Lucifuge - Infernal Power

Να και μια διαφορετική απόφαση. Ο Equinox αποφάσισε να προσθέσει νέα μέλη στους Lucifuge και να μην είναι το μοναδικό μέλος της μπάντας. Από το 2016 που δημιουργήθηκε το συγκρότημα, ο Equinox ήταν οι ίδιοι οι Lucifuge. Κιθάρα, μπάσο, drums, φωνή,πλήκτρα, σύνθεση και στιχουργία. Ακόμα και την παραγωγή είχε αναλάβει στο ντεμπούτο της μπάντας ‘’ Ride the Beast’’ του 2018. Από εκεί και πέρα, μας βομβάρδιζε συχνά με νέο υλικό και ανάμεσα σε eps και άλλα καλούδια, είδαν το φως άλλες δυο ολοκληρωμένες κυκλοφορίες, τα  ‘’ Der AntiChrist’’ (2019) και ‘’The One Great Curse’’ (2020). Τίμιος στο ετήσιο ραντεβού του με νέο δίσκο,το ’’ Infernal Power’’ θα είναι ο πρώτος δίσκος των Lucifuge που βρίσκει τη σύνθεση ως τετραμελή. Μάλλον λάθος εποχή αποφάσισε να κάνει τη μπάντα πιο συναυλιακή και να μοιράσει καθήκοντα αλλά ποιος ξέρει τι υπάρχει στο μυαλό του Equinox που πλέον περιορίζεται στο να τραγουδά και να παίζει (μια εκ των δύο) κιθάρα. Το ‘’Infernal Power’’ θα είναι διαθέσιμο στις 30 Απριλίου μέσω της Dying Victims Productions cd αλλά και βινύλιο (μαύρο ή χρυσό).

Αν και το βαθύ παρελθόν των Lucifuge κυμαίνεται πιο πολύ σε black metal  ήχους, πλεόν τα thrash στοιχεία είναι έντονα και βοηθούν πολύ στο ρυθμικό μέρος κάθε σύνθεσης. Κολασμένες ταχύτητες, riffs που ξερνάνε μέταλλο, τσιριχτά φωνητικά  κατά κύματα. Μικρά σε διάρκεια, χορταστικά σε πόρωση. Απολαυστικά όσο δεν πάει τραγούδια όπως το ‘’ Beneath the Eyes of the Black Flame’’, ‘‘Leviathan Arise’ ’ ή το ‘’ Black Battalions’’ με τον ψευδοεπικό του ρυθμό. Ο κρουστικός παλμός του δίσκου είναι εντονότερος σε σχέση με το παρελθόν, εσωστρεφής παρόρμηση για καταστροφή. Για την ακρίβεια, σε όποιον τομέα και να συγκριθεί το νέο τους άλμπουμ σε σχέση με το παρελθόν, είναι καλύτερο. Σε σημεία (Black Light of the Evening Star ή το ομώνυμο είναι καλά παραδείγματα) πιάνω το εαυτό μου να νομίζει ότι ακούσει Motorhead  ή Venom κατ’ επέκταση αν αυτοί έπαιζαν thrash/black. Διασκευάζουν πανέμορφα το ‘’ Good as it is’’ των Γιαπωνέζων  Hardcore Punk\Heavy Metallers  G.I.S.M. χαρίζοντας ακόμα περισσότερη ενέργεια και ακραιότητα. Στα αρνητικά τώρα...Νομίζω ότι τα τραγούδια μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους και αυτό οφείλεται στις υψηλές ταχύτητες αλλά και στα παρόμοια riffs. Ντάξει, ούτε καμιά ποικιλία στα φωνητικά υπάρχει αλλά όχι αυτό μας ενδιαφέρει και ιδιαίτερα. Δεν μιλάμε για πανομοιότυπα τραγούδια, απλά με πολλά κοινά σε δομή και διάρθωση. Κατά τα άλλα, κανείς δεν θα μείνει παραπονεμένος, απλά δεν θα ακούσει και τίποτα το συνταρακτικό που θα του αλλάξει τη ζωή.