέκονται άνετα και μόνα τους, σαν να μην φτιάχτηκαν για να αποτελούν κομμάτι μιας concept ολότητας. Δεύτερον, οι πραγματικά ενδιαφέροντες στίχοι αποτελούν και από μόνοι τους, άνευ συνοδείας μουσικής, αντικείμενο μελέτης και δίνουν τεράστιο βάθος στον δίσκο, θυμίζοντάς μας ότι για να χαρακτηριστεί ένας δίσκος σαν εξαιρετικός ή οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να έχει και ένα συγκεκριμένο επίπεδο στιχουργικής δημιουργίας.

Το Excileosis είναι χωρίς υπερβολή ο καλύτερος δίσκος που έχουν βγάλει έως τώρα οι Power Crue, ένας δίσκος που μιλάει τόσο στο μυαλό όσο και στο σώμα (ή μάλλον… τον σβέρκο) του συνειδητοποιημένου metal ακροατή , ένας πλήρης και χορταστικός heavy metal δίσκος ο οποίος θέτει και στην ίδια την μπάντα μια τεράστια πρόκληση για το αν θα τον ξεπεράσει στο μέλλον.

Λάμπρος “Metalshock” Πανέτας