Mother Feather - Mother Feather
Mother Feather - Mother Feather
~~ Κανονικά οι Mother Feather δεν θα μας ενδιέφεραν μιας και το Pop Cock Rock τους απέχει πολύ από τα μουσικά μας ακούσματα αλλά έχουν δυο επιχειρήματα που τους βοήθησαν να μας τραβήξουν την προσοχή. Το πρώτο είναι ότι ανήκουν στο Roster της Metal Blade και καλώς ή κακώς θα το δείτε μπροστά σας άρα καλύτερα να ξέρετε με τι έχετε να κάνετε. Το δεύτερο είναι ότι αξίζουν μουσικά. Οι Mother Feather κινούνται γύρω από τον ήλιο της τραγουδίστριας, Ann Courtney. Οι Νεουορκέζοι συνδυάζουν το alternative rock των 90ς, 50ς Rock ‘n’ Roll, κάνοντας διαδρομές στο παρελθόν με μπάντες όπως οι The Stooges, New York Dolls ή The MC5 και φτάνοντας στο πρόσφατο παρόν με μπάντες όπως Whites Stripes και Red Hot Chilli Peppers. Δημιουργήθηκαν το 2010 και μετά το συμβόλαιο με την Metal Blade το 2015, ετοίμασαν το υλικό για το ομώνυμο ντεμπούτο τους που κυκλοφόρησε μέσα Μαίου σε cd και βινύλιο.
\r\n Το Rock των Mother Feather μπορεί να ακούγεται άνετα από το ράδιο αλλά έχει όντως τσαμπουκά και cock όπως η ίδια διαφημίζει. Και ας κινούνται όλα γύρω από τον άξονα της Ann που εκτός από πολύ καλή φωνή, έχει και αυτόν τον αυθορμητισμό και την όρεξη που λείπει από πολλούς και καλά αγριότερους συναδέλφους της. Οι μουσικοί (και φίλοι μαζί) που την πλαισιώνουν είναι πολύ καλοί μουσικοί. Λατρεύω το μπάσο στο ‘’Mirror’’ που ζωντανεύει τόσο πολύ τον ήχο στέλνει παλμούς σε όλο μου το κορμό χωρίς διακρίσεις. Ναι, από μια μπάντα που λέγεται Mother Feather (ονομάστηκε έτσι διότι μια φορά μπερδεύτηκε και αντί να πει motherfucker της βγήκε mother feather, ότι να ναι,χαχαχα). Το ‘’Traboline’’ είναι σίγουρα το χιτάκι του δίσκου και νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο να βρεις τις επιρροές του, απλά άκουσε το. Υπερβολικά χαρούμενο, σίγουρα ιδιόμορφο. Ή το ‘’747’’ που είναι το αγαπημένο μου του δίσκου που χτυπά την πλάτη στους R.H.C.P. Ή το ‘’Beach House’’ με τα ναζιάρικα φωνητικά και τα ευδιάθετα riffάκια. Ακόμα και το ‘They Tore Down The Sk8 Park’’ ή το ‘’ Egyptology’’ που στοιχειώνουν με τις μελωδίες τους. Μικρά τραγούδια, ευκολοχώνευτα, ευκολομνημόνευτα. Χτυπάνε άμεσα, σοκάρουν ελαφρά, διασκεδάζουν αλλά το μαχαίρι που κρατάνε είναι κοντό και αμβλύ ώστε να αφήσουν βαθιές ουλές. Θα ασχοληθούν μαζί τους φέτος, ίσως και του χρόνου….
\r\n\r\n
Ann Courtney - Vocals
\r\nElizabeth Carena - Vocals & Keyboards
\r\nMatt Basile - Bass
\r\nChris Foley - Guitar
\r\nGunnar Olsen - Drums
\r\n\r\n
\r\n