Madhouse - Bad Habits

Υπάρχουν αρκετές μπάντες με το όνομα Madhouse και συνεχίζουν να δημιουργούνται ακόμα συγκροτήματα που υιοθετούν αυτό το όνομα χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί. Σειρά για τους Αυστριακούς hard  rockers, με ούμλαιτ, δηλαδή Mädhouse. Τι σας θυμίζει; Καλά σκεφτήκατε. Τίγκα Mötley Crüe, σε βαθμό παρεξήγησης. Μόνο τα ονόματα να τσεκάρετε, θα καταλάβετε... Mikky Stixx, Rickey Dee, Thommy Black, Tommy Lovelace. Οκ, μην ξεχάσουμε και τον ντράμμερ, Casey Jean Eiszenman. Ξεκάθαρα φόρος τιμής. Το περηφανεύονται με καμάρι ότι τα πάντα θυμίζουν το Παρδαλό Πλήρωμα. Οι Βιεννέζοι δημιουργήθηκαν το 2017 και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο ‘’Money Talks Bullshit Walks’’ δυο χρόνια αργότερα.  Χωρίς να αφήσουν χρόνο χαμένο και πανδημίες να τους καθυστερήσουν, ετοίμασαν το δεύτερο δίσκο (σε παραγωγή, μίξη και μάστεριγκ από τον Mikky Stixx, όπως και το εξώφυλλο) και κυκλοφορούν το ‘’Bad Habits’’ σε digipak cd μέσω της Roar!Rock Of Angel Records.

Επαναλαμβάνομαι αλλά τι να κάνω, πρέπει να γράψω περισσότερες λεπτομέρειες. Hair-glam metal παίζουν και κύρια επιρροή  τους οι Motley Crue. Όχι μόνο αυτοί όμως. Θυμίζουν αρκετά ,Def Leppard ( καρφί το ‘’ Say Nothing At All’’), Bon Jovi, Gun ‘n’ Roses, D.A.D., Skid Row, Poison και άλλες μπάντες. Κυρήσσουν για το γνωστό τρίπτυχο, ‘’Sex, drugs & Rock΄n΄Roll" με πάθος και όρεξη. Μπορεί και τα δεκαπέντε τραγούδια να μην μου ανεβάζουν τη λίμπιντο στα ύψη αλλά σίγουρο το τσαμπουκαλίδικο ‘’ Sick Of It All’’ τα καταφέρνει περίφημα. Με αλήτικό ρυθμό και τραγούδι, σόλο και ωραία εσωτερικό γύρισμα. Άλλο τραγούδι που κάνει σωστά τη δουλειά του είναι το ‘’ Atomic Love’’  (‘όπως και το ‘’ Love To Hate’’) το οποίο ακούγεται πιο μελωδικό όσο αφορά την φωνή και τα riffs ενώ ο ρυθμός ακύγεται χτυπητός και νευριασμένος.Πλήκτρα δίνουν την  απαραίτητη αμαρτία που χρειάζεται για να σε κολάσει. Επίσης η μπαλάντα (Pure Oxytocin) μου άρεσε πολύ. Πιθανότατα γιατί τον προτιμώ χωρίς να τσιρίζει, άσε που οι συγκεκριμένες κιθαριστικές μελωδίες ακούγνται μεθυστικές. Τέλος το ‘’ Fake It Till You Make It’’ που ακούγεται τίγκα Motley Crue και έχει πιασάρικο τόνο.  Γενικότερα δεν ανεβάζουν ιδιαίτερα ταχύτητες αλλά το ακούς και το νιώθεις ότι ιδρώνουν αρκετά με αυτό που κάνουν. Χωρίς να θέλω να τους υποβιβάσω, πολλά τραγούδια έχουν ίδιο σκελετό και μοιάζουν μεταξύ τους. Για παράδειγμα, το ‘’ Itch To Scratch’’ ακούγεται ίδιο με το προηγούμενο και μόνο η ώρα του σολαρίσματος του δίνει το κάτι παραπάνω σαν σύνθεση. Σίγουρα θα ευχαριστήσει οπαδούς τους συγκεκριμένου ιδιώματος μιας και ανακατεύει τις επιρροές τους και δημιουργούν νέο μείγμα αλλά από την άλλη δεν  μπορούν να παίξουν στη πρώτη εθνική.