Gormathon - Following the Beast

             Gormathon. Περίμενα κάτι σε σάπιο death metal ή grindcore. Καμμιά σχέση. Όπως λέει και η ίδια η μπάντα, Gormathon είναι ένα υβρίδιο μεταξύ αγγέλου και πολεμιστή. Ότι να ναι, το όνομα τους θα παραμείνει αποσυντονιστικό σε ακροατές που δεν τους γνωρίζουν. Οι Σουηδοί είναι η συνέχεια των heavy metallers Overload, παλιές καραβάνες στο χώρο. Τώρα γιατί αποφάσισαν εν έτει 2009 να το γυρίσουν στο μελωδικό death metal σε στυλ Amon Amarth με κάνει λίγο κυνικό. Το ’’Following The Beast’’ είναι ο δεύτερος δίσκος τους και πιο χωμένος στην μπροηγούμενη μουσική περιγραφή μιας και στο ντεμπούτο τους ’’Lens of Guardian’’ ήταν πιο εύδιακριτη (και εύστοχη) η μίξη του παρελθόντος με το παρόν ήχο τους.
\r\n               Όπως ήδη ανάφερα, θυμίζουν έντονα Amon Amarth. Προσθέστε και κάποια breakdowns με καθαρά φωνητικά που φέρνουν στο μυαλό σύγχρονους In Flames και έχετε μια πιο σφαιρική άποψη για τον ήχο τους. Η περιγραφή μου τους κάνει να ακούγονται σαν κόπια-μπάντα που ισχύει βέβαια αλλά ανήκουν στις ομάδες που το κάνουν καλά. Πολυταλαντούχοι, με σωστή γνώση της δύναμης που κρύβουν οι μελωδίες, οι γέφυρες, τα σόλος, τα επαναλαμβανόμενα ρεφραίνς, ξέρουν να μετατρέπουν τις ιδέες τους σε πράξεις. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι, γνώριζαν από πριν τι μουσική κατεύθυνση θα είχε το νέο τους υλικό. Σε στιγμές ξεφλουδίζουν το death metal φλοιό τους και μένει o heavy metal καρπός τους, αυτός που υπηρετούσαν τόσα χρόνια αυτά τα παλικάρια. Μάλλον είδαν και απόειδαν με τον κλασσικό ήχος (από θέμα εμπορικότητας εννοώ) και είπαν να δοκιμάσουν και αλλιώς. Κατακριτέο; _____(Ο καθένας μας βάζει ότι θέλει ως απάντηση). Το θέμα είναι ότι οι συνθέσεις τους είναι περιεκτικές, έχουν τα βασικά που χρειάζεται ένα τραγούδι για να γίνει αγαπητό και αν σου αρέσουν οι 2 μεγάλες σουηδικές μπάντες που συνδυάζουν, θα γουστάρεις υπογεγραμμένα. Βάλε και το ράντισμα ακραίων φωνητικών που σου δίνει το ψευδές συναίσθημα του άγριου και τραχύ, το σύγχρονο ήχο που θα προσελκύσει τους νέους οπαδούς, την viking εμφάνιση του τραγουδιστή (γραφική φάτσα, θα θελα να πιω μια μπύρα με την παρέα του), τις λεπτές αποχρώσεις που εναλλάσουν καθ’ όρεξη τους ανάμεσα στα μουσικά είδη, την αφθονία των κιθαριστικών μονόλογων, ακόμα και μια ’’μπαλάντα’’ (Remember) (το ίδιο στυλ με τα προηγούμενα δοκιμασμένο στις πιο χαμηλές στροφές).
\r\n            Αυτό είναι λοιπόν το ’’Following The Beast’’, ένας δίσκος πολλαπλών χρήσεων και προσιτός για άκουσμα τις περισσότερες ώρες της ημέρας ή διαφορετικών διαθέσεων. Με ένα περιέργως διαφορετικό εξώφυλλο (που μου αρέσει) από τον Eliran Kantor (Testament,Iced Earth, Sodom). Η Napalm Records το διαθέτει εκτός από cd, και σε βινύλιο, με μια αυστηρώς περιορισμένη έκδοση σε 100 gatefold και χρυσόχρωμα των 180γρ.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n