Dementia - Dreaming in Monochrome

~~              Οι Γερμανοί Dementia είναι παλιές καραβάνες του Death Metal. Ξεκίνησαν το μουσικό τους ταξίδι το 1993 και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα τέσσερις δίσκους προσθέτοντας progressive αλλά και doom στοιχεία σε μικρό βαθμό (ή και μεγαλύτερο σε στιγμές) κάνοντας την μουσική τους αρκετά ενδιαφέρουσα. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν με είχαν κάνει να τρελαθώ με την πάρτη τους και ο τελευταίος δίσκος τους δεν ήταν εξαίρεση. Ακουγόταν με ενδιαφέρον αλλά δεν θα το έλιωνες και στα ακούσματα. Οι Dementia, πλέον ως σεξτέρο, επιστρέφουν μετά από 5 χρόνια με ένα νέο δίσκο, πέντε τραγουδιών (μάλλον θα γράφανε ένα τραγούδι τον χρόνο με τέτοιες διάρκειες), το  "Dreaming in Monochrome". Και πάλι από την MDD Records, και πάλι μόνο σε cd, ήδη από τον Ιούνιο διαθέσιμο προς αγορά.
\r\n                    Αρχή με doomάδικες διαθέσεις. Αργό, με διαθέσεις πειραματισμού. Death Metal βάσεις, με μελωδίες. Μου θύμισε αρκετά Edge Of Sanity (μεσαίας και μεταγενέστερης εποχής) στα κιθαριστικά μέρη. Τα πέντε τραγούδια είναι τεράστια σε διάρκειες και μεσολαβούν αρκετές αλλαγές σε καθένα από αυτά. Τα ρυθμικά μέρη δίνουν και παίρνουν (κεφάλια) ενώ οι αρκετές ηχητικές στάσεις ξεκουράζουν και προσφέρουν απλόχερα μελωδικές νότες. Κάποια καθαρά φωνητικά αλλάζουν ακόμα περισσότερο το τοπίο και ακούγονται πιο προχώ.  Διπλές κιθαριστικές καταιγίδες βρέχουν ριφς με τα πλήκτρα να λειτουργούν σαν ουράνιο τόξο. Η τεράστια ηχητική ποικιλία ίσως να τους βγαίνει λιγάκι και σε κακό μιας και προσπαθούν πολύ να έχουν ενδιαφέρον στις επικές του συνθέσεις με αποτέλεσμα να κουράζουν το μη προπονημένο αυτί. Εγώ προσωπικά τις ευχαριστήθηκα αν και τόσα μουσικά θέματα θα μπορούσαν να είχαν τα διπλάσια τραγούδια στις μισές διάρκειες. Και τι θα άλλαζε; Τίποτα. Μόνο γι αυτούς που επιλέγουν να ακούν συγκεκριμένα τραγούδια και όχι ολοκληρωμένους δίσκους. Και εδώ μια πλήρες ακρόαση είναι μονόδρομος. Νιώθω ότι έχουν βελτιωθεί πολύ σαν παίκτες αλλά προπάντων ως συνθέτες. Και τα ακουστικά μέρη είναι θαυματουργά, πολύ καλά έκαναν και περιόρισαν ελαφρά το death metal χαρακτήρα τους προσφέροντας αυτά τα ήρεμα ιντερλούδια μέσα στην μουσική τους. Φανταστείτε ότι το πιο αδιάφορο τραγούδι μου φάνηκε το ‘’Abyssal Fall’’  και αυτό διότι λείπουν τέτοια σημεία. Ναι, νομίζω ότι οι Dementia τα κατάφεραν αυτή τη φορά, σαφώς καλύτερος δίσκος από τους προηγούμενους τρεις τους.
\r\n                 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n