\r\nΟι Αμερικάνοι Deftones επιστρέφουν με το έβδομο album της καριέρας τους,\r\n
\r\n
\r\nμε το "περίεργο" όνομα " Koi No Yokan".\r\n
\r\n
\r\nΜια μπάντα με πολλές μουσικές επιρροές από διαφορετικούς μουσικόυς χώρους,\r\n
\r\n
\r\nχώρους που κυμαίνονται από το nu metal εως την εναλλακτική rock σκηνή.\r\n
\r\n
\r\nΠάντα μου αρέσανε οι μπάντες που καταφέρνανε να συνδυάζουν με επιτυχία,\r\n
\r\n
\r\nστοιχεία απο όλο το φάσμα της rock και οι Deftones είναι σίγουρα μία απο αυτές. \r\n
\r\n
\r\nΟ καινούργιος τους δίσκος τους είναι ένα αμάγαλμα μελωδιών και ατμοσφαιρικών\r\n
\r\n
\r\nεισαγωγών όσο και δυνατών και κοφτών riffs με το τελικό αποτέλεσμα να τους δικαιώνει απόλυτα.\r\n
\r\n
\r\nΗ φωνή του Μoreno είναι καλύτερη απο ποτέ, με τη μοναδική χροιά και εκφραστικότητα\r\n
\r\n
\r\nπου τη διακρίνει από το ξεκίνημα τους.\r\n
\r\n
\r\nΟι συνθέσεις είναι αξιοπρόσεκτες, η παραγωγή πολύ καλή, \r\n
\r\n
\r\nκαι το όλο εγχείρημα κρίνεται με λίγα λόγια πάρα μα πάρα πολύ καλό.\r\n
\r\n
\r\nΤραγούδια που προσωπικά ξεχώρισα είναι το "Leathers" και "Rosemary",\r\n
\r\n
\r\nμε τα υπόλοιπα να κυμαίνονται σε αντίστοιχα μουσικά επίπεδα.\r\n
\r\n
\r\nΌποιος ψάχνει για μια άλλη προσέγγιση στον όρο nu metal ας ακούσει το "Koi No Yokan"\r\n
\r\n
\r\nκαι είμαι σίγουρος πως δεν θα απογοητευτεί.\r\n
\r\n
