JUGLANS REGIA - Neranotte

Θεωρώ ότι σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που έχουν μια επιφανειακή έως επιπόλαιη αντίληψη για την heavy metal μουσική έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται μ’ αυτήν και στην περίπτωσή μας οι μουσικοί είναι άνθρωποι μονόχνοτοι χωρίς εύρος ενδιαφερόντων κι επιρροών. Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο λάθος κι ευτυχώς ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν συγκροτήματα όπως οι Ιταλοί JUGLANS REGIA, οι οποίοι με τους δίσκους που κυκλοφορούν καταρρίπτουν τέτοιου είδους προκαταλήψεις.

Κατ’ αρχήν το ίδιο το συγκρότημα ξεκίνησε πίσω στο μακρινό 1991 με το όνομα RAISING FEAR (άλλοι από τους Ιταλούς speed/power metalers που δημιουργήθηκαν το 2000) και τότε κινούνταν στον ήχο του κλασσικού heavy metal. Το 1995 άλλαξαν το όνομα τους σε JUGLANS REGIA και τον ήχο τους που κινείται σε πιο progressive rock και metal μονοπάτια. Επίσης, οι μουσικοί που συμμετέχουν εδώ σας είναι ήδη γνωστοί από συγκροτήματα όπως οι DOMINE (Riccardo Iacono) και FROZEN TEARS (Massimiliano Dionigi).Επομένως, μιλάμε για μουσικούς με ευρεία γκάμα επιρροών και δημιουργικών ανησυχιών αλλά και ικανοτήτων που μόνο «μονόχνοτους» δεν μπορείς να πεις, εκτός κι αν είσαι προκατειλημμένος, αλλά στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα να σου αλλάξει γνώμη.

Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη όλα αυτά κι ας μιλήσουμε για τη νέα κυκλοφορία του συγκροτήματος που είναι μεγάλης διάρκειας στούντιο άλμπουμ κι έρχεται 15 χρόνια μετά τον προηγούμενο στούντιο δίσκο τους με τίτλο «Visioni parallele». Βέβαια το 2019 κυκλοφόρησαν κι ένα EP με τον τίτλο «Memorie dal presente». Αν και παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, η νέα δουλειά της μπάντας, τουλάχιστον στο ηχητικό κομμάτι της, συνεχίζει από εκεί που μας άφησαν οι προηγούμενες κυκλοφορίες. Ουσιαστικά, δηλαδή, με το «Neranotte» μας χαρίζουν 10 συνθέσεις όπου το progressive rock στοιχείο κυριαρχεί, ενώ υπάρχουν και κάποιες progressive metal αναφορές.

Ο δίσκος είναι αρκετά ατμοσφαιρικός όπου οι μελωδίες κυριαρχούν και δίνουν σ’ αυτόν άλλοτε μια ταξιδιάρικη – περιπετειώδη διάθεση κι άλλοτε τον κάνουν ν’ ακούγεται μελαγχολικός κι εσωστρεφής. Δεν λείπουν και κάποιες πιο ενθουσιώδεις στιγμές όπως το τραγούδι «Chimera». Μου άρεσε δε ιδιαίτερα και η χρήση των πλήκτρων που συνδυάζονται αρμονικά με τις κιθάρες και δίνουν μεγαλύτερο βάθος και λεπτομέρεια στον ήχο των JUGLANS REGIA.

Ομολογώ ότι δεν είμαι ο πιο εξειδικευμένος στον ήχο του progressive rock, αλλά με τα όποια ακούσματα έχω θα έλεγα ότι η μπάντα κουβαλάει στο σακούλι της επιρροές από συγκροτήματα όπως οι GENESIS, MARILLION, YES, CAMEL και τους συμπατριώτες τους GOBLIN. Βέβαια στις επιρροές τους αυτές δίνουν τη δική τους ερμηνεία και προσωπικό στίγμα.

Τέλος, το συγκρότημα επιλέγει στιχουργικά να χρησιμοποιήσει την Ιταλική γλώσσα γιατί πιθανότατα του δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια έκφρασης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι μια «εξωτική» πινελιά που κάνει την ακρόαση του δίσκου ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.

Έχω την χαρά και την τύχη να παρακολουθώ τους JUGLANS REGIA από τα πρώτα σχεδόν βήματα της σταδιοδρομίας τους κι ενώ είναι ένα συγκρότημα που ποτέ δεν βιάζεται να κυκλοφορήσει έναν δίσκο, όταν, το κάνει, είναι γιατί πράγματι έχει κάτι να πει και να προσφέρει στο κοινό. Έτσι και με την παρούσα κυκλοφορία τους μας προσφέρουν ποιοτικό progressive rock το οποίο καταφέρνει να ναι ουσιαστικό κι άμεσο σ’ όλη την διάρκεια ακρόασης του δίσκου κι αποφεύγει τον πειρασμό να πλατειάσει και να αναλωθεί σε ανούσιες επιδείξεις τεχνικής ικανότητας. Μια κυκλοφορία που διακρίνεται για την ατμόσφαιρά της και ιδίως την ταξιδιάρικη – περιπετειώδη διάθεσή της.