Paradise Lost - At the Mill

Οι Paradise Lost όπως και πολλές άλλες μπάντες που τα μέλη τους ζουν αποκλειστικά από την μουσική που δημιουργούν και κυρίως από την μουσική τους που παίζουν κάνοντας πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες περιοδείες. Και τώρα στα χρόνια της χολέρας, του covid 19 οι περιοδείες πήγαν καλιά τους. Και η επιστροφή τους αναβάλετε κάθε χρονιά για την επόμενη. Και πάλι ανάλογα με τους κανόνες που θεσπίζει κάθε πολιτεία για την πάρτη της, δύσκολα θα ξανά δούμε τις περιοδείες όπως τις ξέραμε, θέλαμε, αγαπούσαμε και τώρα τις αναζητούμε. Έτσι οι Katatonia, οι Lacuna Coil και τόσες άλλες μπάντες, έτσι και οι Paradise Lost κατέφυγαν στο φτωχό live streaming. Και είναι φτωχό το live streaming καθώς δεν έχει αυτήν την αμφίδρομη ενέργεια που πηγάζει είτε από την μπάντα είτε από το κοινό και κάνει ένα τεράστιο και επαναλαμβανόμενο γκελ και στους δύο. Έτσι όπως και τα άλλα σχήματα και οι Paradise Lost ηχογράφησαν – κινηματογράφησαν το φτωχό live streaming και μας προέκυψε το ‘’Live At Mill’’ που το κυκλοφορεί η Nuclear Blast σε digital μορφή καθώς και σε cd, blueray, 12’’ vinyls κ.ο.κ.

Ηχογραφήθηκε – κινηματογραφήθηκε στο The Mill Nightclub κοντά στα μέρη τους στο Yorkshire στις 5 του Νοέμβρη του 2020. Τυχαία να είναι η ημερομηνία? Το σετ λιστ έχει τρία κομμάτια, ‘’Darker Thoughts’’, ‘’Fall From Grace’’ και ‘’Ghost’’ από το ‘’Obsidian’’ που θα προωθούσαν στην περιοδεία. Το ‘’Blood And Chaos’’ από το προηγούμενο ‘’Medusa’’. Ένα ‘’Longest Winter’’ θα κόλλαγε θα έλεγα. Τα κάπως κοντινά χρονικά όπως το ‘’No Hope In Sight’’ και ‘’Beneath Broken Earth’’ από το "The Plague Within" Και φυσικά κλάσικς, παλαιά ‘’Gothic’’, ‘’As I Die’’, ‘’Embers Fire’’, ‘’Widow’’, ‘’Shadowkings’’ ‘’One Second’’. Και λιγότερο παλαιά, ‘’Faith Divides Us - Death Unites Us’’, ‘’The Enemy’’, ‘’Requiem’’. Εκπληξούλα, για μένα ευχάριστη το ‘’So Much Is Lost’’ από το αδικημένο ‘’Host’’. Καλά θα περνάγαμε αν είμασταν εκεί στο κλασικό 70λεπτο live των Paradise Lost. Χωρίς κόσμο όμως δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα απλό compilation. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕ ΚΑΥΛΕ. Τώρα στα χρόνια της χολέρας, μάλλον, μας λείπει και αυτό.