Gallows Pole - Doors of Perception

~~              Οι Αυστριακοί Gallows Pole είναι παλιές καραβάνες. Ξεκίνησαν στα 70ς (ΝΑΙ, τόσο παλιοί) παίζοντας Hard Rock σαν Angelina. Στα 80ς αλλάξανε όνομα (σαν Gallows Pole) και σκληρύνανε τον ήχο τους. Ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Alois Martin Binder άλλαξε στα χρόνια την σύνθεση της μπάντας αλλά και τον ήχο τους.  Ήδη οι τελευταίοι  δυο δίσκοι υπογράφονται από την Pure Rock Records και ο ήχος τους progressivίζει αρκετά χωρίς να χάνει από τον Hard ‘n’ Heavy ήχο τους. Όποιος έχει ακούσει κάποιον από αυτούς τους δίσκους ξέρει τι να περιμένει, οι υπόλοιποι ας διαβάσουν και πιο κάτω. Πάντως το cd κυκλοφορεί (και πάλι από την Pure Rock) από τον Μάιο και είναι κρίμα που δεν ακούγεται το όνομα τους όσο θα έπρεπε.
\r\n                     Η μουσική των Gallows Pole είναι μια πτήση σε διαφορετικές τοποθεσίες. Hard Rock σκελέτωμα, παθιασμένο, με τις κιθάρες να γλιστράνε ευχάριστα και να χαρίζουν μελωδίες. Η φωνή δεν είναι μαλακή, ακούγεται γρέζα και βράχ(ι)νη. Πλήκτρα σκορποβολούν τις αρμονίες τους, οι ρυθμοί είναι ότι πρέπει για να χτυπάς το δεξί πόδι συνεχόμενα και εσπευσμένα. Τραγούδια σαν το ‘’Angel Eyes’’ έχουν μια Αμερικανιά μέσα τους, και αυτό δεν γράφεται σαν κακό.  Οι συνθέσεις είναι πολυδουλεμένες, έπεσε δουλειά τα τελευταία τρία χρόνια. Οι κιθάρες χρωματίζουν κάθε τραγούδι με τα πιο φωτεινά χρώματα και ένα αίσθημα αισιοδοξίας ξεπροβάλλει από το άκουσμα του δίσκου. Ευφυέστατες φωνητικές μελωδίες κάνουν ακόμα πιο αρεστό το αποτέλεσμα και ο ακροατής θα χορτάσει αρμονίες από όλα τα όργανα. Δεν διστάζουν να γίνουν πολύ χαλαρωτικοί και δυο στιγμές αργότερα να αγριέψουν δείχνοντας τα δόντια τους. Αν και συνήθως προτιμούν την πρώτη κατάσταση, θυμίζοντας ανάλαφρο αλλά όχι απλοικό hard rock. Και πιο σημαντικές από όλα είναι οι κιθαριστικές μελωδίες. Το αποδεικνύουν με δυο ορχηστρικά και ιδιαίτερα το ‘’A Rainbow Just For Me ‘’ που χτίζουν απίστευτα κιθαριστικά οικοδομήματα, ειδικά για ευχάριστη φιλοξενία ήχων των αυτιών σας. Ο δίσκος κλείνει με το σχεδόν δεκάλεπτο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου που προσωπικά θεωρώ και το καλύτερο του δίσκου. Εκφραστικότατο, γεμάτο πάθος από την πεντάδα και με προσεγμένες ηχητικές αλλαγές που κλέβουν την αίσθηση του χρόνου. Πάρτε και ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n