GOJIRA - Magma

\r\n Το metal σε όλες του τις μορφές, όλα τα ιδιώματα πάντα έχει από την μία πλευρά το παραδοσιακό τρόπο που φτιάχνεται το metal, όπως αυτό των 80ς, ή ακόμα και των 70ς, και από την άλλη την δίψα για καινούρια πράμματα, καινούρια καλιτεχνική δημιουργία, καινούριους ήχους, ή αν θέλετε καινούριους τρόπους έκφρασης, και κυρίως καινούριες επαφές με καινούριο κόσμο που θα μπει στην μεγάλη metal κοινότητα.\r\n Στον ακραίο ήχο αυτό ήρθε με περρισότερη φυσικότητα, λόγω ότι ο ακραίος ήχος, σε αρκετές μορφές του, έχει στην φύση του την διαφορετικότητα και το να προκαλεί αυτιά και αισθήσεις.\r\n Μέσα στα πολλά σχήματα που ακολουθούν από την αρχή της καριέρας τους αυτήν την τακτική είναι οι Γάλλοι Gojira. Οι οποίοι από το 1996 σαν Godzilla με πέντε demos και από το 2001 πια ως Gojira εξαπολύουν το progressive/groove death metal τους, με την βαρύτητα να πάει στο progressive.\r\n Τα αδέλφια Mario Duplantier, ντραμς, και Joe Duplantier, φωνή – κιθάρα – μπόλικο songwriting, μαζί με τον Christian Andreu, έτερη κιθάρα...αυτοί οι τρεις ήταν και στους Godzilla…και εδώ από το 2001 μαζί τους και ο Jean-Michel Labadie, μπάσο...πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο???...no past member...η ίδια παρέα τόσα χρόνια.\r\n Και έτσι λοιπόν η παρέα των Gojira έφθασε το έκτο καλιτεχνικό πόνημα, με το προοδευτικό να είναι ακόμα μια φορά το κυρίαρχο στοιχείο..τίτλος αυτού Magma, και κυκλοφορεί από την Roadrunner.\r\n Ξεκινάμε με δυο μικροεκπλήξεις στα πρώτα δυο κομμάτια, The Shooting Star και Silvera, και χάρις το κάπως αργό τέμπο, και με την μελωδική γραμμή, αλλά λυρίως με τα καθαρά φωνητικά του Joe…αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για υπέροχες συνθέσεις...το τελευταίο δεν αποτελεί έκπληξη.\r\n Και στα δέκα κομμάτια του δίσκου φαίνεται εύκολα ότι δόθηκε βαρύτητα στις συνθέσεις αλλά και στην τολμηρή ενορχήστρωση, ώστε τα κομμάτια να σφύζουν από την προοδευτικότητα, αλλά να ακούγονται και πιο παραδοσιακά, και πάνω από όλα να ακούγονται ευχάριστα, και από οπαδούς, και από καινούριους ακροατές των Gojira. Ακόμα και η διάρκεια, σαραντατέσσερα λεπτά, βοηθάει στο να ακούγεται το Magma πιο εύκολα. Το πόσο καλά δομημένα είναι τα κομμάτια του Magma φαίνεται από τα δυο instrumental Yellow Stone και Liberation που κλείνει το Magma, και είναι και τα δυο εξαιρετικά, αλλά και αρκετά, όπως και τα υπόλοιπα, ευκολοάκουστα...τουλάχιστον για κομμάτια των Gojira...αυτό έχει χαλάσει και διχάσει κάπως τους οπαδούς, αλλά κατά την γνώμη μου, άδικα.\r\n Τα πιο κλασικότροπα Gojira, The Cell, φοβερό ντράμινγκ, το grooveάτο Stranded και το κάπως πιο ατμοσφαιρικό Magma ξεχωρίζουν.\r\n Μεγάλη, και κατά την γνώμη μου πετυχημένη καλιτεχνικά, στροφή από τους Gojira το Magma...αν είναι έυστοχη ή άστοχη για το μέλλον τους θα δείξει...πολύ καλός δίσκος πάντως.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n