Nachtblut - Chimonas

                  Η Γερμανική μπάντα που αρέσκεται να τιτλοφορεί με ελληνικές λέξεις τους δίσκους της, φτάνει στον τέταρτο δίσκο της, τον ’’Chimonas’’. Οι ίδιοι προτιμούν να προσδιορίζουν την μουσική τους ως Dark Metal αν και δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα (πολύ θα το θελαν). Και για να παραφράσουμε και ένα γνωστό ρητό, ομάδα που συνεχίζει να χάνει επανειλημμένα, δύσκολα παίρνει νέες μεταγραφές. Και αυτό μεταφράζεται στο ότι η βασική/σηματική μουσική παρέα των Nachtblut παραμένει ίδια εδώ και πολλά χρόνια.
\r\n                  Πριν σκανάρουμε την μουσική ταυτότητα των Nachtblut, ας αναφέρουμε ότι πάντοτε υπήρξαν γερμανόφωνοι, κάτι που δεν αλλάζει ούτε τώρα. Ίσως στην χώρα τους αυτό να τους κάνει ακόμα πιο αρεστούς αλλά πιστεύω στους υπόλοιπους καταντά εκνευριστικό. Οι Nachtblut παίζουν ένα κράμα μελωδικού black metal σαν dimmu Borgir με φωνητικά Dani (Cradle Of Filth) και συχνά/πυκνά κιθάρες αλά Rammstein. Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου το συναντάμε σύντομα και είναι το Wien 1683(που είναι και το βίντεο τους) και αυτό χάρη στους πιασάρικους ρυθμούς του που υποκινούν κεφαλοκουνήματα και air-keys ενώ μια επικοπολεμική διάθεση γαργαλά χιλιοστά πάθους. Μια όαση στο ’’Swarz’’ που ακούγεται αιφνίδια καλό και ενιαίο. Κατά τα άλλα, μάυρα (Dark) χάλια. Ενοχλητικά τσιριχτά φωνητικά και μπάσα αντίστοιχα που ταιριάζουν σε σερβιτόρους μπυραρίας, μια τύπισσα που τους σέρνει με..... τα πλήκτρα της, και κιθαριστικά παιχνίδια ’’ ποιος θέλει να γίνει εκατομυριούχος παίζοντας metal (και καλά); ’’. Βαρετοί μέχρι αηδίας.  Το Dark metal που το είδανε;; Δεν υπάρχει σκοτάδι, όυτε μελαγχολία στην μουσική τους. Μόνο επιτήδευση και υποκρισία. Άλλοτε μελωδικό black, άλλοτε πιανίστικο goth, άλλοτε μοντέρνο industrialιζέ Rammstein. Και έχεις και τον βλάκα τον Askeroth να κατακλέβει εμφανισιακά τον Dani, ακόμα και στις κινήσεις του. Ούτε για παρωδία.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

/p>

\r\n