Michael Schinkel's Eternal Flame - Gravitation

Τον Michael Schinkel ίσως να μην το γνωρίζουμε πολλοί σαν όνομα... Από τις στάχτες των ποζεροχαρτνροκάδων FireFox που κυκλοφόρησαν μάλιστα και ένα δίσκο το 1989 και θνάνοντας στα πιο σοβαρά 90ς η μπάντα άλλαξε το όνομα της σε Eternal Flame και σκλήρυνε σημαντικό τον ήχο της. Αρκετά καλοί δίσκοι (δεν τρελάθηκα ποτέ με τα τραγούδια τους) με τον δεύτερο δίσκο ‘’ King Of The King’’ να ακούγεται αρκετά το όνομα τους. Το 2012 το όνομα της μπάντας αλλάζει σε Michael Schinkel’s Eternal Flame μιας και μόνο αυτός απέμεινε μαζί με τον μπασίστα Tom Keller. Άλλο όμως να παίζεις απλά το μπάσο και άλλο να συνθέτεις,γράφεις στίχους, παίζεις κιθάρα, τραγουδάς και κάνεις και την παραγωγή. Λογικό μου φαίνεται που μπήκε το δικό του όνομα μπροστά. Τελικά μόλις το 2018 κατάφεραν και κυκλοφόρησαν το ‘’ Smoke on the Mountain’’ από τη Rock Of Angels Records. Από την ίδια εταιρία και με νέο drummer στη σύνθεση επανήλθαν πρόσφατα με το ‘’Gravitation’’ με το εξώφυλλο να δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του.

Νεοκλασσικό, malmsteenικό hard rock/metal. Διόλου τυχαίο που οι δυο προσκεκλημένοι τραγουδιστές έχουν υπηρετήσει στο πλευρό του Σουηδού πασίγνωστου κιθαρίστα.  Προσπερνάμε γρήγορα την άκυρη εισαγωγή και πάμε στο κυρίως θέμα. Σκληρό hard rock, μεγάληβάση στις κιθάρες, πολλά σόλος και πολλές φορές με συνοδεία πλήκτρων. Μπορεί η φωνή του Michael να μην είναι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά την κιθάρα του την διπλώνει και την ξεδιπλώνει σε δευτερόλεπτα. Και  αν το ‘’Rage’’ είναι επιθετικό, το επόμενο  του ‘’ Hard Times For Dreamers’’ παίζει σε πιο μελωδικά ταμπλό, καθαρά hard rock ήχος, aorιά. Στο ‘’Love Turns’’ (όπως και στο ‘’Stay In The Middle Of The Night‘’)τα  φωνητικά αναλαμβάνει ο Mark Boals και φαίνεται ξεκάθαρα η ανωτερότητα του. Ευχής έργο στο επόμενο του δίσκο ο Michael να προσλάβει άλλον για το μικρόφωνο. Δεν είναι ότι έχει άσχημη φωνή αλλά ακούγεται πιο heavy metal από όσο χρειάζεται ενώ η μουσική του ζητά κάποιον σε πιο μελωδικές γραμμές. Όπως πάντα η κιθάρα λυγίζει, νεοκλασσικισμοί στο φουλ και η λατρεία του προς τον Yngwie, τον Jason (Becker), τον Tony (MacAlpine), Steve (Vai) και όλους τους shredders αυτού του πλανήτη. Από τις αγαπημένες συνθέσεις του δίσκου το ‘’Damien’’ που τα πάντα ισορροπούν ισόποσα και ακούγεται αρκετά εθιστικό. Το σόλο του είναι εξαιρετικό, μελωδικό, αισθαντικό, γιγάντιο σε όλα του. Στο ‘’ No Way To Hide’’ απολαμβάνουμε τη φωνή του Göran Edman και νιώθουμε τη μουσική να ‘’γλυστρά’’ καλύτερα.Ο δίσκος κυλά όμορφα στις δέκα κανονικές συνθέσεις χωρίς να κουράζει και εμπεριέχει άπειρες ηχητικές αρμονίες για τα αυτάκια μας. Όσο για το δεύτερο ορχηστρικό, το ‘’Hungarian Dance #5’’ (η αυθεντική σύνθεση είναι του Γιοχάνες Μπραμς), γίνεται ένας μουσικός πανικός με κάποιους ακόμα guests στο μπάσο και στα πλήκτρα (Mistheria) για να χορτάσει και ο πιο αχόρταγος ή πεινασμένος.