Iron Jaw - Chain of command

Texas........Ιερά χώματα και μεγάλη μεταλλομάνα! Οι μπάντες του δεν θα σε απογοητεύσουν ποτέ και δεν θα αφήσουν τον εγκέφαλο και τα αυτιά σου ποτέ σε ησυχία. Από εκεί λοιπόν μας έρχονται οι νεοσύστατοι Iron Jaw με το ντεμπούτο τους "Chain Of Command". Νεοσύστατοι είπα? Ναι, καλά! Εν μέρει. Νεοσύστατοι ως Iron Jaw αλλά παλιές καραβάνες στο μεταλλικό χώρο. Ξεκινώντας με τον Todd Pack στα φωνητικά, πρώην μέλος σε μπάντες όπως Creeper, συμμετοχή σε κάποια live των Hallows Eve, συνεχίζοντας με τον Rick Perry στην κιθάρα (Gammacide, Texas Metal Alliance, Warbeast, Warlock), Jeff Brown επίσης κιθάρα, Clay McCarty στο μπάσο (Warlock) και Randy Cook στα τύμπανα (Warlock, Montage, Rotting Corpse, Texas Metal Alliance). Όπως λοιπόν μπορεί πολύ εύκολα κανείς να καταλάβει το κατέχουν πολύ καλά το αντικείμενο, πράγμα το οποίο γίνεται απόλυτα κατανοητό από τις πρώτες κιόλας νότες και με την ένταση και το ρυθμό να μην πέφτουν ποτέ παρά μόνο όταν το cd φτάσει στο τέλος του, πράγμα το οποίο είναι ίσως το μόνο που θα μπορούσε να δυσαρεστήσει τον ακροατή! Το γιατί δηλαδή να τελειώσει αυτή η μεταλλιά!
Καταιγιστικό λοιπόν από την αρχή μέχρι το τέλος, το "Chain Of Command" είναι μία πραγματική αλυσίδα μεταλλικής έντασης και συνεχόμενων-εναλλασσόμενων riff τα οποία είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστούν και μετά το πέρας του cd γιατί απλούστατα ένα άκουσμα δεν παίζει να είναι αρκετό. Θα θελήσεις σίγουρα να το ακούσεις ξανά και ξανά. Καταιγιστικό εναρκτήριο "Devil's Rain" δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα και πρίν καν καταλάβεις τι γίνεται σκάει το "Darkest Skies" για να αρχίσεις να καταλαβαίνεις ότι δεν παίζει να γλιτώσεις με τίποτα απο το riffology του άλμπουμ. Κι εκεί έρχεται το ομώνυμο "Chain Of Command" για να αρχίσει να σιγοκαίει κάποιο εγκεφαλικό κύτταρο και να κατεδαφίσει ότι άφησαν ανέγγιχτο τα προηγούμενα δύο, έχοντας ως συνοδοιπόρο καβαλάρη το "Ride Free Or Die". Εξαιρετικό και καλπάζον το "Crypt Of Rodan", ατμοσφαιρικότατο και δυνατό το "Step Into My Cage", δυναμίτης το "Hell Hound", και καταιγιστικό το "No Speed Limit". Αμέτρητα riff, καταιγιστικός ρυθμός, καλπάζουσες μελωδίες και φυσικά εξαιρετικά φωνητικά, κιθάρες-μπάσο-τύμπανα, απόρροια της εμπειρίας και των χρόνων στο χώρο των μουσικών αυτών. Ανακεφαλαιώνοντας, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κλασική περίπτωση Texas Metal, κοινώς ένα άλμπουμ που σε αρπάζει από το λαιμό, ένα άλμπουμ "ατσάλι και riff", ένα άλμπουμ που ακολουθεί κατά γράμμα τις χρυσές επιγραφές των '80s διατηρώντας όμως στο ακέραιο το δικό του αυθεντικό χαρακτήρα.