Landforge - As the lights went out

Το post metal είναι περίεργο είδος και εν πολλοίς παρεξηγημένο. Ίσως όχι  άδικα, αφού υπάρχουν πολλά σημεία τα οποία δεν συγχρονίζονται με την  κυρίαρχη metal έκφραση, όπως για παράδειγμα αυτή η νωχελικότητα, η  έλλειψη στίχων και η συγγένεια του με το post-rock που παρουσιάζει  εξαιρετικά πολλά δείγματα άτονης γραφής (για να τα λέμε ως έχουν:  “σούπες”). Είναι όμως πολύ κοντά στα σκοτεινά και αργόσυρτα είδη του  metal, όπως το sludge και φυσικά το doom. Συνεπώς όταν βλέπει κανείς τον  χαρακτηρισμό post-doom είναι φυσικό να ξενίζεται (στην τελική μια  ταμπέλα είναι, εδώ έχουμε δει ανοησίες περί pirate metal…), αλλά υπάρχει  μια πολύ καλή βάση, η οποία όμως πάντα χρειάζεται την ανάλογη επικύρωση  από το τελικό κριτήριο, που δεν είναι άλλο από τη μουσική την ίδια. Βουτώντας λοιπόν στα έγκατα του μεταλλικού κάτω κόσμου, βρίσκουμε τους  Landforge, οι οποίοι είναι μια μπάντα ή για την ακρίβεια μια one-man  band, που ακροβατεί ανάμεσα στο λυρικό και μελωδικό doom και στο  post-metal. Αυτό είναι το τρίτο πόνημα του Stephan Carter, του ιθύνοντος  νου των Landforge, μετά τα “Creation Circle” και “Servitude to Earth”.  Έχει τη μορφή ενός EP, με τρία τραγούδια μεγάλης διάρκειας, που σύμφωνα  με τον δημιουργό τους δεν χωρούσαν εννοιολογικά σε μια άλλη δουλειά.  Είναι μάλλον ένα επίπεδο πιο κάτω από τον προκατοχό του, το “Servitude  to earth” οποίο συνιστώ όλους τους doomsters, ακραιφνείς ή μη, να  ακούσουν (μνημείο μελαγχολικής μελωδικότητας). Και ο λόγος δεν είναι  άλλος από τη δυσκολία που υπάρχει να συνθέτει κάποιος μεγάλα σε διάρκεια  ορχηστικά τραγούδια δίχως να πέφτει σε μικρές ή μεγάλες αστοχίες. Είναι  χαρακτηριστικό πως το δυνατότερο, κατά τη δική μου εκτίμηση, τραγούδι  είναι το “And all it contains”, το οποίο κινείται στα ασφαλή όρια των 6’  και 30” (παρακαλώ τους grinders να μην μειδιούν). Μεγάλα λοιπόν  τραγούδια, ορχηστρικά, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την πολυεπιπεδικοτητά  τους, δηλαδή τη διαρκή εναλλαγή θεμάτων σε κάθετο και οριζόντιο άξονα.  Αυτό λοιπόν είναι και το κυρίαρχο στοιχείο των Landforge: η ικανοτητά  τους να συνθέτουν τραγούδια με πολλές δυνατές μελωδίες, οι οποίες πατούν  και χτίζουν η μια επάνω στην άλλη και δημιουργούν, πολλές φορές με  κυκλική συχνά ανάπτυξη. Για να δώσω ένα στίγμα και ένα σημείο αναφοράς,  θα έλεγα ότι είναι μια post metal προβολή της μελωδικότητας που είχαν  διάφορες σκανδιναβικές atmospheric doom/doom-death μπάντες, όπως οι  Yearning, οι Decorayah, οι Saturnus, κλπ. Ως Άγγλος, ο Carter, έχει  έμφυτη την ύφανση μιας δραματουργίας που αναδεικνύεται και στη δόμηση  των τραγουδιών του.

\r\n\r\n

Με δύο λόγια: Είναι καλό; Ναι είναι. Είναι μάλιστα πολύ καλύτερο από  αμφιβόλου πρωτοτυπίας και συνεισφοράς αμιγών doom metal ή post metal  κυκλοφοριών. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο; Ναι, θα μπορούσε. Ο Carter  θα μπορούσε να τιθασεύσει τον οίστρο του και να σπάσει τα πολύ μεγάλα  κομμάτια σε μικρότερες ενότητες που να αναδεικνύουν πιο ισορροπημένα το  ταλέντο του. Αξίζει να ξοδέψετε 35 -περίπου- λεπτά από τον χρόνο σας για  να το ακούσετε, έστω και μια φορά; Ναι, αξίζει. Το πιο ωραίο και  θαυμαστό είναι ότι ο Carter το διαθέτει δωρεάν μέσα από το Bandcamp και  πως αν έχουν ξοδευτεί τα δωρεάν κατεβάσματα, σας παρακαλεί ο ίδιος να  του στείλετε ένα mail και να σας το στείλει. Τελικά εμείς οι doomsters  είμαστε τα καλύτερα παιδιά.

\r\n\r\n

Δωρόθεος Πέργολας

\r\n\r\n

https://landforge.bandcamp.com

\r\n