Fall - The Insatiable Weakness

~~                  Αν βασιστείτε στο λογότυπο των Fall (που το χει σχεδιάσει ο πασίγνωστος Βέλγος   σχεδιαστής Logos Chrisophe Szpajdel ) θα θεωρήσετε ότι μιλάμε για κάποια Black Metal Μπάντα. Καμμιά σχέση. Όσο όμορφο και να είναι, είναι άκρως παραπλανητικό. Στον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, ‘’The Insatiable Weekness’’,  οι Τεξανοί Melodic (Death) Metallers το άλλαξαν και σωστά έπραξαν. Η αυτοχρηματοδοτούμενη τους κυκλοφορία θα είναι διαθέσιμη στις 26 Γενάρη σε παραγωγή και μίξη του Robert Beltran στα Precision Studios.
\r\n                      Δεν έχω καταλάβει γιατί αυτό το μοντέρνο ήχο με τις εναλλαγές καθαρών και παραμορφωμένων φωνητικών το συγκαταλέγουν στο death metal. Σε όλο τον δίσκο, το ίδιο παραμύθι. Είναι το κόλπο με τον καλό και κακό μπάτσο:; Δηλαδή τι, θα φοβηθούμε με το κόλπο του καλού και κακού τραγουδιστή; Δυο  κιθάρες, απλώνουν τις μελωδίες τους και αντιδρούν μεταξύ τους στις χημικές αντιδράσεις που προκαλούνται από την συνεχή επαφή τους με τα πλήκτρα. Κουραστικό κοπάνημα από τον sessionά drummer  Dirk Verbeuren που παίζει σε δεκάδες μπάντες, όπου παίζει μεροκάματο. Δεν ξέρω, όλες αυτές οι λεπτομέρειες με χαλάνε και σκέφτομαι ότι μπορώ να αφιερώσω τον χρόνο μου σε τόσο καλύτερη μουσική που κυκλοφορεί καθημερινά. Στα καλά της υπόθεσης είναι ότι τα καθαρά φωνητικά είναι εθιστικά και σωστά τοποθετημένα. Ντάξει, μερικές φορές ακούγονται και παραφωνίες. Επίσης σαν guest φωνές, ακούμε γυναικεία φωνή στο ‘’Harvester’’ από την Jessie Frye χωρίς να είναι κάτι το αξιοσημείωτο όπως και την φωνή του Asa Dubberly στο ‘’Cinis’’. Επίσης οι κιθάρες όταν τις ελευθερώνουν και παίζουν με μια πιο συνεχή εξελικτική φαντασία, ακούγονται τρομερές ιδέες. To ‘’Harvester’’ είναι μακράν το καλύτερο τραγούδι για τα γούστα μου. Επίσης το επιθετικό ‘’..to Dust’’ δεν περνά απαρατήρητο. Γενικότερα όμως,τζίφος. Άλλοι που θα αρέσκονται σε breakdowns, κοψίματα σε κιθάρας για πήδημα, Soilwork ρυθμούς, Meshuggισμούς και άλλα τέτοια, θα βρουν περισσότερα στοιχεία να τους αρέσουν. Αλλά και πάλι, για τον ήχο τους δεν τους κόβω και κάτι το ιδιαίτερο. Όσο το ακούς, μπορεί και να πεις και κανένα λόγο για την μουσική τους, με το που τελειώσει, νιώθεις ένα απέραντο κενό.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n