Neal Schon - SO U

O κιθαρίστας των Journey, Neal Schon, μόλις κυκλοφόρησε τον όγδοο προσωπικό του δίσκο, παρέα με τον μπασίστα Marco Mendoza (ex-Ted Nugent, Whitesnake κ.ά.) και των ντράμερ Dean Castronovo (ex-Journey, Ozzy Osbourne, Steve Vai κ.ά.). Ο δίσκος ονομάζεται "So U" και κινείται σε ξεκάθαρα αμερικανικά μουσικά μονοπάτια, θυμίζοντας άλλοτε AOR των 80s (την εποχή δηλαδή κατά την οποία οι Journey έσπερναν εμπορικά),  άλλοτε fusion και άλλοτε hard rock των 70s και των 80s. Κατά τη γνώμη μου, ο Schon τα καταφέρνει καλά στην πρώτη και τη δεύτερη περίπτωση, ενώ αποτυγχάνει παταγωδώς στην τρίτη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το ενδιαφέρον fusion πείραμα του "Exotica", το μινιμαλιστικό (και αρκούντως prog) "So U" και το αλά Journey "Serenity" σε κερδίζουν αμέσως με την ξεκάθαρη ταυτότητά τους. Όταν όμως οι guitar hero βλέψεις του Schon μπλέκονται με τους Aerosmith του "Pump" ("What you want") ή τους Led Zeppelin του "Black dog" ("Take a ride"), τότε στ’ αφτιά μας φτάνει κάτι επιτηδευμένο και εν τέλει κουραστικό.

\r\n\r\n

Ο δίσκος κλείνει με το πολύ καλό "Big ocean", που δεν είναι τυχαίο ότι ομοίως κινείται στο κιθαριστικό ύφος του ομώνυμου κομματιού, έχοντας κάτι από prog rock αλλά και από την παραταθήκη των Joe Satriani και Steve Vai. Συνεπώς, πιστεύω ότι αν ο Schon λειτουργούσε στο "So U" περισσότερο ως έμπειρος κιθαρίστας και λιγότερο ως επίδοξος hitmaker, θα είχαμε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που ακούμε.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος

\r\n