Infernäl Mäjesty - Nigrescent Years of Chaos

~~
\r\n                    Αν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη Metal που δεν γνωρίζει τους Infernal Majesty, έστω και σαν όνομα, καλύτερα να μετακομίσει. Οκ, αν δεν είσαι λάτρης του Thrash Metal δικαιολογείσαι. Αν όχι, πάρε το πρώτο διαστημόπλοιο της γραμμής. Το λοιπόν, οι Καναδοί γεννήθηκαν το 1986 και ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησαν το “’None Shall Defy’’. Μιλάμε για την δισκάρα, το απόλυτο κατοστάρι στο είδος. Παίζουν ψυχοπαθητικά, αλήτικα και επικίνδυνα. Πριν και μετά από το ντεμπούτο, κυκλοφόρησαν τρία demos συνολικά, αρκετά τραγούδια των οποίων υπήρξαν και στο ντεμπούτο. Αυτά τα τρία demos κυκλοφορεί η Vic Records σε ένα cd υπό τον γενικό τίτλο ‘’Nigrescent  Years Of Chaos’’ και περιέχει τα ‘’Infernal Majesty’’ demo (1986), ‘’Nigrescent Dissolution’’ demo (1988) και ‘’Creation Of Chaos’’ demo (1991). Καταλαβαίνετε για τι θησαυρό μιλάμε, τέτοιους ύμνους δεν ξαναβγάλανε ποτέ οι ίδιοι. Η μπάντα στα 30 χρόνια ύπαρξης της έχει βγάλει μόνο τρεις δίσκους  με  ένα singlάκι πριν μισό χρόνο. Άντε να δούμε αν βγάλουν κάτι στην επόμενη πενταετία.
\r\n                                Αν και τα τρία demos έχουν υποβληθεί σε ολικό ρεμάστερ, ο ήχος στο πρώτο (περισσότερο από τα άλλα) είναι αρκετά κακός.  Αν είσαι όμως πρωτοντεμάκιας, πρωτοδισκάκιας ή γενικότερα παρελθοντολάγνος, δεν θα έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα. Αυτός ο χύμα ήχος, αυτό το ατόφιο ξεκλήρισμα, ο συμπαγής ήχος,  η αγνή μεταλαμπάδευση κακοβουλίας. Τα riffs περνούν μέσα από τον στροβιλοφυσητήρα που λέγεται Infernal Majesty και βγαίνουν με τεράστια ταχύτητα καιθερμοκρασία. Ένας οχετός καυτών παιξιμάτων σε όλα τα όργανα, το Κακό σε υλική μορφή. Και μια γρέζα φωνή που σκίζεται και σκίζει. Το ‘’Night Of The Living Dead’’ ακούγεται τόσο σατανικό, τόσο βασανιστικό, τόσο σκοτεινό που εύκολα ανταγωνίζεται οτιδήποτε κυκλοφόρησε την Χρυσή εποχή του Thrash. Τα πρώτα τέσσερα τραγούδια είναι με την ίδια σύνθεση του ντεμπούτου και καίνε την καλύτερη καύσιμη ύλη. Διόλου τυχαίο που και τα τέσσερα απαρτίζουν ένα κομμάτι του  “’None Shall Defy’’.Αν θέλετε να νιώσετε τι εστί πάθος και ορμή, δεν έχετε παρά να ακούσετε το ‘’Skeletons In The Closet’’. Τα πάντα τρέχουν, η σκιά στο παίξιμο των χορδών είναι πιο γρήγορη από τα ίδια τα χέρια της διπλής κιθαριστικής πολεμικής.
\r\n                 Στο δεύτερο demo (1989) ο ήχος είναι σαφώς βελτιωμένος. Η ίδια θαυματουργή πεντάδα παραδίδει άλλα δυο τραγούδια που ευτυχώς τα απολαύσαμε  όταν επανακυκλοφόρησε το ντεμπούτο σε cd.  Ελαφρώς πιο πεσμένο σε ταχύτητες, πιο ώριμο συνθετικά, με τον Bailey να φτύνει τις λέξεις και το δίδυμο με τα εξάχορδα μουσικά όργανα να φτύνει φωτιά.  Όσο για το μπασίστα τι να πεις; Μόνο το nickname του αρκεί:Psycopath. Μαζί με ένα εκπληκτικό ξυλοκόπο πίσω από το drum kit να προσδίδουν αγωνία και πόνο στις συνθέσεις, να βάζουν τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο thrash ανταγωνιστών και συναδέλφων. Και αυτά τα σολαρίσματα…Αχχχ,  κυνηγούν τις μελωδίες και τις ροπαλίζουν μέχρι αναισθησίας.
\r\n                       Το τρίτο demo βρίσκει τους Infenal Majesty με νέο τραγουδιστή και ρυθμικό ντουέτο. Ο Vince έχει μια φωνή που deathίζει ελαφρά . Δεν μας χαλάει καθόλου και θα μπορούσε να είναι μόνιμα ο αντικαταστάτης του αν δεν αποχωρούσε ένα χρόνο αργότερα (R.I.P. 2001 από ναρκωτικά, ίσως γι αυτό να έφυγε και γρήγορα).  Και στα drums όμως έκανα μια πολύ καλή επιλογή στο όνομα του τεχνικότατα καταρτισμένο  Kevin Harris (ντάξει, Καναδοί είναι, συμπεριλαμβάνεται από μόνο του το ότι είναι παιχταράδες) ενώ το μπάσο ακούγεται πιο έντονα και συχνά από το παρελθόν. Τα σολαρίσματα δίνουν και παίρνουν, οι συνθέσεις είναι ακόμα πιο δουλεμένες αλλά έχει χαθεί αρκετά μεγάλο μέρος της ανώριμης αγνότητας και πάθους που τους χαρακτήριζε στα πρώτα τους βήματα. Βέβαια δεν μιλάμε για τίποτε λιγότερο από το τέλειο. Το ‘’Into The Unknown’’ συμπεριλαμβάνεται και με την καινούρια σύνθεση και είναι εξίσου εθιστικό. Ο δίσκος κλείνει με ένα δημιουργικό τραγούδι γεμάτο βία. Η συλλογή περιλαμβάνει και τόνους ανέκδοτων φωτογραφιών από τα αρχεία του Bailey.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n